SouTh.CaL

The kidnapping of Elizabeth Smart Brian David Mitchell kidnapped 14-year-old Elizabeth Smart from the bedroom of her Salt Lake City home on June 5, 2002. The man and his wife, Wanda Barzee, imprisoned the teenager for the next nine months. Smart later testified that she was raped by Mitchell "up to three or four times every day," chained to trees, forced to drink alcohol, take drugs and watch pornography, ABC News reported. Earlier, Mitchell, also described as a "preacher" or "self-proclaimed prophet", allegedly held a ceremony during which he "married" the imprisoned teenager. The case was publicized throughout the United States. Information about Smart's disappearance was provided, among others, in the television program "America's Most Wanted". The girl was finally freed on March 12, 2003, when she was walking down the street with her captors in Sandy, Utah. Mitchell and Barzee were charged with, among others, burglary, kidnapping and sexual assault. The man was sentenced to life imprisonment, the woman to 15 years in prison. Porwanie to przestępstwo polegające na bezprawnym pozbawieniu człowieka wolności i zmuszeniu do zmiany miejsca pobytu wbrew jego woli, w przeszłości to jedno ze źródeł niewolnictwa. Porwanie wiąże się z przetransportowaniem ofiary w przymusowe miejsce pobytu, a w niektórych krajach jest karane surowiej niż bezprawne pozbawienie wolności. Współcześnie porwania stały się jedną z metod działań terrorystów, oraz zorganizowanych grup przestępczych których głównym celem jest szybki sposób na wzbogacenie się, Aktualnie najwięcej porwań odnotowuje się w Ekwadorze, Meksyku i Haiti, w październiku tego roku kolumbijskie ministerstwo obrony ogłosiło że liczba uprowadzeń ludzi w ciągu pierwszych dziewięciu miesięcy tego roku wzrosła w porównaniu z trzema kwartałami roku ubiegłego o 83 procent. 16 marca 1932 roku Charles Lindbergh ikona amerykańskiego lotnictwa, w liście od porywczy otrzymał śpioszki swojego synka. Dziecka szukała cała Ameryka a w śledztwo zaangażował się sam dotychczasowy prezydent USA Franklin Delano Roosevelt, a swoją pomoc proponował nawet sam Al Capone. Głównego podejrzanego w tej sprawie skazano na śmierć, do dziś nie wiadomo czy słusznie, noc 1 marca 1932 roku w Hopewell była wietrzna i burzliwa, gałęzie drzew i opadające liście uderzały o szyby i dach tworząc przy tym charakterystyczny hałas. Nikomu więc nie wydały się podejrzane odgłosy, które dobiegały z górnych pomieszczeń rezydencji. W pokoiku na pierwszym piętrze spał Charles Lindbergh junior. Jako pierwsza do pokoju zajrzała niania chłopca i to ona zauważyła, że łóżeczko jest puste. Wszczęła alarm i razem z resztą domowników rozpoczęła przeszukiwanie domu, rodzina szybko dostrzegła że okno w dziecięcym pokoju było uchylone. To wtedy Charles Lindbergh miał chwycić za strzelbę i zwrócić się do żony: "ktoś zabrał naszego syna z domu!" to zdanie stało się później ważną poszlaką dla poszukujących sprawcy porwania. W pokoju małego chłopca znaleziono list, koślawo i z licznymi błędami ortograficznymi napisano w nim że chłopiec jest bezpieczny, ale porywacze żądają okupu w wysokość 50 tysięcy dolarów. Rodzice na łamach prasy publikowali apele do porywczy z deklaracjami całkowitego podporządkowania się żądaniom które zostały im narzucone przez porywaczy, po niespełna tygodniu do rodziny dotarł list z informacją o zmianie warunków i konieczności przygotowania 70 tysięcy dolarów okupu. W ciągu kilku kolejnych tygodni docierały następne wskazówki, odpowiedzi rodziny można było śledzić na łamach prasy, a wynikało z nich, że wysokość okupu ostatecznie ma wynieść 100 tysięcy dolarów, a przedstawiciel rodziny spotka się z mężczyzną o imieniu John na cmentarzu. Rodzinę reprezentować miał "John Condon" emerytowany nauczyciel, który kilka dni wcześniej otrzymał tajemniczy list, porywacze wskazywali go w nim jako osobę z która chcą podjąć kontakt. Tym samym stawiając go w kręgu podejrzanych o współudział w uprowadzeniu, spotkanie odbyło się na cmentarzu Woodlawn, w Bronxie. Jak zeznał po nim Condon, porywacz przez cały czas pozostawał w cieniu, przez co nie można było rozpoznać jego twarzy. Jedyną cechą charakterystyczną był akcent, który pozwalał zakładać inne niż amerykańskie pochodzenie, mężczyźni ustalili termin wymiany okupu i dostarczenie dowodu na to że dziecko jest całe zdrowe oraz przede wszystkim bezpieczne. 16 marca 1932 roku rodzice otrzymali paczkę zawierającą śpioszki małego Charlesa i wiadomość, że dziecko przetrzymywane jest na łodzi. Ostatecznie okup w wysokości 100 tysięcy dolarów trafił do porywaczy w drewnianej skrzynce 2 kwietnia minionego roku, a część banknotów niebawem miała zostać wycofane z obiegu. Tak chciano oznaczyć banknoty, by można je było zidentyfikować przy próbie wydawania ich przez porywaczy. Zanotowano również numery seryjne, którymi były oznaczone, w zamian pośrednik otrzymał dokładne współrzędne i nazwę "Nelly" którą nosiła łódź. Departament rozpoczęła przeszukania przystani gdzie łódź była zacumowana. Łodzi ani chłopca niestety nie odnaleziono a porywacze ucięli kontakt, mimo ponawianych w prasie apeli rodziców. Zwrot akcji pojawił się dopiero po 72 dniach od porwania, to właśnie wtedy na departament zgłosił się mężczyzna który w lesie nieopodal rezydencji Lindberghów odnalazł ciało dziecka. Czaszka chłopca była roztrzaskana, a ciało częściowo rozczłonkowane, mimo to sekcja pozwoliła ustalić że dziecko zginęła najprawdopodobniej w dniu porwania uderzone w głowę. Max Ramsay dorastał w trudnych warunkach, opuszczony przez rodziców i pozostawiony na pastwę losu na ulicach North Hollywood Los Angeles, wyrósł na młodego mężczyznę z determinacją ale również z żądzą zemsty na społeczeństwie które w pewien sposób wydawało się go porzucić już w młodych latach swojego życia. Początkowo Max próbował znaleźć uczciwą pracę, ale ciągłe odrzucenia i upokorzenia skłoniły go do podjęcia drastycznych kroków w swoim życiu, w końcu znalazł się na drodze przestępczej gdzie szybko nauczył się przetrwać i zdobyć kontrolę, kontakty oraz w pewnym sensie władzę nad swoim życiem za sprawą hierarchii w grupie przestępczej do której należał. Porywania stały się jego specjalnością oraz głównym sposobem do zarabiania pieniędzy, które pozwalały mu na utrzymanie się przy życiu i zaspokojenie chorych pragnień zemsty na społeczeństwie. Jednakże, w miarę upływu lat Max zaczął dostrzegać że jego działania miały konsekwencje nie tylko dla ofiar, ale również dla niego samego głównie były to choroby psychiczne które nie zostały stwierdzone przez biegłych lekarzy, widział cierpienie rodzin którym zadawał ból, i coraz bardziej zatracał się w spiralę gniewu i samotności a jego smutek zaspakajały głównie substancje odurzające oraz alkohol który nadużywał, chciał po prostu zapomnieć o swojej przeszłości a za razem był to główny motor napędowy do złych działań. Max podobnie jak inni przestępcy, starał się unikać wpadki poprzez staranne powolne i intensywne planowanie swoich porwań, stosując różne taktyki i środki ostrożności aby zminimalizować ryzyko wpadki, jego doświadczenie z każdym rozegranym porwaniem wzrastało początkowo pierwsze porwanie sprawiło mu dużo kłopotów dla wspólników lecz było zaplanowane bardzo dobrze nie przejmując się późniejszym losem swoich "wspólasów" gdyż wszystkie dowody które znaleziono podczas porwania wskazywały na to że Ramsay nie brał czynnego udziału w realizacji porwania a sąd uznał go za osobę niewinną poprzez brakujących zeznań bądź twardych dowodów w sprawie, dowody oraz ślady podczas minionego śledztwa wskazywały że głównym podejrzanym był jego dobry znajomy a w tamtych latach wspólnik Harry Fosterman z którym działał na rzecz porwań dla okupu, w wyniku badań oraz analiz wszystko wskazywało na to że sam Ramsay nie miał za wiele wspólnego z porwaniem 15 letniego syna znanego futbolisty z klubu Los Angeles FC. Odpowiadał głównie za organizacje całego planu od środka niż za same wykonanie go, jego wspólnik nigdy nie wydał go w ręce organów ścigania co jeszcze bardziej napędziło Ramsaya do ponownych planowań porwań w celach zarobkowych. Samo dzieciństwo Maxa Ramsaya było pełne trudności i wyzwań które w znaczący sposób ukształtowały jego przyszłość. Max urodził się w biednej rodzinie mieszkającej w jednym z najbardziej zaniedbanych rejonów LA. Jego rodzice byli uzależnieni od narkotyków i często nie byli w stanie zapewnić mu odpowiedniej opieki i wsparcia emocjonalnego, z tego powodu Max musiał szybko nauczyć się radzić sobie samemu często błąkając się po ulicach miasta szukając jedzenia i schronienia. Już od najmłodszych lat Max był narażony na przemoc i złe wpływy otoczenia, często musiał bronić się przed rówieśnikami którzy chcieli go zastraszyć lub wykorzystać. Te doświadczenia nauczyły go być silnym i zaradnym ale także pogłębiły w nim uczucie samotności i poczucie bezradności, a samo dołączenie Maxa Ramsaya do struktur grupy przestępczej było kolejnym krokiem na jego niebezpiecznej drodze życiowej która prowadziła przez najciemniejsze zakątki Los Angeles. Po latach błądzenia po ulicach i próbach znalezienia uczciwej pracy, Max coraz bardziej tracił nadzieję na lepsze życie, w końcu zdesperowany i zniechęcony postanowił sięgnąć po ostatnią deskę ratunku początkowo Max był tylko pionkiem w rękach bardziej doświadczonych przestępców, zaczynał od drobnych przestępstw takich jak kradzieże z supermarketów czy rozboje na ulicach, ale szybko zyskał reputację nieustraszonego i skutecznego co zwróciło uwagę wpływowych gangsterów w mieście. Pewnego dnia Max został zaproszony do spotkania przez lokalnego "street bossa" który widział w nim potencjał do większych rzeczy, zapewnił mu ochronę i wsparcie w zamian za lojalność i posłuszeństwo. Zafascynowany możliwością szybkiego awansu społecznego i finansowego, Max przyjął propozycję bez żadnego wahania, wkrótce Ramsay stał się ważnym członkiem grupy przestępczej, specjalizującej się w porwaniach oraz wymuszeniach haraczy jego determinacja i brutalność przynosiły grupie coraz większe zyski co sprawiało że stał się coraz bardziej szanowany przez swoich współpracowników. Rozpad grupy przestępczej do której należał Max Ramsay, był przełomowym momentem w jego życiu który ostatecznie doprowadził go do samotnej działalności z porwaniami, konflikty wewnątrz grupy oraz presja ze strony organów ścigania zaczęły osłabiać struktury przestępcze której Max był częścią. Wzrastały napięcia między różnymi frakcjami, a część członków zaczęła brać udział w aresztowaniach lub ginąć w masowych strzelaninach, Max widząc że grunt staje się coraz bardziej niepewny zaczął rozważać swoją przyszłość. Ostatecznie doszło do brutalnej wojny między grupami przestępczymi, która zakończyła się rozbiciem struktur z którymi Max był związany, stał się samotnym wilkiem w mieście, pozbawionym wsparcia i ochrony które kiedyś mu zapewniano zamiast jednak poddać się losowi Max postanowił wykorzystać swoje umiejętności w nowy sposób - jako samotny porywacz. Bez żadnych więzi ani lojalności wobec grupy, Max mógł działać z większą swobodą i elastycznością. Zajmował się porwaniami na własną rękę planując i wykonując każdy krok samodzielnie, wykorzystując swoje doświadczenie i znajomość świata przestępczego aby uniknąć niepotrzebnych konfliktów z organami ścigania i większej konkurencji z innymi przestępcami.

Club

V.I.P NIGHT CLUB - W samym sercu miasta Los Santos w dzielnicy Weast Vinewood ukryty przed wzrokiem przechodniów i oświetlony jedynie neonowym światłem, powstał nowy oraz tajemniczy klub nocny o nazwie V.I.P NIGHT CLUB drzwi klubu były z początku nieoznakowane a jedynym sposobem na ich odnalezienie było dostanie się na skomplikowaną listę zaproszeń wysyłaną głównie poprzez socialmedia z dokładną lokalizacją miejsca imprezy, ci którzy znaleźli się na tej liście mieli szansę zanurzyć się w świat mrocznej i podziemnej rozrywki najciemniejszego i najmroczniejszego klubu Los Santos. Gdy wchodzisz do klubu, natychmiast ogarnia cię atmosfera tajemnicy wszędzie wokół unosi się mgła a dźwięki pulsującej muzyki są wyczuwalne zanim jeszcze dotarłeś do głównej sali po schodach gdzie rozpoczyna się prawdziwa zabawa po drodze możesz natknąć się na toaletę, szatnie klub słynie z swojej sławy głównie przez to że jest w nim ciemno i nie ma kamer a ochronę stanowią osoby z "ulicy" dosyć łatwo nabyć różnorodne substancje które urozmaicają zabawę i odrealnienie od codziennego świata. Bar jest miejscem gdzie płyną napoje o egzotycznych nazwach i intensywnych smakach a barmani pracują dosyć szybko i z gracją będąc zawsze gotowym aby zaoferować coś nowego i niezwykłego. To głównie klienci klubu, ukryci w cieniu wymieniali szeptem tajemnicze opowieści i plotki tworząc sieć powiązań które krążyły wokół historii klubu rozszerzając jego działalność o nowe oraz główne miejsce organizowania imprez gdyż wcześniejsze miejsca często się zmieniały. W jednym z zakątków klubu znajduje się prywatna loża gdzie spotykają się ci którzy mieli coś do ukrycia w tej ekskluzywnej przestrzeni, gdzie ściany były tapicerowane ciemnym, aksamitnym materiałem toczyły się prywatne transakcje głównie Polskiej oraz Rosyjskiej społeczności mieszkającej w Ameryce, a tajemnicze układy były knute przy szklance z egzotycznymi trunkami. Nie było jasne kto dokładnie stał za powstaniem V.I.P NIGHT CLUB ani skąd czerpał on swoją moc ale w podziemnych kręgach przestępczych krążą legendy że głównym założycielem klubu jest nijaki Tom Gruza oraz Oliver Yermolayev którzy zaczynali od prostych domówek które zyskiwały z czasem popularność i sławę aż do swojego prywatnego miejsca w którym można organizować masowe imprezy a nielegalna działalność to główna przyczyna oraz zjawisko które zostało z młodych lat chłopaków. Klub funkcjonuje jako samowystarczalna kraina, gdzie prawdziwe światy schodziły na drugi plan dla wielu był to ucieczka od codziennego życia, miejsce, gdzie można było odłożyć na bok maski społeczne i być kimś zupełnie innym. Noc w V.I.P NIGHT CLUB była zawsze długa i pełna niespodzianek poprzez zaproszenie światowej klasy DJ, czy również znanych artystów, ludzie zjeżdżają się z różnych zakątków miasta, aby doświadczyć na własnej skórze tego tajemniczego czaru miejsca. Klub rozkwitał po zachodzie słońca, oświetlając podziemną scenerię namiętności intryg i fascynacji, i tak w mroku klubu światłocienie tańczyły dalej ukazując swoje sekretne oblicze na pełną skale całego miasta. - LOKALIZACJA - - Strona internetowa - Ogłoszenia związane z wydarzeniami i rekrutacją

**Droopy Nine nie śpiąc całą noc po ostatnich wydarzeniach związanych z strzelaniną siedział na telefonie przeglądając internet napotkał nute zioma udostępnił i zostawił łapsko w góre**

ehhee siema sąsiad

Pico Union (Rancho) to czwarta pod względem gęstości ludności w Los Angeles, ustępująca jedynie East Hollywood, Westlake i Koreatown dzielnica. Spis powszechny w USA z 2000 r. wykazał, że w dzielnicy o powierzchni 1,67 mili kwadratowej mieszkało 42 324 mieszkańców, co oznacza średnio 25 352 osób na milę kwadratową. W 2008 roku miasto oszacowało, że liczba ludności wzrosła do 44 664 osób. Mediana wieku mieszkańców wyniosła 27 lat i była uważana za młodą dla miasta i powiatu. Podział etniczny w 2000 r. dotyczył Latynosów – 85,4%; Azjaci 7,6%; biali 3,0%, czarni 2,9%; i pozostali 1,1%. Salwador (44,4%) i Meksyk (23,3%) były najczęstszymi miejscami urodzenia 64,6% mieszkańców, którzy urodzili się za granicą, liczbę tę uznano za wysoką w porównaniu z liczbą osób urodzonych za granicą w całym mieście. Inni imigranci pochodzą z Gwatemali, Hondurasu i Nikaragui. Średni dochód gospodarstwa domowego w dolarach w 2008 roku wyniósł 26 424 dolarów i jest uważany za niski zarówno dla miasta, jak i powiatu. Odsetek gospodarstw domowych zarabiających 20 000 dolarów lub mniej był wysoki. W/S Barrio 18th Street (BEST Gang) Początki gangu 18th Street sięgają Los Angeles w Californi na początku lat 60'siątych XX wieku w dzielnicy Downtown. Gang pierwotnie składał się z imigrantów z różnych krajów latynoskich, co było niezwykłe w tamtym okresie. Większe dzielnice w tym czasie zwykle dyskryminowały inne grupy etniczne, decydując się jedynie na werbowanie i przyjmowanie Meksykanów w swoje szeregi. W miarę jak mały gang mieszkańców Barrio 18th powoli się rozrastał, zwrócił na siebie uwagę znacznie większego gangu, Clanton 14. Członkowie gangu 18th byli właściwie zainteresowani dołączeniem do Clanton i utworzeniem własnej kliki. Jednak zanim pozwolono im dołączyć do gangu Clanton, zażądali że gang W/S Barrio musiał pozbyć się wszystkich swoich członków spoza Meksyku. Dekret ten nie pasował do członkostwa 18th Street. Mniejszy gang zbuntował się przeciwko żądaniom C14 i rozpoczął przeciwko nim wojnę. Przy tym ugruntowując swoją pozycje jako własnego sąsiedztwa a za razem wroga. Jednym z wieloletnich wrogów 18th Street jest równie duży i niesławny gang Mara Salvatrucha 13 oraz większość setów latynoskich z powodów przyjęcia kultury EBK, ABK. Spór pomiędzy tymi dwoma gangami pochłonął życie setek członków obu stron, a także wielu niewinnych cywilów. Istnieje wiele różnych historii na temat rozpoczęcia wojny pomiędzy tymi dwoma gangami, a wiele z nich stało się poniekąd opowieściami ludowymi. Najbardziej prawdopodobna wydaje się historia, która dotyczy tego, że pewnego wieczoru podczas imprezy, członkowie obu gangów pokłócili się o dziewczynę którą widziano tańczącą z członkiem MS13 po niedawnym zerwaniu z renomowanym członkiem BEST gang. Obie grupy walczyły ze sobą gdy podczas zaciętego konfliktu padły strzały, a członek 18th zmarł na miejscu, to od tego czasu oba gangi toczą krwawą wojnę. Spór przekroczył granice Las Angeles, gdy oba gangi rozszerzyły się poza Amerykę, a walki osiągnęły teraz nowy poziom w Ameryce Południowej. Aż do początku lat 90'dziesiątych. BEST Gang utrzymywał pokojowe stosunki z większością czarnych gangów. To pozwoliło im poszerzyć swoje terytorium w czarnych dzielnicach, w 1993 roku gang z 18th próbował przenieść się do „Jungles”, czarnej społeczności zamieszkującej labirynt budynków mieszkalnych w dzielnicy Baldwin Village. Doprowadziło to do sporu między nimi a gangiem „Black P. Stone” o klientelę i tereny narkotykowe w Jungles. Spór zaostrzył się do tego stopnia, że członkowie BPS w związku ze sporem postanowili zastrzelić i zabić przywódcę kliki Rancho Park. Doprowadziło to do serii bezczelnych strzelanin odwetowych ze strony gangu z BEST gangu, młodzi bangerzy strzelali do wszystkiego, co się rusza, ponieważ dzielnica uważana była za bezpieczną przystań dla gangu, wiele innych gangów Bloods zostało wciągniętych w wojnę z powodu zastrzelenia ich członków przy 18th. Głównymi przeciwnikami 18th Street zostali Black P Stones, The Rolling Twenty Bloods i Westside Brims.

**Hoover Tiny Locos (HVLS) znane także jako, po prostu H18ver Locos** to jedna z wielu klik jednego wielkiego latynoskiego gangu, czyli 18th Street Gang (BEST Gang), który pierwotnie wywodzi się z głęboko zakorzenionego gangu Clanton 14th. Kliki z dzielnicy Pico-Union znajdującej się w zachodniej części Los Angeles to najstarsze zrzeszenia członków BEST gangu, ponieważ to oni jako pierwsi zaczęli oddzielać się od wyżej wspomnianego Clanton 14th. Odłączyli się oni od tego gangu, ponieważ członkowie, którzy wtedy się odłączyli chcieli zmienić nazwę całego gangu na Clanton 18th, na co pierwotni OG's się nie zgodzili i po tym ich drogi się rozeszły. Dopiero po tym secie utworzyły się inne sety w innych częściach wielkiego miasta, jakim jest Los Angeles. Wpadli oni pod parasolkę Meksykańskiej mafii dość szybko po swoim powstaniu, od tamtej pory płacom im należyty tax i działają jako Surenos, lecz nie affilują się z liczbą 13 jak większość gangów spod tego auta, jest to spowodowane ich własną liczbą, czyli 18, która wzięła się od pierwotnej ulicy, na której powstali. Bycie w aucie Surenos daje im protekcje w więzieniach stanowych. Jest to wielopokoleniowy oraz wieloetniczny gang, mają w swoich szeregach młodych członków jak i starszych, przyjmują do siebie ludzi z korzeniami z ameryki środkowej jak np. gwatemalczyków, salwadorczyków, lecz w głównej mierze są to potomkowie meksykanów. Oprócz tego zdarza się zobaczyć czarnego członka w ich szeregach, zależy to dokładniej od rejonu, w jakim znajduje się dana klika, jeżeli jest obkrążona przez czarnoskóre gangi to jest duże prawdopodobieństwo na spotkanie tam czarnego southsidera. W klikach z East Los Angeles bardzo ciężko jest spotkać czarnoskórego członka, ponieważ te okolice są zamieszkane głównie przez latynosów, których rodziny wprowadziły się tam już długi czas temu. Pomimo podzielenia na kliki, tak jak pisze duża ilość źródeł, Hoover Locos posiadają ponad 250 aktywnych członków. Oprócz nich, do najstarszych klik 18th Street Gang należą Pico Locos (PLS), Grand View (GVLS), Red Shield (RS). Ich nazwa pochodzi od ulicy, na której znajduje się ich główny hangout, czyli Hoover Street, które ciągnie się od South Central przez Pico Union, aż do Koreatown, przez to nie można ich mylić z klikami, które znajdują się stricte w South Central i dzielą tereny z gangami karty Hoover Criminals (są to kliki Los Gangsters oraz Wall Street Gangsters). Pomimo tego, że nie dzielą z nimi terenów to dalej karta Hoover Criminals i klika Hoover Tiny Locos są ze sobą blisko, często razem postują w głównych miejscach oraz wykonują kolaboracje rapowe. Przez ich bliskie stosunki, Hoover Tiny Locos przyjęli politykę EBK (Every Body Killer) oraz ABK (Any Body Killer) i nazywają się most hated jak i większość klik 18th Street Gang. Teren Hoover Tiny Locos rozciąga się od Hoover Street do autostrady Harbor Freeway idąc przez Union Avenue. Nie można określić jednego miejsca, które odpowiada za główny hangout, bo często pojawiają się oni po prostu w okolicach Hoover Street, najczęściej pod sklepami, restauracjami lub innymi większymi aglomeracjami miejskimi. Są oni blisko dużej ilości swoich wrogów, graniczą swój teren z Witmer Street 13, z którymi beefują się już od długiego czasu, graniczą również z Crazy Riders 13 oraz wieloma klikami spod szyldu Mara Salvatrucha w Koreatown. Oprócz tych rywali, na tej liście jest ich o wiele więcej, można do tego zaliczyć wszystkie gangi spod auta Bloods przez incydent z Black P Stones oraz przez zaciętą rywalizację z kartą Brims, parę gangów spod auta Crips, Florencia 13, Playboys 13, White Fence 13 oraz wszystkie kliki Mara Salvatrucha nie tylko te graniczące z nimi. 18th Street i Hoover Criminals pokojowo współistnieją w tej samej dzielnicy, odkąd 18th Streeters rozpoczęli działalność w South Central w latach 80'tych Hooverowie są również często nazywani „ośrodkiem imigracyjnym”, ponieważ mają wielu Latynosów. 18th Street tak bardzo zbliżyła się do Hoover Crims, zwłaszcza 74 HCG, 83 HCG, 92 HCG i 94 HCG, że przyjęli pseudonim Hoover i są obecnie znani jako 18th Street Hoover Locos (HVLS). Obydwa gangi dzielą BJ Smith Park, park znany jest z dużej aktywności gangów. Często można spotkać członków 18th Street i Westside Hoover Criminals wałęsających się po parku. Duża część dochodów gangów pochodzi z włamań z bronią w ręku do domów w bogatszych dzielnicach hrabstwa Los Santos, takich jak Vespucci, Vinewood, Rockford Hills, Richman, Del Perro i Morningwood. Zajmują się także handlem narkotykami, napadami z bronią w ręku, prostytucją i morderstwami. W realnym świecie gangi zmieniają się, ewoluują, a także mogą tworzyć różne rodzaje powiązań i affilacji z innymi grupami. Gang "Hoover Locos" ma korzenie w samym sercu Hoover Street, który jest związany kulturowo bliżej z Crips, jednym z największych i najbardziej zorganizowanych gangów w Los Angeles. Jest to bardziej złożona sytuacja, gdzie różne klikki czy grupy z Hoover Street mogą mieć swoje unikalne relacje z innymi gangami, za to Best Gang przyjął niebieską bandanę, aby pokazać swoją nienawiść do setów Bloods i zbliżyli się z kartą Hoover Criminals oraz autem Crips przez to że przyjęli niebieską bandanę, obydwie karty też nie lubią większości setów Bloods, oprócz tych znajdujących się w SMG alliance (Suwhoopin' Movin' n Groovin). Widmo zakończenia tego konfliktu jest bardzo małe i raczej nigdy się nie skończy przez czyny wyrządzone przez obydwie strony, jest to praktycznie nie możliwe. Członkowie Hoover Tiny Locos często affilują się z różnymi liczbami/tatuażami/fullcapami/unikatowymi merchami z których czerpią legalne zyski, często identyfikują się z numerem 18 który jest związany z pierwotną ulicą działalności gangu, double nine również jest dosyć często spotykaną liczbą wśród kultury memberów Tiny Locos, Triple Six oraz niebieska postać diabła z rogami to też główna afilacja dotycząca Dieciocho. Członkowie Best Gangu przyjeli niebieską bandamę aby pokazać sporą nienawiść do karty Blood's przytym zbliżyć się bardziej do karty Hoover i zyskać z ich strony protekcję oraz profity, jak wiadomo niebieski kolor jest podstawowym kolorem karty Surenos który oddaje hołd meksykańskiej mafii, jest on też pokazaniem odmienności od karty Bloods. Drugim kolorem gangu jest to kolor czarny pierwotny kolor który występował u nich przed przyłączeniem do karty Sureno, nazywając się jeszcze wtedy "Children's Army" gdyż przyjmowali oni członków w bardzo młodym wieku. Za to główne gangsign Hoover Tiny Locos to "W" id WeastSide, "B" id Best Gang, "E" od E'z Up Hoes Down, "H" od Hoover oraz "L" od Locos. Utożsamiają się również z liczbami rzymskimi oraz kombinacjami ich z alfabetem arabskim, XV3, XVIII, Calle 18 lub Dieciocho. Nie affilują się z liczbą 13 gdyż nie jest to obowiązkowe w karcie Sureno, oprócz tego procedura put-in również przeprowadzana jest trochę inaczej, gdyż trwa ona 18 sekund niżeli 13, tak jak w przypadku trzynastek. Przyjęli oni też dużo kultry Crips oraz Hoover, głównie można to zauważyć po slangu gdzie zwroty takie jak "cuh" lub "loc" pomimo tych ważnych affilacji, pozostają też fullcapy które reprezentują memberzy Tiny Locos, reprezentują głównie drużyny takie jak Raiders (przez dominacje czarnego koloru w czapce), Boston Red Sox (B odpowiada za nazwę BEST Gang, która wzięła się od Barrio Eighteen Street), Los Angeles Dodgers (Nosi go prawie każdy w LA, ponieważ jest to najbezpieczniejsza affilacja w tym mieście), Washington Nationals (W na czapce odpowiada za WestSide, czyli tam, gdzie znajduje się ich klika) lub Detroit Tigers (D odpowiada za potoczną nazwę 18th Street Gang, czyli Dieciocheros) i rzadziej spotykane w ogólnych szeregach 18th Street Gang, czyli Houston Astros (Członkowie Hoover Tiny Locos noszą go przez swoje bliskie relacje z setami karty Hoover oraz przez fakt, że ich główny hangout znajduje się na tej ulicy).

Elo jutub odbanowal mi klip ktory realizowany byl w calosci na serwerze vibe nic na menyoo! zrobiony dla @central represent @XaaN pozdrawiam fanuw i na ttv wbijac po3k3rmain

😜

One Day Later

V.F.F.V Hunter from Marines