Vitolo

Z dniem dzisiejszym organizacja Roeca Crew | The Sclafani Crime Family kończy swoje działanie. Jako najdłużej tutaj panujący lider, których od początku było bodajże czterech i najdłużej aktywnie grający pod panelem skrobnę parę swoich SUBIEKTYWNYCH przemyśleń.
Zaczynałem tutaj mniej więcej dwa tygodnie po uruchomieniu organizacji. W zasadzie przewijałem się w organizacjach IA od 2012 roku na dwóch największych serwerach samp i mta, więc pierwsze takie wyzwanie (w zasadzie drugie, bo próbowaliśmy zrobić coś na wzór The Wiseguys, gdy serwer był w Paleto Bay) na platformie GTA V było dla mnie i dla wielu innych osób jak rozpoczęcie przygody z Role Play od nowa. To było coś niesamowitego. Każda minuta gry upływała mi tutaj zajebiście. Avon Roeca był moją postacią na Vibe w Los Santos, którego poza domkami postaci z singla w ogóle nie znałem. Eksplorowałem miasto i rozwijałem moją postać, która jak wiele innych moich postaci miała być cynglem od A do Z, działającym na zlecenie mafii bandziorem. 
Zaprosił mnie tu Eliteq, z którym grałem w dwóch odsłonach najlepszej organizacji IA na Devie - The Wiseguys MadeMana i Karuzeli oraz prowadziłem organizację San Andreas Enterprise, które choć Cosa Nostrą nie było to można było odczuć, że mimo wszystko utrzymujemy podobne klimaty. Perspektywa odkrywania nowej platformy, ekipa początkowa, którą gdzieś kojarzyłem z dobrego Role Playu już koło 10 lat temu, no i sam ulubiony klimat mobsterki - długo zachęcać mnie nie trzeba było. Pochłonąłem się całkowicie w Los Santos, grając w okresie marzec-czerwiec 2021 chyba najlepsze RP w życiu. Zacząłem od pokazania historii mojej postaci od początku - młodego faceta, który dopiero co po wyjściu z pudła pragnie wrócić do kobiety, z którą ma 3-letnie dziecko. Z początku można powiedzieć, że pomyślnie przeszedł proces resocjalizacji i chciałby zacząć legalnie zarabiać tak, żeby wystarczyło na godne życie w dużym mieście. Po wyjściu z puchy pomógł mu Gary Pagano, który był postacią kluczową dla rozwoju Avona. GP latał dla Jerrego Shacksa, jednego z powiązanych, który latał dla ekipy Bloodshota, czyli Mike'a Sclafaniego. Windujące akcje Pagano pozwoliły mu na rozwój własnej firmy odpadowej, która była bazą dla jego licznych przekrętów. Roeca zaczął tam jako kierowca śmieciarki, stopniowo przechodząc wszystkie stopnie hierarchii na sam szczyt. Szybko jednak spostrzegł, że przyjaciel z dzieciństwa zamierza wykorzystać go do różnych malwersacji, gdzie na papierze za wszystko odpowiedzialny był Avon. Wiązało się to jednak z ogromnym zastrzykiem szybkiej gotówki, od której Roeca szybko się uzależnił. [...] 
Już pisząc to tak się wciągnąłem, że chętnie zapomniałbym i zagrał to wszystko od początku. Jest to na pewno jakiś wstęp do biografii Avona, którą mam nadzieję kiedyś uda mi się skompletować. Organizacja w tamtym czasie hulała naprawdę fajnie. Było kilku aktywnie grających associate, którzy mieli wbków na pęczki. W samej mojej drużynie było 6-8 osób, gdzie graliśmy pod postacią doca - Jerrego Terranovy, wpływowego gościa z dostępem do władzy w porcie. Kilka spięć IC i byłem już gotowy na to, że Avon Roeca będzie postacią na maksymalnie 50h. Po jakimś czasie jednak okazało się, że organizacja trochę zaczęła się rozklejać. Fryzjer został tymczasowym liderem, kilka osób przestało grać i wyszło na to, że ja, Eliteq i doc, no i może jeszcze jakieś tam inne wbki byliśmy jedynymi aktywnymi członkami organizacji. Był taki moment, że tak naprawdę graliśmy we dwóch. Staraliśmy się rozkręcać różne akcyjki na naszym aktualnym spocie - myjni w Davis, to kleiliśmy jakieś machlojki w firmie śmieciowej, zaliczaliśmy masę imprez. Prowadziliśmy zajebistą rozgrywkę i w zasadzie w tamtym momencie nic więcej nie było nam potrzebne. Graliśmy dwóch młodych gówniarzy, którym odpierdalało od szybkiej kasy i którzy gdzieś tam kręcili się wokół fikcyjnych członków mafii. Fikcyjnych, bo w pewnym momencie brak aktywności był mocno dostrzegalny. Napisałem podanie do Sheriff's Department i grałem sobie na dwa fronty. Jak byliśmy we dwóch to coś tam graliśmy, a jak byłem sam to patrolowałem Los Santos jako stróż prawa. Nużyła mnie już trochę rozgrywka we dwóch, więc stopniowo zacząłem kierować swoje siły na organizacje porządkowe i rozważałem, żeby to rzucić wszystko w pizdu. Do panelu dostać się nie dało, bo nie było nikogo kto by go mógł nadać, więc w zasadzie graliśmy sobie dwóch freelancerów bez żadnych perspektyw na to, na czym nam zależało najbardziej - stworzenie wielkiego crime family z aktywnie działającymi wszystkimi szczeblami. Jakimś sposobem nagle dostałem panel, a wśród wbków zaczął się kręcić Kiraga i Alpha na postaciach bardzo podobnych do naszych. W międzyczasie miałem różne starcia z mocno hermetycznym gronem z departamentu szeryfa, więc stwierdziłem, że to pierdole i spróbujemy raz jeszcze rozkręcić tę organizację. Coraz aktywniejsza rozgrywka na wspomnianej wyżej myjni sprawiła, że dołączyło do nas parę nowych osób - Besert, Karuzela, MadeMan, Nynek. Zapaliła mi się w głowie lampka, że na tej ósemce będzie się teraz obracać organizacja. Eliteq jakoś mniej więcej wtedy został namaszczony na lidera, więc wiedziałem jak to teraz będzie wyglądało. Że będę miał duży wpływ na to w jakim kierunku pójdzie organizacja. Niedługo potem dołączyli jeszcze Krey, Patryk, jeszcze Joka i grało przy nas parę innych postaci przy organizacji, w tym też postacie kobiece Niny, Diduchy czy Juzi. Trzepaliśmy taki klimat od narkotykowych układów, przez przekręty z nieruchomościami, przetargami na pielęgnacje zieleni, zakładanie osiedla mieszkaniowego, różnych biznesów, pralni forsy.. no było tego od chuja, że człowiek się czuł jak w jakiejś bańce. W którymś momencie jak wrzucałem ssy zacząłem pisać "sprawdźcie nowy odcinek Avona", a po jakimś czasie robiliśmy te ala netfliksowe grafiki z przygodami naszych postaci z podziałem na sezony. Gdzieś to wszystko jest w głównym temacie, ale tak naprawdę jest to może 10-20% rozgrywki, którą prowadziliśmy w tamtym czasie. Zaczęło napierdalać ludzi jak grzyby po deszczu, a ilość wątków jaka dziennie toczyła się na serwerze była tak ogromna, że poświęcaliśmy po 2-3 godziny na spotkaniach, żeby omówić zaledwie podstawowe kwestie z zeszłego tygodnia. Można powiedzieć, że był to mniej więcej II Sezon tej organizacji.
W III Sezonie hulaliśmy w dokach, Singleton's i brakowało nam czegoś jeszcze na uzupełnienie tego wszystkiego. Założyliśmy z MadeManem zajebiste kasyno, które zbudował Alpha, który z Jeżozwierzem już niestety mało co grali. W tym czasie spłynęły do nas następne postacie, które kreowali goście znani z otrzaskania w klimatach IA, co niezmiernie mnie cieszyło. Byliśmy mieszanką śmietanki z devgaming i lsrp w jednej organizacji tu, na GTA V i to wszystko pod moją już batutą. Przyjęliśmy schemat, że ja reprezentuję organizację na serwerze, a Eliteq i MM pomagają mi w różnych organizacyjnych sprawach, przy czym Gary Pagano był najwyżej w naszej hierarchii IC, co z początku było bardzo spoko bo narzucało wiele kreatywnych rozwiązań, idących niby jako "rozkazy z góry". Wszystko zaczęło się pierdolić w momencie, kiedy w zasadzie bez mojej zgody wrzuciliśmy postać Patora - Howarda Roncalli na pozycję acting bossa, jako ten, który rządzi w imieniu Sclafaniego na ulicy. Machnąłem na to ręką, bo wyglądało to z początku dosyć fajnie. Jarałem się, że wracają do nas starzy gracze i pomagają nam pchać ten wózek dalej. Dużo wypłynęło z tego dobrego, bo jebało od nas klimatem na całe Los Santos. Na spotkaniach capos szły ostre słowa, walka na noże, klimat niepewności powodował, że pomimo gęstej zawiesiny nad moją postacią grało się zajebiście. Wchodziłem zafascynowany co teraz chłopaki wymyślą, żeby tylko Avonowi utrudnić życie. Stwierdziłem, że po tylu godzinach gry w tej organizacji dam się zabić tylko trzem osobom - Bobby Mancini, Larry Padelli i Gary Pagano. Tak też myślałem, że losy mojej postaci najprawdopodobniej z rozkazu acting bossa wykończy ten ostatni. Na to byłem gotowy i po cichu szykowałem z najwierniejszymi żołnierzami w mieście drobny przewrót na pokładzie. Wówczas wyniknęła dziwna sytuacja, gdzie zaczęto najeżdżać Nynka za wrzucone do tematu screeny. Rzekomo były tam jakieś sytuacje, w których zabierał swoją kobietę IC na załatwianie jakiś interesów, co zostało zweryfikowane jako granie gówna. Założyliśmy zgodnie z Elitkiem na początku, że trzymamy się utartych schematów. Ta organizacja prawdopodobnie jest ostatnim gwizdkiem dla niektórych z nas i pożegnaniem z Role Playem, więc zagrajmy ten ostatni raz tak, jak zawsze graliśmy - kobiet do stołu nie dopuszczamy. Może brakowało trochę więcej odwagi, żeby po wyciągnięciu tego tematu na wierzch, pogadać o tym bardziej prywatnie, w cztery oczy. Tak czy siak, wydaje mi się, że OOC temat został trochę zamieciony pod dywan, ale co bardzo mi się nie spodobało - zaczęto o tym rozmawiać IC, jakoby ktoś usłyszał o tym "plotkę od innych organizacji w mieście". Padł więc rozkaz, że Mancini i Irene mają iść do piachu, co spotkało się z moją odmową. Nie zamierzałem poświęcać ludzi, którzy grają u nas aktywnie od kilku miesięcy na rzecz paru epizodycznych postaci, które wskoczyły do nas poodgrywać starą gwardię. Jak dla mnie prawda leży pośrodku, faktycznie. Ale nie chciałem dopuścić do sytuacji, w której zabijamy jakiekolwiek postacie na podstawie kilku screenów wrzuconych do tematu, bez poparcia w żadnych dowodach zdobytych w grze. Cytując "nie uwazam zeby nynek gral tak super zeby nie mozna bylo  go wymienić" - ja stwierdziłem odwrotnie i co widać, Nynek pozostał w organizacji do dziś, jako jeden z nielicznych. Tak powstała konkurencyjna organizacja we wrześniu - LSO, co było dla mnie oczywistym znakiem. Chłopaki chcą grać, ale nie ze mną. Trudno. 
I tak zaczął się IV Sezon, kiedy zderzyliśmy się trochę ze ścianą. Miałem gościa, za którego dałbym sobie rękę uciąć i bym teraz kurwa nie miał ręki. Odpadł więc jeden ze świętej trójcy. Avon Roeca został jedynym panującym caporegime na ulicy, a miał pod sobą czterech żołnierzy - postacie MadeMana, Nynka, Joki i Patryka. To już nie było trochę to samo, co w wakacje, ale dalej graliśmy zajebiście. Kręciliśmy wątki w kasynie, organizując kilka naprawdę dobrych imprez. Przekonałem się wtedy do kilku osób, z którymi do tej pory nie miałem czasu pograć - to wyszło na fajny, duży plus. Wkręciłem się wtedy bardzo w wątek love-story z Lorellą Marcuzzi, kuzynką Anthonego Caldiroli, którego musieliśmy zajebać. Niestety był to jeden z moich nielicznych wątków, które grałem po wakacjach. Czasu nie starczało na wszystko - zacząłem nową pracę, dużo obowiązków i tak naprawdę odpowiedzialność za organizację rozłożyła się na wszystkie postacie grające made-guyów. Chłopaki grali wtedy sporo, a ja tylko zerkałem kiedy będę miał chwilę, żeby do nich zajrzeć na dłużej niż pół godziny. Chwilę potem w jednym momencie zbiegły się trzy ważne wydarzenia. Znalazłem trochę czasu, wracałem stopniowo do gry, kiedy: postać Lorelli dostała CK od Joki, Joka chwilę potem odszedł i MadeMan też miał coraz mniej czasu na grę. Z czterech postaci, do których uderzałem na gierkę w pierwszej kolejności, straciłem trzy. I wtedy straciłem mocno chęć do prowadzenia tego wszystkiego. Zastrzyk aktywności od paru nowych chłopaków, którzy szybko dostali szansę gry, tj. Ostersky, Rav, Goku, Xentix, Energij i paru innych, zbiegło się z moim potężnym brakiem czasu. Gra na Avonie nie miała już sensu - wszystko kreowane było w ścisłe grono zaufanych postaci, które przekazywały wolę Avona w niższe szczeble hierarchii. To grono zostało znacznie uszczuplone, więc stwierdziłem, że może czas zacząć na nowej postaci. Ale to nie było to samo. Szybko spostrzegłem, że wszyscy wiedzą kim jestem, więc podchodzą do mojej postaci bardziej przychylnie, a tego nie mogłem znieść. Zbyt łatwy początek spierdolił mi całą zajawkę na postać. No i w kółko odświeżałem tego Avona. Próbowałem uczestniczyć w spotkaniach, zjawiać się w skupiskach gierki i jakoś zaznaczyć jeszcze swoją obecność. Ale w którymś momencie stwierdziłem, że to nie jest to, na czym mi zależało, gdy zaczynałem grać w tej organizacji. Mieliśmy co prawda stałą 10, która grała codziennie wieczorami, ale mieliśmy zbyt duży rozstrzał w hierarchii. Wiedziałem, że będzie się grało źle, gdy madeguy/asso ma się w stosunku 1:1 albo coś podobnego. No niestety - nie mieliśmy zbytnio kim zakleić tej dziury. Gracze, którzy do nas spływali szybko byli weryfikowani i w zasadzie co dzień czy dwa jechaliśmy kogoś zajebać albo administracja nas w tym wyręczała. Brakowało nam starych znajomych, do których masowo pisaliśmy, żeby spróbowali u nas. Ale nie wiem czy to też by zdało egzamin. Nasze postacie zawędrowały za daleko, osiągnęliśmy szczyt, na którym siedzieliśmy przez długi czas. Ostatnia postać, która zdążyła się załapać do naszego zaufanego grona był Richie Manza. Cała reszta była skazana na przejście próby czasu, zaaplikowanie się do naszych doświadczonych postaci. I to w zasadzie można powiedzieć był Sezon V, w którym organizacja naturalnym tokiem schylała się ku upadkowi.
---
Podsumowując to wszystko - jestem bardzo wdzięczny ludziom, którzy zaangażowali się w ten projekt. W topowym momencie mieliśmy koło 60 osób na DC, z czego prawie połowę z tego mogliśmy na co dzień spotkać w grze. Cel utworzenia wielkiego CFu na pewno udało się zrealizować w tym okresie przedwakacyjnym i wakacyjnym. Później i wcześniej nie byliśmy nawet blisko. Szkoda, że udało się to bujać przez tak krótki okres, bo to był naprawdę zajebisty czas, w którym wielu graczy, choć nie wszyscy to czuli, mogli czerpać garściami z klimatu który tędy przepływał. Dziękuję więc wszystkim postaciom przestępczym, które licznymi pomysłami i projektami zaangażowały się w TSCF.
Na osobne podziękowania zasługują także postacie kobiece, epizodyczne, wanna-be, którzy nie załapali się w szeregi organizacji. Wasz wkład był bardzo odczuwalny i dzięki waszej pobocznej rozgrywce, nasze postacie ciągnące ten wózek miały wiele problemów i rozważań jak to wszystko pogodzić IC. Ponadto działalność przy filmach promujących organizację, grafikach i innych innowacyjnych pomysłach choć czasami ze względu na mój brak czasu mogły spotykać się z odczuciem obojętności z mojej strony, tak teraz podkreślam, że bardzo jestem za to wszystko wdzięczny.
No i dziękuję też innym organizacjom, które z nami grały. W różnych okresach były to różne wątki, jednak ja najmilej wspominam te, z którymi grywałem za czasów wbka - tj. któraś tam Yakuza czy Polish Mob Joe Urbaniaka, które zbudowały nam słynne opowieści z młodości Avona na cały rok.
Do nikogo nie mam żalu. Mam nadzieję, że nikt nie jest też zły na mnie za jakieś moje trafne lub nietrafne decyzje. Kierowałem się zawsze perspektywą dobrej rozgrywki dla wszystkich - doświadczonych, przeciętnych i niedoświadczonych. Tych, co grają raz w tygodniu, w miesiącu i codziennie. Jeżeli pojawi się perspektywa połączenia sił w przyszłości z kimkolwiek w historii tej organizacji - jestem otwarty na wszelkie propozycje. Zastrzegam sobie prawo do pokierowania fabularną linią organizacji do jej końca. Wszelkie kontynuacje, reorganizacje, odtworzenia bardzo proszę konsultować ze mną. Ze względu na szacunek do osób, które przez ponad rok tworzyły tutaj zajebiste miejsce do grania, jak i czas, które poświęciliśmy w kreacje naszych postaci na co dzień - nie chcielibyśmy, żeby ktoś babrał w naszej historii. W związku z tym pozwolę sobie dodać notatkę na temat postaci, które przetrwały do dziś, bądź których los jest owiany jakąkolwiek wątpliwością. 1) Avon Roeca - został zatrzymany ze względu na sprawę Roeca Logistics, gdzie wyprane zostały miliony dolarów.
2) Beato Mancini - opuścił Stany i skrył się gdzieś w Europie
3) Stanley Berardo - został zatrzymany w związku z działaniami w porcie, czeka na rozprawę
4) Asher Delluci - nie wiadomo co się z nim stało
5) Richie Manza - nie wiadomo co się z nim stało; mówi się, że wisi nad nim wyrok Avona za zlecenie zabicia jego kobiety, o czym Roeca dowiedział się po długim czasie
6) Larry Padelli - odsiaduje wyrok za przekręty w Roeca&Paddy's Lounge Casino
7) Gary Pagano - jego pozycja osłabła po tym, jak doznał udaru; podobno leczy się na Florydzie
8 ) Howard Roncalli - zginął z rozkazu Michaela Sclafaniego, jako przeciętnie prosperujący acting boss
9) Jeremy Balasso i Charles Galuzzo - zostali zamordowani podczas czyszczenia Vespucci przez Vinewood Crew
10) Oliver Consalvo - odsiaduje wyrok za przestępstwa w Vespucci, ilość rozpraw na przestrzeni ostatnich lat: wstaw dowolną liczbę dwucyfrową
11) Joseph Capalanga i Mitch Cassidy - działają wspólnie w Liberty City dla Lennego Panaro

 

,

Sandy Shores - pozornie małe pustynne miasteczko opuszczona przez Boga. osada założona przy wielkim jeziorze Alamo. Z miejsca niegdyś wypełnionego turystami stała się wylęgarnią szumowin. W dobie zmian dziejowych osada dosłownie obumarła. Zostali na niej jedynie wieśniacy wraz ze swoimi rodzinami, jak i wszelakiej maści outsiderzy, renegaci systemu, czy zwyczajni menele. O istnieniu miasteczka przypominają nagłówki informujące o kolejnych strzelaninach z udziałem miejscowej ludności.

Statystyka zaś mówi, że co 3 człowiek jest tam bezrobotny. Pozostała część pracuje na farmach w położonym nieopodal Grapeseed, lub zasila lokalne biznesy, których jest dosłownie garstka. Większość lokali, które niegdyś cieszyły się dużą popularnością obecnie na swoich drzwiach posiada tabliczkę “CLOSED”... Opuszczone przyczepy, czy zniszczone budynki  niemalże w centrum świadczą o realnym stanie tego regionu. W obecnych czasach Sandy Shores uznaje się za nieformalną stolicę przestępczości całego hrabstwa.
Wracając jednak do mieszkańców, ich znaczną częścią są wszelakiej maści narkomani dokarmiani przez miejscowych dilerów. Głównymi obiektami zainteresowania ćpunów są wytwarzane przez domorosłych chemików opiaty, heroina bądź amfetamına. Wszechpanujący wśród społeczności nałóg czyni Sandy Shores złotą ziemią dla wszelkiej j maści dilerów, oraz producentów, mimo licznych interwencji władz hrabstwa dążących do walki z owym procederem, problem nie znika, a wręcz przeciwnie - narasta.
Osada ulokowana pośrodku niczego jest idealnym miejscem do rozwijania swoich biznesów przez co mądrzejszych watażków. Nikły nadzór departamentu z brakiem wpływu na zmianę sytuacji w miasteczku doprowadza do rozwoju przestępczego sektora.
Nic zatem dziwnego, że najbardziej znanymi mieszkańcami ,,pustyni” są tacy przestępcy jak: Leo Apollo, Sonny Mason, Andrew Kane czy Charles Jefferson - uznawany za obecnego szefa tamtego półświatka. 
Według danych LSPD, spora część broni czy twardych narkotyków jest sprowadzana do miasta z oddalonego o kilkadziesiąt kilometrów Sandy Shores. Pustynne rubieże są najczęstszym, jak i wygodnym dla wielu handlarzy punktem zrzutu w przemycie towaru z sąsiedniego stanu. Nieformalnie to właśnie nielegalne interesy odpowiadają  za utrzymanie podupadłego miasteczka. 

Władzę egzekutywą pełni obecnie trzydziestoparoletni Teksańczyk, dawny znajomy założyciela - Charles Jefferson. Zainicjował on zmianę działań zbieraniny zbirów z grupy paramilitarnej  na handlarzy. Głównym celem motywującym ich do działań jest wzbogacenie się na wymianie nielegalnych towarów za pieniądze. Grupa dawnych członków organizacji była bardzo dobrze rozeznana na czarnym rynku. Bez większych problemów złapali siatkę klientów dzięki którym mogli rozwijać swoje interesy. Mimo wielu utrudnień nadciągających ze strony departamentu jak i osób nieprzychylnych im działaniom -  biznes ustabilizował się i znacząco zaistniał w półświatku przestępczym. Ich działalność od tego czasu nie zamykała się jedynie na farmę braci Jefferson i Sandy Shores, lecz na całe hrabstwo Blaine. Przez co grupa przestępcza przemieniła się w gildię towarów nielegalnych zwaną Blaine Syndicate. Dzięki monopolowi na obecnych terenach mogli spokojnie kontrolować rynek bez większych przeszkód. Z biegiem czasu ich działania rozwinęły swoje pnącza na cały stan San Andreas, jednakże owe usługi ulubowały sobie w szczególności grupy przestępcze z miasta Los Santos.

 

 
 

Pomijając kwestię In Character której w zasadzie nie ma w tym projekcie, bo może ona dopiero powstać. Organizacja nie odbiega tematyką od pozostałych organizacji przestępczych o charakterze White Supremacy. Nie chcąc również tworzyć kolejnego płytkiego gangu który nie różni się niczym od pozostałych, wychodzę z inicjatywą utworzenia organizacji przestępczej w formacie /Community/. Co oznacza, że gracz ma całkowitą dowolność w tym co gra, pod warunkiem, że wie jak ta gra ma wyglądać. Wszystko sprowadzamy do wspólnych wątków, nagradzania się, regulowania postępów i porażek. Dowolność tego projektu jest na tyle duża, że mile widziana jest gra na kilku postaciach, dla przykładu jeśli ktoś ma zamiar na jednej ze swoich postaci pobawić się w leadership z pozycji membera Nazi Lowriders to nie ma żadnego problemu w tym, żeby zrobił sobie postać zwykłego peckerwooda do brudnej niesterylizowanej rozgrywki do której zwyczajnie szkoda mu pierwszej postaci. Idąc dalej tematem, forma rozgrywki projektu jest nastawiona na dużą śmiertelność i przywiązywanie uwagi na niekorzyść jego graczy. Gameplay ma przypominać bardziej "próbę" przeżycia w świecie gry w obliczu podkładania się takim frakcjom jak LSPD/LSSD/FIB i agresywną grę polityczną wobec innych organizacji przestępczych z nastawieniem bw = ck przy nieudanych próbach obrony czy ataku. Po zdecydowaniu się na grę, poinformuj mnie na pw w celu dogadania szczegółów. Ja postaram się przygotować wszystkie narzędzia potrzebne do gry dla ciebie, twoich kumpli w zależności z jakim pomysłem do nas przychodzisz. W razie pytań, kierujcie je na moją skrzynkę forum. Postaram się zawsze pomóc, dopowiedzieć coś, ewentualnie coś zmienić jeśli nie będzie pasowało mi do klimatu który osobiście sam wole. Postaram się stworzyć jakiś osobny temat w którym ktoś albo coś opisze za mnie dokładnie z czym sie je White Supremacy w Kalifornii i Arizonie, bo jest to ciężkie do opisania a zarazem też trubo głupie i proste. Na szczęście jest dużo świeżych materiałów w necie.
Ekipa: Bozmer, Backedoo, 5element, Dziku, Dajdus, Laptok

Vibe RolePlay jest bez wątpienia obecnym liderem w Polsce jeśli chodzi o tekstowy serwer RolePlay w uniwersum GTAV. Ekipa jednak nie spoczywa na laurach i ciągle pracuje nad tym, by gracze mogli w bawić się z innymi. Postanowiliśmy jednak pójść o krok dalej i zgodnie z prośbami wielu osób - Vibe powstaje również na starszej platformie, która defacto zapoczątkowała styl gry, który gramy - SAMP.
Dlaczego SAMP? Chcemy, by razem z nami bawili się także osoby, które nie posiadają wystarczającego sprzętu na GTAV - jest takich naprawdę wielu. Chcemy więc pozwolić im również skorzystać z dóbr, które Vibe oferuje i liczymy na to, że serwer na SAMP również osiągnie podobne sukcesy do tego z nowszego uniwersum.
 
Postacie z GTAV

Serwer SAMP będzie oczywiście w pełni powiązany z bazą danych z GTAV - co za tym idzie, każdy gracz będzie mógł dowolnie logować się pomiędzy serwerami na swoje postacie i kreować ich historię według własnego uznania. Statystyki postaci, gotówka, stan konta bankowego będą zsynchronizowane - zarabiać będziecie mogli na każdym z serwerów - przykładowo zarobić pieniądze na SAMP i wydać je w GTAV.  Ze względu na mocno rozbudowany kreator wyglądu z GTAV, każde pierwsze logowanie na SAMP będzie wymuszało wybór skina z tego uniwersum do późniejszego jego użytku.
 
Synchronizacja wybranych pojazdów

Pojazdy również będą ze sobą zsynchronizowane! Niestety ze względu na duży przeskok między pojazdami, będzie kilka wybranych modeli, które będą dostępne na obu platformach. Zaznaczymy to w GTAV - będą one droższe ale dzięki temu kupując pojazd w GTAV, będziecie mogli korzystać z niego również na SAMP. Niestety w drugą stronę będzie to niemożliwe, jednak tak jak wyżej pisaliśmy - gotówka jest ze sobą zsynchronizowana co oznacza że nie powinno sprawić to większych problemów.
 
SA-MP & AltV

Nie chcemy na tą chwilę zdradzać większych rozwiązań skryptowych na SAMP - zrobimy to dzień przed jego oficjalnym startem. Staramy się jak najbardziej odwzorować ten z GTAV. Komendy, skróty klawiszowe i inne - wszystko po to, byście nie odczuwali technicznej różnicy, poza grafiką. Zapewniamy, że nad skryptem SAMP pracuje całkowicie inny zespół developerów. Nasi developerzy z GTAV skupiają się w stu procentach na rozwoju skryptu GTAV.
 
Start już wkrótce
Start SAMP przewidywany jest na drugą połowę kwietnia. 😉

Międzynarodowa przestępczość zorganizowana jest koordynowana poza granicami państw i obejmuje grupy lub rynki osób pracujących w więcej niż jednym kraju w celu planowania i realizacji nielegalnych przedsięwzięć biznesowych. Aby osiągnąć swoje cele, te grupy przestępcze stosują systematyczną przemoc i korupcję. Typowe działania międzynarodowej przestępczości zorganizowanej obejmują przewożenie narkotyków, broni, handel ludźmi czy nawet kradzieże. Serbskie grupy międzynarodowe to grupy motywowane politycznie i finansowo, które każdego roku są odpowiedzialne za spowodowanie znacznych szkód finansowych w Stanach Zjednoczonych. W przeciwieństwie do tradycyjnych zorganizowanych grup, mają one tendencję do działania wokół stowarzyszeń etnicznych i więzów przyjaźni. Wydają się też być bardziej zwinne, organiczne i oparte na projektach. Są biegli w przyjmowaniu nowych metod technologicznych w celu wzmocnienia ich nielegalnej działalności, zwiększając tym samym swoją zdolność do poszerzenia swojej bazy przestępczej na rynku poprzez oszustwa cybernetyczne. Grupy te angażują się w niezliczone nielegalne przedsięwzięcia, w tym oszustwa paszportowe, kradzieże tożsamości, przekręty dotyczące nieruchomości, pojazdów oraz ubezpieczeń, pranie brudnych pieniędzy, handel narkotykami, przemyt ludzi, prostytucja i wymuszenia.


 
Przestępczość zorganizowana na Bałkanach ma swoje korzenie w tradycyjnych strukturach klanów. W tym większości wiejskich krajach, ludzie organizowali się w klany z wiele znaczącymi więzami rodzinnymi w celu ochrony i wzajemnej współpracy. Od XV wieku stosunku klanowe funkcjonowały w oparciu o kanun, czyli kod będący podstawowym regulatorem życia społecznego i besę, czyli obietnicę. Każdy klan osiadł na określonych terytoriach i kontrolował wszystkie działania na określonym obszarze. Ochrona działań i interesów często prowadziła do przemocy między klanami. Elementy tkwiące w strukturze klanów stanowiły doskonały kręgosłup tego, co uważa się za współczesną bałkańską przestępczość zorganizowaną. Wieloletnie panowanie komunistyczne doprowadziło do poszerzenia działalności czarnorynkowej na Bałkanach, ale wpływ tych działań był ograniczony. Upadek komunizmu pod koniec lat 80. i na początku lat 90. doprowadził do ekspansji działań przestępczości na Bałkanach. Rynki przestępcze, niegdyś zamknięte dla grup bałkańskich, nagle się otworzyły, co doprowadziło do powstania międzynarodowej sieci. Na Bałkanach zoorganizowe grupy przestępcze przeniknęło do nowych instytucji, jeszcze bardziej zwiększając swoje możliwości zysku.
Bałkańskie organizacje przestępcze działają w USA od początku lat 90. Początkowo organizacje te był zaangażowanie w przestępstwa na niskim szczeblu - rozboje, rabowania bankomatów czy kradzieże z włamaniem. Później etniczni Albańczycy i Serbowie związali się z istniejącymi rodzinami Cosa Nostry w Nowym Jorku, działając jako nisko szczeblowi współpracownicy. Z czasem ich obecność stała się bardziej ugruntowana, stali się bardziej niezależni, aby przewodzić i kontrolować właśnie organizacje, rozprzestrzeniając się w wielu stanach.
Nie ma jednej bałkańskiej "mafii" zorganizowanej hierarchicznie jak tradycyjna La Cosa Nostra. Bałkańskie grupy przestępcze w USA przełożył swoją strukturę klanową na Stany Zjednoczone. Nie są jasno zdefiniowani ani zorganizowani i zamiast tego są zgrupowani wokół centralnego lidera lub liderów. Osoby zajmujące się przestępczością zorganizowaną utrzymują więzi z regionem Bałkanów i stworzyły zjednoczone społeczności w wielu miastach w całym kraju.


 
Nagłe zniknięcie Dejana Stancova i Nemanji Kosovicia spowodowało że Ivo Bodranko - pod groźbą wystosowania aktu oskarżenia - zdezerterował i uciekł do Belgradu, uniemożliwiając tym samym wyjazd do Serbii wcześniej wymienionym. Danijel Milovanovic, który nie był obcy w Los Santos, był w stanie poskładać kawałki zmięte podczas odejścia Ivona Dobranko i stworzyć inną, własną grupę.
Nastał siódmy lipca dwa tysiące dwudziestego drugiego roku. To wtedy Marko Kresnovic stanął na szczycie hierarchii grupy z Pillbox Hill. Stał się jednym z młodszych liderów, bo objął tę posadę w wieku "zaledwie" trzydziestu lat. Grupa działała już wcześniej, jednak Marko głównie znany był z rabunków i wymuszania haraczy z różnego rodzaju biznesów, będąc na gwizdek ludzi postawionych wyżej. Pracował na swoje imię latami, aż w końcu... dokonało się. Tego wieczoru "Czerwone Berety" zdecydowały - Marko Kresnovic staje się szefem i nikt nie przypuszczał, że stanie się to tak szybko. Grupa powoli zaczyna łapać nowe kontakty, jednak w mieście jakim jest Los Santos, nie jest to łatwe. Skupiali się głównie na praniu brudnej gotówki i wymuszeniach, jednak wyłącznie na terenie Pillbox. Dalej nie mogli sobie pozwolić na nic więcej, ponieważ reszta lokali raczej znajdowała się pod kontrolą "kogoś ważniejszego".


 

Vanilla Unicorn podpisuje umowę z firmą recyklingową na wywóz śmieci oraz recykling, której przedstawicielem jest Jie Mao.

***