Realistyczne odgrywanie roli, kreowanie postaci i zdrowe podejście do rozgrywki

[Gość]

Na wstępie chciałbym zaznaczyć że ten poradnik NIE JEST ani moim pomysłem, ani nie został napisany w całości tylko i wyłącznie przeze mnie. Większość informacji które tutaj zawarłem zebrał do kupy użytkownik znany z zagranicznego community RP - Bash i właśnie jego twórczością inspirowałem cały ten poradnik. Chce jedynie przekazać tą wiedzę osobom które mogły nigdy nie mieć styczności z czymś takim i uważają że H-RP to RolePlay w którym “poziom” określany jest długością /me i ilością spędzonego za ladą baru czasu.
 

Bash, if you will ever see this in translated form, yes, it was inspired by your creativity, but it wasn’t only translated. Thank you very much for changing the way how many people look at RolePlay because of you and few other members of international (especially LS-RP.io and GTA:W) RolePlay Community. From Poland with love. 

 

Tryb roleplay polega na wcielaniu się w rolę w czasie rzeczywistym. Ten zapis jest na samej górze ponieważ niektórzy nowi/niedoświadczeni gracze tego trybu mają problem ze zrozumieniem podstawowej kwestii która wyróżnia RP od RPG.

 

Jeżeli loguję się do świata gry i wybieram swoja postać nie jestem już Maćkiem siedzącym przed komputerem, wszystko co robie na ekranie gry robię jako (dla przykładu) świeżo upieczony oficer Garcia który dwa miesiące temu ukończył cały okres szkoleniowy w agencji stanowej. Oficer Garcia różni się ode mnie wszystkim włącznie z tym, że przeszedł przez jedną z najbardziej zaawansowanych w stanach zjednoczonych akademię policyjną. I pozostaje oficerem Garcia do momentu gdy zmienię postać lub wyjdę z gry.

 

Tryb RolePlay jest połączeniem bycia scenarzystą, reżyserem i aktorem w jednej osobie. Sami rozpisujemy scenariusz jakiego chcemy się trzymać kreując swoją postać, sami tą postać opisujemy i sami się w nią wcielamy próbując jak najwierniej odwzorować to na co zdecydowaliśmy się podczas jej kreacji.

 

Rzeczy w świecie RolePlayu zmieniają się tak samo szybko jak robią to w naszym, realnym świecie. To że wyszedłeś do łazienki zostawiając swoją postać w ciemnej uliczce nie oznacza że nie mogła ona zostać w tym czasie obrabowana - w świecie gry cały czas tam stała, więc gdy wrócisz do komputera zastanów się co twoja postać by zrobiła w takiej sytuacji. Czy lepiej byłoby grzecznie oddać twoje rzeczy facetowi który może Cie zabić pociągnięciem za spust, czy lepiej mu nawyzywać i próbować pobić pomimo tego że w Ciebie celuje?

 

 

 

Podczas gry zapytaj sam siebie - “Czy przeciętny człowiek by to zrobił?”

 

Najprostsza i najważniejsza zasada podczas zabawy w ten tryb rozgrywki. Okej, skrypt udostępnia nam możliwość przebiegnięcia całego stanu od A do Z, umożliwia nam wstanie po 5 minutach po zostaniu rozstrzelanym przez kilka osób, umożliwia nam środki do skakania na Sanchezach 25 metrów nad ziemią w celu zgubienia pościgu policyjnego, ale… czy zwykły człowiek by to zrobił? Czy zwykły człowiek mając przystawiony do głowy pistolet wykłócałby sie z bandytami mając w głowie to że może zaraz zginąć? Czy prowokowałby policję tylko i wyłącznie po to żeby pouciekać bo “będzie śmiesznie”? Czy przeciętny zastępca szeryfa będąc sam zdecydowałby się na zatrzymanie 10 uzbrojonych osób?

 

No nie.

 

Więc dlaczego ma się na to zdecydować wasza postać? Zadanie sobie tego prostego pytania przed grą eliminuje z miejsca 75% wszystkich krzywych akcji które zostały odegrane, a które nie powinny mieć miejsca na serwerze.

 

 

 

 

Zdobądź nawyk dokumentowania swojej gry.

 

Możesz zdecydować się na grę psychopaty mając z góry założone cele na grę takiego charakteru. Jeżeli robisz to na poziomie, okej, świetnie. Jeżeli będziesz pamiętał o zasadzie “disgust roleplay”  nakazującej Ci zastanowienie sie czy twoje zagranie nie wywoła u innego GRACZA (nie postaci) obrzydzenia to okej, niech sie dzieje wola nieba. Ale pamiętaj że twoja gra może być spostrzeżona jako “odwalanie” przez osoby które nie są w temacie i zwyczajnie nie wiedzą co odgrywasz, w takiej sytuacji możesz zostać zablokowany przez administratora i bez takiej dokumentacji gry może być ciężko się z tego wyciągnąć. 

 

Gra wszelkiego typu osób psychicznie chorych czy psychopatów jest trudna, przed założeniem takiej postaci zastanów się czy dasz radę poprowadzić wątek takiej postaci z poziomem nie psując przy tym rozgrywki innym graczom, a nakręcając ją.

 

 

 

 

Znoś interakcje administracji z ROZWAGĄ.

 

Jeżeli członek ekipy Cie zatrzyma, poprosi o wyjaśnienie jakiejś sytuacji, podważy twoją umiejętność wpasowania się w realia rozgrywki, da Ci AdminJaila czy nawet Cie zbanuje - z jego perspektywy zastosował wobec Ciebie takie środki, jakie były potrzebne. Oczywiście, możesz ich zwyzywać włącznie z całą ich rodziną do 5 pokoleń wstecz ale pogorszysz tym jedynie swoją sytuację. Członek ekipy z założenia jest osobą która spędziła na RolePlayu wystarczającą ilość czasu by móc ocenić czyjeś możliwości i zna regulamin tego serwera jak nikt inny. Bardzo rzadko dochodzi do ukarania gracza jeżeli dany administrator nie jest w 110% pewien o tym że kara zostanie nadana słusznie.

 

Twoje nastawienie do administracji może w znaczącym stopniu wpłynąć na ich decyzje. Jeżeli zrobiłeś coś źle i przyznasz że zrobiłeś to źle - wytłumaczą Ci jak powinno się to zrobić i puszczą wolno. Nikt nie jest tutaj z przymusu, nikomu nie płacą za grę, wszyscy jesteśmy tutaj tylko i wyłącznie dlatego że lubimy ten tryb i uwierz mi że nikt nie chce na siłę zmniejszać liczby graczy tego serwera.

 

To co wyżej napisałem mówie z perspektywy byłego członka ekipy jednego z większych serwerów RP. W administracji naprawde nie ma osób na tyle naiwnych że uwierzą że to twój brat ukradł Ci komputer i rozstrzelał połowe miasta, bądź szczery to zostanie to docenione.

 

 

 

 

Używaj /ame.

 

/me śmieje się. jest okej raz czy dwa razy, ale powstrzymaj sie przed zalewaniem takimi akcjami całego czasu. /me śmieje się czy /me jest spocony można ograniczyć do /ame które przekaże innym tą samą informację, ale nie zaśmieci czatu.

Realistyczna jazda

 

Po kilku godzinach gry w końcu zarobiłeś na swoje pierwsze auto. Świetnie! Jeżeli twoja postać ma 16 lat to może zdobyć swoją licencję kierowcy i zacząć cieszyć się dobrobytem jakim jest silnik spalinowy przymocowany do czterech kół. Tutaj wchodzi pierwsza zasada którą opisywałem wyżej. Co zrobiłby przeciętny człowiek, i czy twoja postać zachowałaby się znacząco inaczej? Czy przeciętny człowiek wjechałby na chodnik, zaczął taranować wszystko i wszystkich i szukał pierwszego lepszego momentu na rozpoczęcie pościgu z policją? No nie.

 

 

 

 

Realistycznie odgrywaj sytuacje

 

Jednym z najczęstszych reportów na serwerach RP jest report za “nierealistyczne zachowanie”, przykładowo na wyjście z samochodu po uderzeniu nim w ściane z prędkością 120 mil na godzinę i zwyczajne odrespienie go i odbiegnięcie z miejsca akcji. 
Tutaj również wchodzi głównie to, co opisane zostało w pierwszym punkcie ale chciałbym to nieco rozpisać.

 

 

Akcje które podejmujesz grając na swojej postaci są rzeczą która buduje realizm w rozgrywce. Jeżeli zdecydowałeś się na gre postaci która jest impulsywna - graj postać która jest impulsywna. Najwyżej zostanie nazwana przez inną postać dupkiem. Jeżeli zdecydowałeś się na grę kogoś nieśmiałego - po prostu graj kogoś nieśmiałego, pozwól swojej postaci zostać pustelnikiem. Pamiętaj że to twoja historia postaci i to ty jesteś jej reżyserem, ale i odtwórcą.

 

 

Odgrywanie strachu jest jedną z najczęstszych rzeczy z którą problem mają gracze niedoświadczeni. Jeżeli w nocy, w ciemnej uliczce podejdzie do twojej postaci 3 zakapturzonych facetów, wyciągną nóż lub pistolet i każą jej oddać portfel.. - twoja postać zesra sie ze strachu. Dopóki nie odgrywasz postaci z inicjałami John Wick nie masz absolutnie żadnej szansy 1:3 jeżeli dwie osoby celują twojej postaci w głowę, po prostu się z tym pogódź. A, no i odgrywanie postaci John Wick podchodzi pod CN więc też odpada.

 

 

Interakcja z policją jest czymś z czym prędzej czy później będziesz miał styczność. I nieważne czy mówimy tutaj o interakcji z lokalnym zastępcą szeryfa któremu podasz rękę, zapytasz jak mija dzień i napijesz sie z nim kawy w lokalu w którym sie spotkaliście bo jest twoim sąsiadem czy z oficerem policji stanowej którego możesz kompletnie nie znać bo może równie dobrze mieszkać w Los Santos. Jeżeli coś przeskrobałeś, dajmy na to przekroczyłeś prędkość i widzisz w lusterku niebieskie i czerwone światła - fakt, zjebałeś. Ale to nie oznacza że masz doprowadzić do jeszcze większych konsekwencji, przecież może skończyć się na zwykłym mandacie czy pouczeniu. Czy przeciętny człowiek uciekałby policji bo przejechał na czerwonym świetle? No nie. Więc dlaczego ma to robić twoja postać która też jest zwykłym człowiekiem?
Jeżeli twoja postać ma przy sobie broń czy narkotyki i zostaje zatrzymana przez policję to nie musi się to kończyć na zabraniu Cię do więzienia. Żaden oficer, zastępca ani nikt inny nie ma w oczach xraya którym potrafi zauważyć kontrabandę przez ściany.

 

Fakt, twoja postać byłaby pewnie nerwowa wiedząc co może się stać w momencie gdy broń czy narkotyki się wydadzą, ale czy ucieczka będzie najlepszym rozwiązaniem? Podczas ucieczki twoja postać może zginąć w wypadku, może zginąć podczas strzelaniny wywołanej tym że departament będzie Cię już odgórnie traktował jako zagrożenie, lub może zwyczajnie skończyć w więzieniu. Tyle negatywów, a jedynym plusem jest to że uciekniesz. Tylko to że uciekniesz, prędzej czy później i tak zostaniesz złapany. Mamy 21 wiek, twoja rejestracja, twarz czy cokolwiek innego co mogła zarejestrować policja będzie krążyło w systemie do którego będzie miał dostęp każdy oficer w każdym z 50 stanów.
Zadaj sobie proste pytanie - czy w sytuacji w której jest moja postać przeciętny człowiek zdecydowałby się na ucieczke? Jeżeli tak - uciekaj. Jeżeli nie - zastanów się czy zrobi to twoja postać.

 

 

Obrażenia występują podczas gry i jest to normalne. Ty jako gracz nie poczujesz niczego, ale twoja postać powinna. I to bardzo.

Jeżeli dajmy na to przechodzisz sobie spokojnie przez ulicę i gracz jeżdżący bez poszanowania zasad realizmu Cie potrąci - odegraj to. Wbij animke, nadaj stosowną narracje dla świata gry. Po jego stronie leży to by to odegrał, w przeciwnym razie po prostu go zgłoś administracji.

 

Poprawne użycie broni palnej

Jeżeli mówimy o jakimkolwiek udziale broni w waszej rozgrywce, musimy mówić o naprawde wysokim poziomie realizmu. Przeciętna osoba powinna być przestraszona bronią która jest wyciągana i wycelowywana w kogokolwiek w jej okolicy. I wierz lub nie, przeciętna osoba nigdy nie pociągnęła za spust celując bronią do drugiego człowieka.

Mając broń pod scrollem bardzo łatwo popaść pokusie, ponieważ masz poczucie mocy. I jeżeli pozostali gracze odgrywają realny strach przed śmiercią - faktycznie masz. Bardzo rzadko dochodzi do momentu gdy twoja postac MUSI kogoś postrzelić. Podstawowym założeniem broni jest obrona, jeżeli chcesz by twoja postać użyła jej wbrew jej przeznaczeniu - okej. Ale pamiętaj że twoja postać powinna też być świadoma tego co grozi jej za takie użycie broni. Jeżeli jej się to kalkuluje - okej. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości - zdejmij palec ze spustu.

 

 

 

 

Przykład poprawnej kreacji postaci - AUTORSTWA UŻYTKOWNIKA BASH

Cytat

Dr Sebastian Foster, MD, FACS

 

Mam postać, która przeniosła się do Los Santos i całe swoje dorosłe życie spędziła na drodze do zostania lekarzem. Nigdy się nie ożenił, nie założył rodziny, a jego biologiczna rodzina jest w domu na drugim końcu kraju. Jest dość samotny, ale jego ciężka praca doprowadziła go do zostania lekarzem, o czym zawsze marzył. Pewnej nocy wyszedł na drinka i związał się z wątpliwym mężczyzną poprzez swobodną rozmowę. Dr Foster tonie w długach, ponieważ uzyskał certyfikat medyczny w dziedzinie psychologii i chirurgii urazowej; Wysokie koszty jego edukacji spowodowały, odroczenie wielu długów na kontynuację szkolenia, kiedy powinien był zacząć płacić za to sześć lat temu. Mężczyzna który spotkał dr. Fostera w końcu podjął ryzyko próbując go przekonać aby stał się osobistym lekarzem jego organizacji. Jeśli zostanie złapany, jego działania mogą spowodować cofnięcie jego licencji lekarskiej przez komisję lekarską, ponieważ lekarze w Ameryce nie mogą wykonywać zawodu lekarza i wykonywać zabiegów chirurgiczne bez dokumentacji i poza środowiskiem klinicznym. W końcu zgodził się pomóc organizacji w ukrywaniu rzeczy, które byłyby „czystsze” ze względu na rozległą wiedzę lekarza na temat ludzkiego ciała.

 

Jak to jest realistyczne? Dlaczego lekarz, który całe życie pracował dla tak prestiżowych osiągnięć, miałby ryzykować odrzucenie tego wszystkiego?

 

Rozwój postaci wymaga czasu, researchu i dobrego zaplanowania. W moim przykładzie musiałem podsumować rozwój, ponieważ szczegóły są tak obszerne. Są lekarze, którzy codziennie gubią się, wypisując fałszywie recepty i robiąc wiele innych nielegalnych rzeczy. Wraz z rozwojem postaci pojawia się osobowość. Dr Foster ma pasję do leczenia innych i byłby w stanie zapewnić opiekę większej liczbie ludzi, jednocześnie zarabiając więcej pieniędzy, aby spłacić swój dług i uzyskać przewagę w grze. Wielu lekarzy pragnie wyprzedzić wszystkich, więc jeśli spłaciłby swój dług szybciej, mógłby się pochwalić znajomym w domu, kupić własny dom i ładniejszy samochód, opiekując się innymi. Jego celem było spłacenie długu i wyjście, gdy jego rzeczywista pensja stała się czystym zyskiem, ale sprawy nie poszły zgodnie z planem.

 

To prawda, ale z powodu opóźnionego rozpoczęcia praktyki lekarskiej przez doktora Fostera w Los Santos i kosztów przeprowadzki spowodował, że jego płatności zostały zaległe, a on miał propozycję szybkiego naprawienia tego wszystkiego. Opieka nad organizacją była początkowo tylko sporadyczna, ale będąc osobą chronioną, nie zdawał sobie sprawy, że po rozpoczęciu pracy z nielegalnymi podmiotami bardzo trudno się z niej wydostać. Mógł zostać zabity, szantażowany, a nawet zgłoszony do komisji lekarskiej, więc teraz czuje się zobowiązany. Zadania, które mu powierzono nadal rosły i teraz radzi sobie z rzeczami, które sprawiają, że czuje się niekomfortowo, ale nie może po prostu odmówić z tych samych powodów, z których nie może po prostu przestać.

 

Gdzie go to doprowadzi? Nie mam pojęcia, bo jego historia wciąż trwa.

 

Rozwój twojej postaci może się zmieniać. Może się to skończyć w kierunku, którego nie chcesz, ale musisz kontynuować pisanie jej historii, ponieważ prawdziwe życie nigdy nie idzie zgodnie z planem. Dr Foster może skończyć z CK, jeśli zacznie go zżerać poczucie winy, ale może zacznie cieszyć się tym, co robi. Ja jako gracz nie wiem, bo kiedy jestem w grze, jestem dr Foster, nie Bash.

Główny punkt: Możliwości są nieograniczone, jeśli chodzi o to, co twoja postać może rozwinąć. Musisz pamiętać o realizmie, ponieważ jeśli twoja postać była prokuratorem okręgowym Los Santos przez cały czas tworzenia i znikąd zaczyna handlować narkotykami w nocy jako gangster…. To nie ma sensu. Wydarzenia muszą mieć miejsce, aby wywołać taką spiralę w dół w kierunku desperacji, a te wydarzenia nie zdarzają się od razu. Może został pozbawiony prawa wykonywania zawodu? Kto wie, ale przejście od obu typów postaci wymaga czasu.

Jeśli grasz nielegalną postacią, nie możesz jednego dnia zdecydować się że chcesz zostać policjantem i przenieść się ze swoją rozgrywką na inną część mapy, ponieważ potrzeba czasu i wydarzeń, aby stać się lepszym obywatelem i uporządkować swoje sprawy. Musisz podnieść swoje wykształcenie, aby dostać bardziej legalną pracę, musisz zerwać z negatywnymi wpływami. Czy to ma sens?

Mam nadzieję.

Planowanie postaci

 

Zanim stworzysz swoją nową postać usiądź i przemyśl to. Dobierz imię i nazwisko które będzie Cie satysfakcjonowało przy kreowaniu historii danego człowieka. Możesz nawet usiąść przy notatniku i spisać sobie podstawowe założenia twojej postaci by nie pogubić się w tym co chcesz odgrywać.

Przykładowo:

 

-Historia twojej postaci. Skąd jest, jak znalazła sie w danym miejscu, dlaczego się w nim znalazła, wszystko
-Wiek twojej postaci
-Płeć
-Wydarzenia z przeszłości które miały wpływ na to jak w tym momencie zachowuje sie twoja postać
-Jej słabości i wady
-Jej wierzenia, kultura
-Edukacja, szczeble kariery, zamysł na przyszłość
-Jej styl

Wiek twojej postaci jest jednym z najważniejszych szczegółów. Daje Ci podgląd na to na jakim etapie swojego życia powinna być dana postać, jak bardzo powinna być dojrzała. Przykładowo - jako nastolatek twoja postać nie będzie w stanie uzyskać licencji na broń, ale będzie miała większą szanse na wciągnięcie jej do lokalnego gangu.

Biografia postaci nie sluzy tylko i wylacznie do pochwalenia sie nia na forum. Wiekszosc postaci ktore odgrywalem mialy przygotowane przeze mnie biografie które spisałem tylko po to żeby wiedzieć jakich założeń mam się trzymać. Zapytasz po co? Podczas faktycznego opisywania historii twojej postaci przyjdzie Ci do głowy znacznie więcej szczegółów które będziesz mógł wykorzystać przy swojej grze. Dodatkowo będziesz miał to spisane ciągle na dysku, więc jeżeli będziesz chciał kiedyś rzucić okiem na wstępne założenia na swoją postać to taki “skok w przeszłość” będzie dla Ciebie czymś świetnym

Edytowane 29 Sierpnia 2020 przez Gość

[Sadysta]

Fajny poradnik, dowiedziałem się kilku rzeczy o których wcześniej nie miałem pojęcia.

 

Najgorsze jest to, że czesto nowi gracze próbują a wręcz starają się grać dobrze ale to Ci starzy "wyjadacze" wielcy mistrzowie trybu RolePlay grają starymi schematami i to oni grają po prostu słabo bo tak sie nauczyli. Nowy gracz w tym trybie nauczy się czegoś, przeczyta poradnik i pomyśli jak to rozegrać.

[mefju]

super, fajny poradnik

[Rei]

Fajny poradnik. Tylko to /me jest spocony 🙏 Przydało by się to jak najszybciej zmienić

[Gość]

55 minut temu, Rei napisał:

Tylko to /me jest spocony 🙏 Przydało by się to jak najszybciej zmienić

nie

[Vey]

Jako, że konto zniknęło proszę o edytowanie poradnika następującym tekstem:
"wbij by pograć w gierkę"

[zaton228]

dobre