amateur sport media KnockOUT! I Summary #2: Podsumowanie pierwszej amatorskiej gali Worldwide Freak Fighting!

[Vesa]

Podsumowanie pierwszej amatorskiej gali Worldwide Freak Fighting!

Ostatniej Soboty dnia dokładnie 25.02.2023 miała miejsce pierwsza odsłona amatorskiej gali Worldwide Freak Fighting. W jej trakcie wydarzyło się dość sporo ciekawych pojedynków. Zdecydowanie gala przebiegła lepiej niż poprzednia zawodowa gala Worldwide Martial Fighting, lecz zjawiło się na niej mniej osób. Stwierdzam że było to spowodowane poprzednim wrażeniem po gali osób trzecich. Zbędnie nie przeciągając tematu, skupmy się na walkach które odbyły się w trakcie gali pierwszej gali WFF.

Pierwszym zestawieniem był pojedynek Matt'a Ortona z Calvinem Brownem. Starcie trwało dwie rundy, i w trakcie drugiej rundy zostało zakończone poprzez kombinacje ciosów, które zakończyły pojedynek znokautowaniem Calvina Browna, poprzez Matt'a Ortona.
Podsumowując: Pojedynek był bardzo jedno stronny, w pierwszej rundzie można było zauważyć iż Matt ma sporą przewagę nad rywalem generalnie w technice. Dokładnie wyprowadzone ciosy na mało skupionego rywala, poskutkowały dość mocnym osłabieniem go. Druga runda była trochę lepsza dla Browna, który zdecydowanie bardziej skupił się na walce, lecz i to nie pomogło. Matt znajdując odpowiednie dojście do rywala, wyprowadził kombinacje ciosów którą zakończył prawym sierpowym w okolice szczęki rywala który po upadku na mate nie reagował na otoczenie, po interwencji medyków, sędzia zakończył pojedynek na korzyść Matt'a Ortona.

Kolejnym zestawieniem było zestawienie kobiet, a w nim lekko doświadczona Emily Page zmierzyła się z debiutującą Madeline Diaz. Starcie trwało trzy rundy, zostało zakończone werdyktem sędziowskim na korzyść Emily Page poprzez punkty.
Podsumowując: Pierwsza runda była zdecydowanie na korzyść Madeline, która świetnie wyprowadzała ciosy w Emily oraz dobrze ustawiała sobie ją w odpowiednim dla niej miejscu zbierając to coraz więcej punktów. Kolejna runda była zdecydowanie na korzyść Emily, która to technicznie sprowadzała do parteru Madeline, punktując ją oraz kontrolując sytuacje wracając do pozycji defensywnej i zdystansowanej, wyrównując punkty. Trzecia runda była mocno przesądzona na stronę Emily Page, która to zdecydowanie wykazała się poprzez ustawienie sobie Madeline pod klatką, gdzie w parterze mocno obijała ją, i pomimo jej próby wyjścia dostała mocno obita. Gdyby nie ostatnie sekundy, walka mogła by nawet zakończyć się technicznym nokautem, lecz brakowało kilku sekund.

Trzecim zestawieniem było starcie dwóch debiutujących zawodników, a w nim Felipe Rios kontra Caspar White. Starcie zakończone poprzez poddanie się Caspar'a White w trakcie drugiej rundy.
Podsumowując: Pojedynek był dość fascynujący. Technicznie dobrze się wykazał Caspar gdyż unikając prób obalenia, wychodził z sytuacji i punktował Felipe, lecz Felipe za każdym razem gdy wychodził z uderzeń Caspara, oddawał mu potężne ciosy które dość mocno osłabiały rywala z sekundy na sekundę, tuż po pierwszej rundzie było widoczne mocne zmęczenie u Caspara i sporo wytrzymałości u Felipe. W trakcie drugiej rundy, Caspar nadal próbował bardzo technicznie podejść do rywala, uderzając go w czułe punkty w okolicach górnej partii, ale nie poskutkowało to zbyt dobrze, Felipe wyczuł odpowiedni moment w którym mocnymi uderzeniami obalił przeciwnika w okolicy klatki oraz wykonał dźwignie na staw skokowy, utrudniając przy tym ucieczkę z potężnego chwytu przeciwnikowi, pomimo krótkiego czasu do końca rundy Caspar nie wytrzymał i się poddał.

Czwartym zestawieniem ów wieczoru było starcie Jabaliego Ashanta z Oakleyem Clarke. W trakcie starcia zwycięsko wyszedł Jabali Ashant poprzez poddanie się rywala.
Podsumowanie: Pierwsza runda była zdecydowanie na korzyść Jabaliego, który wykonywał spokojne techniczne mocne ciosy z powrotem do defensywy, dystansując tak Oakleya. Zdecydowanie w pierwszej rundzie Jabali nazbierał sobie sporo punktów, lecz w drugiej rundzie zdecydowanie Oakley poprawił swoją technikę, wyprowadzając kilka ciosów odbijając delikatnie punkty. Trzecia runda była zdecydowanie na korzyść Jabaliego, który to wyczekując i ustawiając sobie Oakley'a, wyprowadził odpowiednie ciosy które obaliły przeciwnika, co pozwoliło Jabaliemu na duszenie zza pleców, po którym to Oakley odklepał w połowie trzeciej rundy.

Piątym pojedynkiem ów wieczoru, było starcie Javonte Theisa z Josephem Greco. Pojedynek został zakończony w trakcie drugiej rundy poprzez znokautowanie Josepha Greco.
Podsumowanie: W trakcie pierwszej rundy starcie było mocno wyrównane, Javonte wyprowadzał coś mocne ciosy, a Joseph wykazał się wychodzeniem z niebezpiecznych sytuacji i kontrowaniem doskonale rywala technicznymi uderzeniami w czułe punkty. Druga runda była bardziej na korzyść Javonte, który to po wyprowadzeniu dobrej kontry trafił bardzo mocnym uderzeniem z prawej dłoni w okolice brzucha Josepha, który po ów uderzeniu nie mógł wstać i kontynuować walki utrzymując defensywę na ziemi. Po interwencji sędziego, walka została zakończona poprzez nokaut.

Szóstym, a zarazem głównym wydarzeniem całej gali była walka dwóch zawodowców. Powracającego po długim czasie Paulo Rodriguesa, który walczył pomimo urazu z Birgerem Baardsonem. Walka zakończyła się spektakularnym nokautem w pierwszej rundzie od strony Paulo Rodriguesa.
Podsumowanie: W trakcie walki Paulo zdominował rywala, pomimo to Birger wykazał się specyficznymi unikami większości niebezpiecznych ciosów, tracąc też przy tym sporo energii. Paulo posiadający więcej energii i dynamiki, wykorzystał wyczerpanie Birgera na swoją korzyść, mocno uderzając go i ustawiając w odpowiednim miejscu, wykonując celne uderzenia. Finalnie wyczerpany Birger, nie posiadając siły na utrzymanie gardy delikatnie ją opuścił co wykorzystał Paulo i skupił się na ciosach w słabe punkty, wykonując serie ciosów, którą zakończył lewym podbródkowym znokautował rywala, który upadając na ziemie stracił na długi czas przytomność. Sam Birger musiał być transportowany na noszach z oktagonu poprzez medyków.

Pojedynki jakie moim zdaniem były najbardziej ciekawe z całego rozstawienia, to zdecydowanie pojedynek Felipe Rio z Casparem White, można było zauważyć w nim dużo wytrzymałości i siły u jednego z zawodników, zarówno sporo techniki i szybkości u drugiego z nich. Kolejnym z pojedynków był pojedynek Paulo Rodriguesa z Birgerem Baardsonem, gdzie sam Paulo pomimo swojego stanu pokazał że doświadczenie jakie zdobył przez wiele lat kariery, to nie tylko słowa. Reszta pojedynków była równie fascynująca, lecz to te dwa pojedynki najbardziej się moim zdaniem wyróżniały na tle innych. A jakie jest wasze zdanie?

Edytowane 26 Lutego 2023 przez UserNotFound