ECPU drazers

\





 

Aryan Nations Sadistic Souls Motorcycle Club, posiadający także bardziej popularną pod nazwę Sadistic Souls Motorcycle Club to jednoprocentowy motocyklowy klub mocno utożsamiający się z ideologią białej supremacji i hate culture. Założony został przez niejakiego Dennisa Michaela McGiffena w Wood River w stanie Illinois na początku 2010 roku. W lipcu 2012 roku Sadistic Souls MC formalnie połączyło siły z bardzo negatywnie rozsławionym, neonazistowskim Aryan Nation. Według nieoficjalnych informacji, Sadistic Souls pełni rolę zbrojnego ramienia Bractwa Aryjskiego. Wykazują wzmożoną aktywność w przestępczych gałęziach takich jak wymuszenia, handel narkotykami i przemyt narkotyków oraz dystrybucja broni palnej. „Rozwiązanie czarno-srebrne” to motto przewodnie klubu, które odnosi się do ich sojuszu, związanego z Ku Klux Klanem i kościołem Twórcy. 
Na początku roku 2017, National President Sadistic Souls zlecił rozszerzenie wpływów klubu również na tereny San Andreas. Do stanu wiecznych upałów zjechali się wówczas nomadzi z całego kraju, mając na celu rozszerzenie kontaktów i rozpoczęcie budowy siatki handlowej na terenie całej aglomeracji Los Santos i okolic. Nomadzi działali pod przywództwem Baileya, który mimo początkowo nikłej pozycji w mieście - rozpoczął agresywną ekspansję, wchodzącą w wpływy grup, które ewidentnie nie życzyły sobie czyichś macek na swoim terytorium. Po burzliwym i dość wybuchowym początku oddział został formalnie osadzony, a także kontynuował budowanie złej renomy w mieście.
W połowie 2021 doszło do wewnętrznych rozłamów w konsekwencji których śmierć poniosło kilku znaczących członków oddziału, a w tym sam prezes. Do rozłamu w głównej mierze przyczyniła się stagnacja i brak chęci dalszego rozwoju, które widoczne były w działaniach Ethana Baileya. Bowiem Bailey po pewnym czasie i po totalnym przesiąknięciu agresywną polityką ekspansji klubu, narzuconą przez National President, a także przez członków swojego oddziału przestał być tym człowiekiem, którym do niedawna zdawał się być. Bailey zaczął zażywać różne specyfiki w bardzo dużej ilości i popadł w uzależnienie, które skrzętnie starał się maskować przed swoimi braćmi. Ze względu na nerwicę, która towarzyszyła jego chorobie narkotykowej został dość szybko odkryty, a jego ludzie starali się mu przemówić do rozsądku. Oddział pod jego niepewnymi rządami zaczął tracić na znaczeniu, a od prezesa odwróciła się znaczna większość braci. Zostali przy nim tylko najbardziej zaufani, którzy mimo wszystkiego wokół nie mieli w głowie zdrady. Zostały przeprowadzone morderstwa, które przeczyściły klub, a także wyłoniły nowe głowy na stanowiska. Prezesem chapteru San Andreas został Wesley Maguire, a żywa część oddziału szybko na to przystała. Rozpoczęto ponowne budowanie renomy, a także odbudowywanie kontaktów, które zostały zatracone przez kilkumiesięczną, słabą politykę poprzedniego prezesa. Klub powrócił na agresywne tory.
 
                                                                                 
 
Członkowie Sadistic Souls to w większości stereotypowi wyznawcy stylu bycia hate culture. Dużą rolę w postrzeganiu ich stylu ma noszenie różnych ubrań i akcesoriów, powiązanych z nazismem oraz z SS. Większość z członków tego nazistowskiego klubu ma wytatuowane praktycznie całe ciała w stylu nawiązującym do kultury nienawiści. Poza typowym, luźnym ubiorem i masą tatuaży - dla wyznawców hate culture ważna jest również sylwetka. Poświęcają masę czasu na budowę swojego ciała, korzystając często z więziennego systemu ćwiczeń, zaczerpniętego bardzo mocno od amerykańskiego wojska. Chlubią się noszonymi insygniami w kształcie wehrmachtu – totenkopf, reichsadler, doppelte siegrune, nationalflagge. Nomadzi Sadistic Souls jeszcze w 2017 roku osiedli w przydrożnym barze, osadzonym trzydzieści mil od aglomeracji, Hookies. Bar początkowo był przez nich po prostu okupowany, ale na skutek chęci uzyskania większych możliwości rozwojowych i postawienia szpilki na mapie z dopiskiem DOM - bar został przejęty. Kilkukrotne namawianie słowne, a także siłowe i Hookies zostało wykupione po bardzo atrakcyjnej cenie. Właściciel związany mocno z Sadistic Souls udostępnił swoim braciom miejsce spotkań i zjazdów, które w tym momencie można nazwać w pewien sposób ich domem.
 

 
 
 
 

**Rosyjscy biznesmeni szturmem ruszyli z produkcją oraz rozpoznawalnością nowej, odświeżonej spółki jaką jest Cherenkov Vodka. W pierwszych dniach istnienia działalności, podpisali oni umowy z firmą logistyczną Mission Row, która specjalizuję się transportem towarów drogą lądową oraz morską, współpraca ta pozwala na eksport wytwarzanej wódki poza tereny Stanów Zjednoczonych oraz oczywiście rozwożenie ich drogą lądową, do klientów mieszkających w Los Santos. Spółka również zyskała pierwszych odbiorców, do przedsiębiorstw które od niedawna mają w swojej ofercie Cherenkov jest Kamchatka Pub, CA21NO, Malibu Club a za ubezpieczenie wszystkich transportów odpowiada gruppe6.**
 
 
**Rosjanie na tym nie poprzestali, chcąc cały czas rozwijać rozpoznawalność spółki oraz ulepszyć jej marketing, skontaktowali się z menager SUGA, jaką jest Nina Kryukova. Kobieta od dłuższego czasu działa z biznesmenami oferując swoje usługi oraz pomagając rodakom w ich interesach. Oprócz zwykłych billboardów czy reklam w radio, mówi się co raz głośnej o najprawdopodobnej współpracy między Cherenkov a Raven Lockheart, gwiazda rocka twarzą potężnej marki jaką jest Cherenkov?**
 
 
**Spółka również podjęła współpracę z Rosjanką, specjalizującą się w fotografii. Ambitna Patrisiya Sawieljewa zaoferowała swoje usługi oraz umiejętności fotograficzne dla spółki. Sesje zdjęciowe, prezentacja nowych produktów to tylko cząstka tego, czym zajmować się będzie Pani fotograf.**
 
 
**Cherenkov poprzednich właścicieli skupiał swoją uwagę na jednym rodzaju wódki, jakim jest Cherenkov Classic. W fabryce na stanowisku kierownika produkcji został zatrudniony pewien Rosjanin Anton Petrovskyi, który zmienił sposób produkcji o 180 stopni. Nowy pracownik zadbał, żeby Cherenkov poszerzyło swoją listę produktów o nowe artykuły, w tym wypadku Cherenkov Noble oraz Cherenkov Premium.**
 

 
 
Cherenkov Classic - jest to szlachetna i prawdziwie rosyjska wódka ( z wieloma subtelnymi odcieniami smaku i aromatu), oryginalna receptura wódki jest wynikiem ciężkiej pracy rzemieślników i testerów. Jest ona wykonana z najlepszych składników: unikalny słód oraz najczystsze wody artezyjskie z pochodzące z syberyjskich źródeł. Te naturalne składniki poddawane są potrójnej destylacji, jeszcze przed połączeniem z pozostałymi składnikami (łącznie z miodem, ekstraktem z owsa i ekstraktem z ostu), wówczas wódka dojrzewa przez trzydzieści dni. To właśnie daje tej wódce bogaty smak i delikatny aromat.
Cherenkov Noble - jest to limitowana seria wódki CHERENKOV stworzona specjalnie dla smakoszy i koneserów. W wyniku złożonego procesu produkcji (nawet bardziej skomplikowany niż przy CHERENKOV CLASSIC) Czas dojrzewania został wydłużony do 90 dni, pod czas którego naturalne składniki (włącznie z ekstraktem z ryżu i ekstraktem z Rhodiola Rosea) “odpoczywają”. Zapewnia to wódce łagodny i harmonijny smak.
Cherenkov Premium - to jedna z najbardziej luksusowych wódek w Los Santos. Wyróżnia ją butelka wykonana z niebieskiego francuskiego szkła z pomarańczowym ozdobieniem. Etykieta różni się od innych rodzajów z racji innego materiału. Jej świeży posmak, został osiągnięty dzięki wlewowi z jęczmiennego słodu i dodatkowej filtracji przez czystą bawełnę.

Wódka jest jednym z najbardziej charakterystycznych alkoholi na świecie. Swoje zastosowanie znalazła w przemyśle spożywczym oraz lekarskim. Uważana jest za ulubiony trunek Rosjan. Odpowiednio podana, może być wyrazistym dodatkiem do kolacji czy spotkania z przyjaciółmi. Lubowali się w niej ludzie z każdej warstwy społecznej. I oligarchowie i zwykli parobkowie. Cudowny trunek, który nadal jest kochany na całym świecie, a także jest ogromnym procentem rynku alkoholowego.
Cherenkov Vodka - producent szerokiego asortymentu alkoholi, mający swoje pierwotne korzenie w Europejskiej części Rosji. Przedsiębiorstwo zostało założone w połowie XX wieku przez dwóch Rosjan, posiadających status oligarchów. Andrey Cherenkov, od którego nazwiska zresztą wywodzi się nazwa całej kompanii alkoholowej, preferował agresywną ekspansje z uwagi na swoje koneksje na terenach ówczesnego ZSRR. Komunistyczny rząd sprzyjał jego interesom a koneksje z rosyjskimi gangsterami pomogły dość mocno w całym przedsięwzięciu.  Jego działania szybko utorowały drogę do jak największej ilości odbiorców i klientów firmy. Rosja od zawsze stała wódką a Cherenkov i jego współpracownicy doskonale o tym wiedzieli. Cherenkov Vodka była przez znaczny okres w historii Rosji znana i darzona powszechnym szacunkiem. Kolejne lata rozwoju firmy, a także upadek związku radzieckiego pozwoliły na ekspansję do Ameryki Północnej. Firma rozwijała się w szybkim tempie, ukazując swoją ofertę dla kolejnych miast USA. Produkty z filii Cherenkov były przez pewien okres bardzo popularne w swoim segmencie ale niestety zostały w pewien sposób wyparte przez gigantów pokroju NOGO i Pisswasser. Ameryka to nie ten sam stan umysłu, co Rosja a także nie te same obyczaje. Sielanka dla Rosyjskiego przedsiębiorstwa skończyła się wraz ze śmiercią leciwego już Cherenkova. Zarząd nie potrafiący poradzić sobie z presją ciążącą na nich - bankrutuje i panicznie próbuje znaleźć jakichkolwiek inwestorów, chcących wykupić tonący okręt. Zostali przytłoczeni wizją, która założyła wycofanie się z rynku Amerykańskiego na rzecz skupienia się na swojej ojczyźnie. Jedyny syn Cherenkova zasięga wówczas języka u zaprzyjaźnionego z rodziną starszego Yermanova, któremu proponuje wykup firmy za niewspółmiernie małe pieniądze. Yermanov senior wykupuje sto procent udziałów firmy i wraz ze swoim zarządem wchodzi na rynek, skupiając się na odbudowie marki. Osadził swojego syna, Vitaliyego Yermanova na posadzie prezesa zarządu, rezydującego w Los Santos i pozwolił mu na wyzbycie się zbędnego balastu i staroświeckich form promocji marki. Nowy, szemrany zarząd popularnej firmy postanawia pozostać na rynku Amerykańskim, a ich ostatnią nadzieją na uratowanie słabej sytuacji jest młody Yermanov wraz z dwójką inwestorów, Avksentiy Mogilevich oraz Aslan Nezhdanov.
 

 
 
Siema, wraz z dwójką znajomych startujemy z długo wyczekiwanym dla nas projektem spółki kapitałowej. Obraliśmy za cel ciekawy pomysł oraz fajną działalność z uniwersum. Chcąc rozwijać nasze wątki przy grze w organizacji przestępczej spółka daję nam większe możliwości. Mamy wiele interesujących planów oraz sporo postawionych sobie celów. Liczę, że otrzymamy od was szansę, pozdrawiam.
 
 

Yermanov OPG - to zorganizowana grupa przestępcza, mająca swoje korzenie w połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Wywodzi się ona ze terenów podmoskiewskich, gdzie wcześniej mobsterzy zamieszani w nowo formującą się grupę działali. Jest to swoisty odłam ludzi mafii sołncewskiej, którzy w akcie pewnego rozłamu w grupie postanowili uniezależnić się od dopiero raczkującej mafii z Sołncewa. W momencie rozkwitu grupy Mikhaila Yermanova konkurowała ona na wielu płaszczyznach ze wcześniej wspomnianych Sołncewem. Potem na skutek wielu wewnętrznych rozłamów, a także rozlewów krwi w wyniku konfliktu z uznawaną obecnie za jedną z najgroźniejszych grup przestępczych na świecie, grupa podupadającego na zdrowiu Yermanova opadła w sile. Sytuacja w pewien sposób unormowała się, kiedy za sterami grupy zasiadł syn Mikhaila, Vitaliy. Yermanov OPG zmieniła swój główny obszar działania, przenosząc się w głąb Rosji. Pierwsi śmiałkowie, chcący rozszerzyć wpływy tak bardzo zrusyfikowanej grupy wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych wraz z upadkiem komunizmu w Rosji. Jednym z nich był ojciec Vitaliy'a, Mikhail, który to przetarł ślady dla swojej grupy matki. 
Rosyjski półświatek przestępczy zawsze był bardzo enigmatyczny i owiany tajemnicą. Ludzie nie wtajemniczeni wiedzieli tylko tyle, ile grupy przestępcze chciały podać do powszechnej wiedzy. Ich pewnego rodzaju nietykalność jest uwarunkowana faktem nieoficjalnej współpracy z rządem rosyjskim, dla których według określonych informacji mogą nawet pracować. Witness protection nie jest czymś, co spotyka się w grupach przestępczych z rosyjskim rodowodem często. Można pokusić się nawet o stwierdzenie, że jest to praktycznie niespotykane. Nie ma tam miejsca na agenta federalnego, działającego pod przykrywką czy też na donosicieli. Największe szychy rosyjskich grup przestępczych to albo totalnie jawne osoby, utożsamiające się imieniem i nazwiska ze swoim fachem i ukrywające się wiecznie przed wymiarem sprawiedliwości, albo szare eminencje, trzymające wszystko z tylnego siedzenia. Rosyjska mafia sięga swoimi mackami również do Los Santos, gdzie rosyjscy emigranci pracują nad rozszerzaniem wpływów swojej grupy matki. Przykładem wspomnianego ugrupowania są ludzie, działający pod protekcją Vitaliy'a. Białe kołnierzyki i niejawne działanie pozwala im na zachowanie względnego spokoju. Kontrola rynku zbytu papierosów importowanych przez doki, wątpliwego pochodzenia biżuteria, a także elektronika to tylko mały procent realnych wpływów mobsterów rosyjskiego pochodzenia. Brak papierów ze strony sprzedawcy i brak pytań ze strony kupującego to maksyma ludzi Yermanova, którą kierują się podczas robienia interesów. 

Targowisko na Simmet Alley to miejsce, gdzie wpływy protegowanych Yermanov'a są najbardziej widoczne. Rosjanie preferują zgoła inną taktykę działania, niż większość znanych rosyjskich stereotypów. Handlarze z targowiska nie muszą martwić się o haracze, czy opłaty za spokojne prowadzenie biznesu, bo mają to zapewnione. Ludzie Yermanov'a tworzą na Simmet Alley bardzo zżytą społeczność, do której przynależą nawet zwykli, cywilni amerykanie. Brak nacisku na nikogo z zarabiających na chleb przy sprzedaży jest wymieniany na oddanie dla Rosjan i nieświadomą promocję nielegalnych interesów grupy. Bowiem najlepszą reklamą są plotki przekazywane z ust do ust, a białe kołnierzyki z rosyjskim rodowodem doskonale zdają sobie z tego sprawę.
 
 
 

Ludzie Yermanova szturmem wyruszyli na ulicę Los Santos. Uruchomienie laboratorium oraz ściągnięcie z Europy wyspecjalizowanego chemika pozwoliło na utworzenie nowego rodzaju MDMA, jakim są Benefactor Pills. Rosjanie zadbali o to, żeby towar wyróżniał się na ulicach miasta, formując pillsy w kształcie popularnego niemieckiego modelu, jakim jest Benefactor oraz właściwości, które po zażyciu benefactora ciągną ludzi do brania tego jeszcze więcej. Benefactor ucieszył się sporym zainteresowaniem. Zupełnie nowy rodzaj MDMA chętnie służy wielu imprezowiczom oraz mniejszym grupom przestępczym, więc Rosjanie mogą sobą przypisać całkiem udany ruch na rynku narkotykowym. Ludziom Yermanova nie brakuję klientów na dany narkotyk, Rosjanie produkują go kilogramami, mimo wszystko za każdym razem wyprzedają się z wszystkiego i wciąż potrzeba więcej. Wszystkie pieniądze z narkotyków są wykorzystywane w wielu przedsiębiorstwach Rosjan, nie zostawiając za sobą ani jednego brudnego śladu. Wtajemniczeni wiedzą, że to nie koniec zaskakujących ruchów od białych kołnierzyków, którzy wyłożą spore pieniądze aby zarobić z tego jeszcze wiecej.
 
Maj dla ludzi Yermanova był aktywnym miesiącem jeśli chodzi o usuwanie zbędnego balastu który stawał im na drodze. trzynastego maja doszło do morderstwa, w którym ucierpiał wysoko postawiony człowiek konkurencyjnej ekipy, Marat Tretiakov. Marat od dłuższego czasu wchodził w interes Yermanov'owi i nic sobie z tego nie robił. Po kilku tygodniach przygotowań, doszło do dnia w którym grad kul oddanych z niezarejestrowanego Moonbeama przedziurawiło Marata nie dając mu żadnych szans na przeżycie. W półświatku informacja ta obiła się szerokim echem, wiele osób zrozumiało, że Rosjanie nie robią sobie żartów i do wszystkiego podchodzą poważnie. Parę dni po morderstwie, SABI schwytało jednego ze zabójców Marata, Khasi Tashayev. Z pewnych źródeł wiadomo, że biuro federalne było w posiadaniu broni z którego strzelał do Marata, jednak nikt nie wie w jakich okolicznościach została ona znaleziona. Oprócz tego, kilka dni po schwytaniu Khasiego, jego dobry przyjaciel Zahar Yemelyanovich chcąc ulepszyć swoją sytuację finansową, wykradł kilogramy narkotyku z laboratoria Rosjan oraz szybko chciał je spieniężyć, na jego nieszczęście, ludzie Yermanova byli sprytniejsi oraz posłali go siedem metrów pod ziemie. 
 
 
recruitment
Mission Row Logistics Co. CA21NO Kamchatka Pub Cherenkov Vodka Gem's Jewelry Pawn Shop Pier 400  
 
 
 

Terrance Shackles (urodzony 17 lutego, 1999), znany w sieci jako rebelshackles to Amerykański gitarzysta i wokalista gustujący w różnych odmianach rocka często zaskakując trampoliną swoich możliwości. Jego kawałki sięgają różnych gatunków często łamiąc stereotypy typowego rockmana, ale wszystko sprowadza się do brzmienia gitary elektrycznej. Jego muzyka od dłuższego czasu istnieje w zakątkach znanych serwisów jak V-Tube, niekiedy spotkać go można podczas ulicznych pokazów gdzie przedstawia swoje covery znanych utworów. Gustując w kulturze rockowej zaadaptował charakter buntownika, który często rywalizuje z rządem czy systemem przeplatając to w swoje treści.
Od dziecka wychowany nieopodal Vespucci Beach, jego przygoda z gitarą zaczęła się od czasów szkoły. W swoim High School był członkiem znanej wtedy szkolnej bandy Electric Shotcallers gdzie brał udział w różnych występach jako gość od gitary. Po jego charakterze można wnioskować, że nigdy nie wyrosnął z bycia szkolnym rockmanem, ale życie po ciemnych stronach miasta przesiąkneło jego rockową duszę, przez co zaczął również angażować się w rap jako wokalista. Jest znany wśród systemu LSPD, posiada wpisy za wandalizm, naruszanie mienia czy handel substancjami psychoaktywnymi.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
internet;
Lifeinvader
rebelshackles - rocker dream
 
 
 
 
 

**W sieci pojawiło się demo podziemnego rapera z pięćdziesiątej ulicy o p.s 050BIZZY. Kawałek to mocne drillowe i uliczne brzmienie**
 
 

Luksusowe kluby, drogie limuzyny, ekskluzywna biżuteria otoczone najwyższą klasą Pań do towarzystwa, hurtową ilością narkotyków oraz wysokiej jakości alkoholem, tak opisywana jest mniejszość albańsko-turecka z niemieckim rodowodem, grupa stawiająca pierwsze kroki w półświatku przestępczym w mieście aniołów.  Cała organizacja rozpoczęła interesy w najróżniejszych sferach gospodarki stanu San Andreas. Od pewnego czasu można zauważyć podejrzanie wyglądających mężczyzn w jednym z shisha barów, odpowiednim podejściem możesz załatwić dosłownie wszystko, Ci ludzie nie zadają pytań, wystarczy odpowiednia suma zielonych. Duże fortuny przyciągają dużą uwagę ze strony urzędu skarbowego, co przyczynia się do wznowionych kontroli majątkowych i zadawaniu niewygodnych pytań. Ci goście wiedzą jak sobie radzić i jeszcze na tym zarobić. Kto wie, może kupując działkę kokainy na dzisiejszą imprezę, wspierasz swoją ulubioną piosenkarkę, która właśnie leci w radio?

W Stanach Zjednoczonych albańsko-tureckie klany rozpoczęły działalność w okolicach lat osiemdziesiątych, ich członkowie na początku brali udział w drobnych przestępstwach, jakim były rabunki oraz włamania. W późniejszym czasie pracowali dla przestępczych rodzin Cosa Nostra, dzięki czemu pozwoliło im to umocnić swoją siłę na tle półświatka przestępczego w USA na tyle, by móc egzystować na własnych zasadach.

Grupy zrzeszają w swoje klanowe struktury głównie osoby pochodzenia muzułmańskiego a swoją siłę przełożyli na Stany Zjednoczone. Nie są jasno określeni ani zorganizowani a zamiast tego są podporządkowani wokół przywódcy bądź centralnych liderów.

W mieście aniołów albańsko-turecka mniejszość grupuje się wokół niejakiego Dardan Sallaku, który dzięki znajomościom w bałkańskim oraz niemieckim półświatku, mógł rozwinąć się na terenach Stanów Zjednoczonych poprzez przemyt narkotyków, tworząc siatkę narkotykową łącząc ją z Europą. A za ich sprawą, w tym niesławnym miejscu, jakim jest hotel na Del Perro, rozkwitła prostytucja, wymuszenia, lichwiarstwo czy handel narkotykami. Muzułmańscy gangsterzy chętnie prezentują zarobioną gotówkę na swoich social mediach, zwabiając do siebie coraz to większą ilość potencjalnych żołnierzy.