Astrid po przerwie spowodowanej sprawami prywatnymi, wróciła do aktywnego działania w życiu politycznym. Brała udział w spotkaniu Partii Demokratycznej, zorganizowanym przez przewodniczącą partii Lucille Ferreira.
Kobieta towarzyszyła i doradzała przewodniczącej partii na spotkaniach między innymi z zwyciężczynią pierwszego wyścigu LSRL, jak i zastępcą burmistrza.
Rozpoczęła pracę nad swoim pakietem projektów "EcoSantos" oraz zaczęła promocje na portalach społecznościowych. Wśród pakietu znajduje się projekt wymiany taboru autobusów na elektryczne, czy stworzenie kilkunastu parków na terenie hrabstwa.
Astrid Nillson (ur. 12 stycznia 1985 w Östersund) – amerykańska polityk pochodzenia szwedzkiego na szczeblu lokalnym, od 2016 roku zasiada w Radzie Hrabstwa Los Santos. Była członkini Partii Republikańskiej, obecnie wiceprzewodnicząca oddziału regionalnego Partii Demokratycznej.
Edukacja i życiorys
Nillson urodziła się w Östersund, w prowincji Jämtland, w rodzinie o korzeniach sportowych. Była jedynym dzieckiem łyżwiarki figurowej Marie Nillson (z domu Andersen) oraz dwukrotnego multimedalisty mistrzostw Szwecji w biegach narciarskich Thomasa Nillsona (2 x złoty medal na mistrzostwach krajowych w 1982 w biegu na 50 kilometrów stylem dowolnym oraz na 15 kilometrów również w stylu dowolnym; srebrny medalista z roku 1984 w sprincie stylem klasycznym; brązowy medalista w biegu łączonym na 30 kilometrów).
Szwecja - kariera jako biegaczka narciarska i wypadek
Młoda Astrid poszła w ślady ojca, przystępując do klubu narciarskiego Follinge IK, gdzie dziewczyna w porównaniu do swoich rówieśniczek nie błyszczała formą ale pomimo tego została wysłana na mistrzostwa Szwecji w kategorii poniżej 15 lat. Impreza okazała się jej największym sukcesem w jej dotychczasowej karierze, lecz szybko zawody zamieniły się w koszmar. Udało jej się zdobyć brązowy medal w pierwszych zawodach, które odbywały się na krótszym dystansie w stylu klasycznym. Po zajęciu pierwszego w jej karierze miejsca na podium, zmotywowana nastolatka przystąpiła do zawodów na dłuższym dystansie. Podczas wyścigu Astrid znajdowała się w dość dużej, ściśniętej grupie zawodniczek. Na jednym ze stromych zjazdów koleżanka z klubowej drużyny gwałtownie zahamowała, Nillson chciała ją wyminąć, lecz sama straciła równowagę i wypadła z trasy do kilkumetrowej przepaści. Doszło do kilku większych i mniejszych urazów kończyn, kręgosłupa, jak i twarzy. Nieprzytomną dziewczynę ekspresowo przetransportowano do Sztokholmu, gdzie została podana w śpiączkę farmakologiczną, która trwa siedem dni. Po wybudzeniu ze śpiączki i rehabilitacji Astrid postanowiła nigdy nie wracać do sportu i zakończyła swoją dość krótką karierę, postanawiając skupić się na nauce.
Stany Zjednoczone - przeprowadzka, studia, życie rodzinne
W międzyczasie leczenia dziewczyny do zawirowań doszło w domu rodzinnym, które zakończyły się rozwodem pary sportowców. Matka postanowiła wylecieć do Stanów Zjednoczonych, zabierając ze sobą swoją córkę. W Los Santos Marie zajmowała się trenowaniem dzieci łyżwiarstwa. Po ukończeniu szkoły, Nillson postanowiła udać się na Uniwersytet w Richman, zdobywając tytuł: Bachelor of Science na kierunku ekonomii. Na tym samym kierunku ukończyła doktorat, broniąc pracę doktorską, w której analizowała systemy gospodarcze i podatkowe w różnych krajach świata. W Santos Astrid poznała swojego przyszłego męża, Andrewa O’Shea, żołnierza US Army. Para pobrała się w 2008 roku, lecz pół roku później mężczyzna udał się na misję w Afganistanie, stacjonując w bazie wojskowej znajdującej się w prowincji Nangarhar. Dokładnie dwa lata po ślubie, 15 stycznia 2010 doszło do zamachu na konwój przewożący Amerykańskich, Polskich oraz Niemieckich żołnierzy. W ataku zginęło 12 osób, w tym mąż Astrid. Od tego czasu kobieta jest samotną wdową, nie wchodząc w żadne związki partnerskie.
Kariera zawodowa
Podczas studiów, kobieta brała udział w praktykach odbywających się w różnych bankach, zwiedzając również różne zakątki Stanów Zjednoczonych. Po zdobyciu tytułu Bachelor of Science, kobieta pracowała przez dwa lata w firmie analitycznej W&W Analitics, dochodząc do stanowiska wicedyrektora. Kobieta miała okazję również pracować przez pewien czas w holdingu finansowym JP Morgan Chase & Co., jak i w Banku Centralnym. Po uzyskaniu elekcji w 2016 roku, kobieta zrezygnowała z pracy i skupiła się na polityce.
Kariera polityczna
Kobieta od początku pobytu w Stanach Zjednoczonych interesowała się lokalną polityką, zakładając swojego bloga internetowego. Przez długie lata jej działalność w tym kierunku skupiała się jedynie na internetowych atakach oraz krytyce Partii Demokratycznej oraz obronie działań politycznych prezydenta George W. Busha. W sierpniu 2009 roku oficjalnie przystąpiła do Partii Republikańskiej, nie robiąc tam większej kariery. W okresie 2009 - 2016 nie uzyskała elekcji w żadnych wyborach do Rady Hrabstwa, startując z dystryktu Davis. Większą popularność zdobyła dopiero po roku 2012, gdzie założyła fundacje zrzeszającą żony kobiet które straciły swoich wybranków podczas służby wojskowej. Partia Republikańska oficjalnie wsparła projekt, dotując fundacje, a jej politycy zjawiali się na każdym ze spotkań oraz kongresów stowarzyszenia. Astrid Nillson w okresie przynależności do Partii Republikańskiej skupiała się głównie na sprawach gospodarki Hrabstwa, przygotowując dla polityków ekspertyzy i rokowania projektów radnych. Zajmowała się również promocją zdrowego trybu życia oraz sportu - była założycielką serii turniejów sportowych dla rodzin żołnierzy, które odbywają się do dnia dzisiejszego. Nigdy natomiast nie wypowiadała się na tematy światopoglądowe.
Jej działalność zaowocowała otrzymaniem mandatu w wyborach do Rady Hrabstwa w 2016 roku. Podczas owej kadencji, 17 kwietnia 2018 roku po dość ostrej kłótni wewnątrz partii odnośnie dalszego dofinansowania fundacji i w następstwie zawieszeniu dotacji zrezygnowała z przynależności w Partii Republikańskiej, zmieniając swoje barwy na niebieskie. W Partii Demokratycznej pierwszy raz zaczęła angażować się w sprawy ideologicznie, wspierając środowiska LGBTQ+ oraz pomagając w asymilacji mniejszościom narodowym, głównie z Bliskiego Wschodu. Jej aktywność w Radzie Hrabstwa i pozarządowa spowodowała to, że uzyskała reelekcję w dystrykcie Davis, a po rekonstrukcji zarządu Partii Demokratycznej została wiceprzewodniczącą oddziału regionalnego Partii Demokratycznej, będąc zastępczynią Lucille Ferreiry.