hadson

**Równo tydzień temu kapela Dick in Dixie ogłosiła na swoim LI odejście od punk rocka na rzecz techno. Przypieczętowaniem tej decyzji miał być wczorajszy koncert w klubie Clouds, na którym muzycy mieli się zaprezentować fanom w swojej nowej odsłonie. Wszystko to okazało się być jednak blefem - kapela puściła na początku z playbacku L’Amour Toujours, tylko po by Dick Flame wbił się po chwili motocyklem w konsolę DJ-a. Zaraz po tym zespół zaczął grać właściwego seta, utwierdzając fanów w przekonaniu, że to wszystko była tylko wymyślona przez chory umysł ściema. Cała akcja miała prawdopodobnie w formie żartu przetestować łatwowierność mieszkańców Los Santos, a także zrobić zamieszanie przed wydaniem nowej płyty EP, która miała swoją premierę już następnego dnia.
Nie było to jednak jedyne niespodziewane wydarzenie tego wieczoru. W trakcie koncertu głos zabrał basista Patrick ‘Speedball’ Sohrani, który na swój speedballowy sposób dokonał coming-outu - ogłosił wszem i wobec, że jest aktywnym homoseksualistą oraz że choruje na AIDS. Akcja ta wywołała spore zamieszanie wśród samej kapeli, która zaczęła z nim żywiołowo rozmawiać, kłócić się wręcz. Po chwili Speedball wrócił jak gdyby nigdy nic do gry, a zbita z tropu kapela wkrótce do niego dołączyła. Koncert jednak skończył się dość szybko, mimo protestów fanów.
Krążek “Nation on Fire” jest już do przesłuchania na platformach streamingowych oraz do kupienia na stronie internetowej Hard-on Dixtribution. Na EPce znalazło się sześć kawałków oraz jeden krótki, bonusowy track o nazwie „CLL”. Cały krążek jest wyraźnie wypełniony wkurwieniem i agresją, które zbierały się w zespole na przestrzeni ostatnich miesięcy. Można z pewnością do nich zaliczyć zastrzelenie Daphne Stevenson przez LSSD, konflikt z Daily Globe oraz inne wewnętrzne problemy kapeli. Na potrzeby płyty zespół nagrał również teledysk do utworu Nation on Fire. Do jego realizacji kapela poprosiła o pomoc Rogera Dunswortha - producenta filmowego, który w latach 80s tworzył w Vinewood filmy akcji z ojcem Dicka, będącym wówczas kaskaderem. Dunsworth zgodził się na propozycję i zaangażował do współpracy studio filmowe Whoosh. Nagrania do klipu miały częściowo miejsce w Los Santos, bardziej wymagające sceny zostały natomiast nakręcone w specjalnie zbudowanej w Blaine County makiecie Atlee Street.**
 
1. NATION ON FIRE
Tekst do przewodniego utworu płyty został napisany przez Dicka w przypływie złości i bezsiły po śmierci Daphne Stevenson, którą zastrzelił podczas kontroli zastępca szeryfa. Nie mogąc wyładować swojej frustracji w normalny sposób (tzn. bez narażania siebie bądź kapeli na śmierć bądź aresztowanie), przelał nieskładnie burdel w swojej głowie na papier. Następnie z resztą kapeli uznał, że kawałek ten całkiem nieźle może nadać się na teledysk.
2. KING FOR A DAY
Kawałek opowiadający o outsiderze, na którego wszyscy patrzą jak na ‘wszarza’, został jak na ironię po raz pierwszy zagrany na koncercie w The Hen House. To właśnie wtedy pewien bezdomny mężczyzna zaczął grozić kapeli bronią w celu wymuszenia skrzynki wódki, którą miał mu wcześniej obiecać pałkarz Roy. Piękny przykład na to, że twórczość Dick in Dixie jest inspiracją dla słuchaczy z różnych warstw społeczeństwa.
3. SHIT OUT OF LUCK
Tekst do Shit out of Luck napisał Patrick ‘Speedball’ Sohrani w trakcie jego długiej absencji w kapeli, podczas której to miał przebywać w Oregonie. Co tam dokładnie robił, jest nadal niewiadomą dla samych członków Dick in Dixie, którzy bezskutecznie próbowali pociągnąć rudego za język. Na podstawie samego tekstu utworu można jednak wysnuć pewne wnioski - prawdopodobnie błędne.
  4. DEAD SET AGAINST Dead Set Against to kolejny buntowniczy kawałek, w którym kapela rozlicza się z każdym, kto (w ich opinii) chce im zamknąć usta. Tekst uderza przede wszystkim w media oraz przedstawicieli władz. Nie brakuje w nim również nawołań do wyjścia na ulice i zrobienia (nie)porządku, można więc uznać, że utwór ten stanowi pewną całość z Nation on Fire. 5. YOU'RE FUCKED
Drugi kawałek autorstwa perkusisty Roya Stevensona. Napisany został podczas jego krótkiej nieobecności w zespole, w trakcie której ostro dawał w palnik. Pod koniec utworu można wyraźnie usłyszeć okrzyk tragicznie zmarłej Daphne Stevenson, siostry Roya.
6. JUDGE NOR JURY
Dick napisał ten kawałek w oparciu o penitencjarne doświadczenia całej kapeli (Terry siedział za alimenty i spowodowanie śmiertelnego wypadku, Roy, Dick i Lenny za jazdę rozbitym Rangerem SASP, Harry za  przestępczą działalność w Finks MC, a Speedball w sumie nie wiadomo za co). Przez jakiś czas Dick puszył się, że stworzył “dzieło” godne Cocaine Blues Johnnego Casha i próbował nawet zorganizować koncert w więzieniu stanowym Bolingbroke Penitentiary, ale finalnie nic z tych planów nie wyszło.
7. CLL
Nie wiadomo co oznacza akronim CLL. Może to nawiązanie do starego plakatu zespołu, w którym został wykorzystany wizerunek Ady Grimes podpisany hasłem “Cunt Licking Lesbian. A może nie. W każdym razie Dick in Dixie wraz z AKAN chcieli wtedy w ten sposób zadrwić z praktyk Grimes, która wykorzystywała swój homoseksualizm do lansowania się w mediach i zarabiania pieniędzy. Niedługo później kapela została pozwana o homofobię przez Daily Globe. Zespół nie czekał długo z odpowiedzią i napisał prześmiewczy kawałek o celebrytce. Niestety nie zdążył się nim długo nacieszyć, ponieważ tydzień później została ona zamordowana. Na potrzeby San Music Festival kawałek został przerobiony tak, by uderzyć w organizatora festiwalu Nicholasa Conella, który zabronił śpiewać czegokolwiek, co mogłoby obrazić ogólnopojęte media. Jedną z modyfikacji było więc zmienienie wersu “Jebać media, jebać sławę” na “Jebać cenzurę, jebać sławę”. Na epce znalazła się druga wersja utworu, aczkolwiek co sprytniejsi fani powinni być w stanie znaleźć oryginalną wersję tekstu.
 
PROMOCJA:
DANE:
 

Typ obiektu: pianino - zwykły obiekt
Ew. warianty kolorystyczne: czarny/biały/brązowy
Zdjęcie podglądowe: link do moda https://pl.gta5-mods.com/vehicles/piano-car-mod 
 
 
Typ obiektu: saksofon - jako dodatek do postaci
Ew. warianty kolorystyczne: złoty/srebrny
Zdjęcie podglądowe: to obiekt z IV, może dałoby radę go przekonwertować do V? 

ewentualnie znalazłem jeszcze taki z paczki modów, nie wygląda może jakoś super, ale po liftingu byłby chyba ok

 
Obiektów tych potrzebujemy do odgrywania naszej kapeli. Zresztą podejrzewam, że skorzystałoby z nich wielu graczy z branży rozrywkowej. Dałoby to o wiele lepszy klimat niż stanie z rozpisywaniem akcji na /me.
 

**Na platformie streamingowej należącej do Richards Majestic Productions zadebiutowała właśnie pierwsza z trzech części dokumentu o kapeli Dick in Dixie, która została rozwiązana rok temu w wyniku tragicznej serii zgonów muzyków. Pomysłodawcami filmu byli były gitarzysta kapeli Lenny Maguire oraz jego menagerka Ellen Ailsworth. Wraz ze znajomym reżyserem Frederico Giordanim wystąpili z pomysłem i zarysem scenariusza do wytwórni Richards Majestic Productions, prowadzonej obecnie przez Tiffany Wright. Wytwórnia zauważyła w produkcji potencjał i dała zielone światło - po wymaganym okresie przygotowań ekipa filmowa rozpoczęła pierwsze zdjęcia w Blueberry w hrabstwie Red County, gdzie kapela stawiała swoje pierwsze kroki - o tym właśnie okresie traktuje pierwsza część dokumentu. Drugi etap zdjęć miał miejsce na terenie siedziby RMP w Los Santos.
Dokument przedstawia pełną upadków i wzlotów historię Dick in Dixie, które swoim nie do końca przemyślanym zachowaniem często ładowało się w kłopoty. Jest to jednak głównie opowieść o ludziach złamanych przez los, którym wspólne granie pozwoliło wyrwać się na chwilę z szaro-burej rzeczywistości. Film zawiera niepublikowane dotąd nagrania z prywatnych zbiorów, wywiady z osobami z otoczenia kapeli oraz naturalnie nagrania z samych koncertów. Głosu udzieliły również znane w branży persony jak Jack Wesker czy NIKSY. Twórcy dokumentu postanowili nie wybielać zbytnio kontrowersyjnych działań kapeli, ich ocenę pozostawili widzom. Premierę filmu poprzedziła kampania marketingowa, która objęła piątkową akcję promocyjną na Vespucci Canals, wywiad z Lennym Maguire'em w Self Radio, wykupiony przy Palamino Avenue billboard oraz liczne zapowiedzi w serwisie Lifeinvader. Premiera drugiej części nastąpi w środę, natomiast części trzeciej w piątek.**
 
Part One:
W wyniku splotu dziwnych okoliczności w Blueberry w Red County powstaje punk rockowa kapela Dick in Dixie, której krokami kieruje z początku pewien pentekostalny Wielebny. Duchownemu sytuacja jednak szybko wymyka się spod kontroli, a zespół zaczyna iść swoją własną drogą - pełną alkoholu, narkotyków i skandalicznych zachowań.
Part Two:
Po niemal dwuletniej przerwie Dick in Dixie zyskuje drugie życie.  Pierwsze koncerty w Paleto Bay prowadzą do współpracy z wytwórnią AKAN Records. Kapela zaczyna zdobywać rozgłos, pakując się jednak w coraz to kolejne kłopoty, poczynając od oskarżeń o homofobię, a kończąc na śmiertelnym wypadku spowodowanym przez jednego z członków.
Part Three
Po śmierci Daphne Stevenson kapela bierze się w garść i wydaje pierwszy album - Nuthin' to Lose, który toruje im drogę na szczyt. Występuje w trakcie San Music Festival oraz zakłada własną dystrybucję. Wkrótce nad Dick in Dixie zaczynają gromadzić się czarne chmury, które zwiastują jej tragiczny koniec.
Promocja:
Dane:
 

**W okolicach godziny dwunastej do internetu, na kanał DJ;ki SweetPills wpadł nowy teledysk a dokładnie LP związany z jej życiem w mieście. Jako osoba zabawiająca ludzi na imprezach różnego rodzaju - poczuła wyrazistą woń piekła aby wypuścić coś nowego do neta. Okładka prezentująca dłoń kobiety - wampirzycy dokładnie odniosła się do muzyki jaka gra. Wszystko powstało w domowym studiu Nadie, gdzie włożyła sporo pracy w projekt. Oczekuje w przyszłości współpracy z jakaś mniejsza lub większą firma transportowa w Los Santos. 

Lista numerów:
1.SweePills; Our You Hell
2. SweePills; Vampire Destroyed
3. black list
4. SweePills; Game to Game
 

                            [pierwszy utwór]
 
PROMOCJA;
SCREEN Z GRY:
WYDATKI:
- sample - 2.000$
- okładka LP 15.000$
 
 

**Na platformie streamingowej należącej do Richards Majestic Productions zadebiutowała właśnie pierwsza z trzech części dokumentu o kapeli Dick in Dixie, która została rozwiązana rok temu w wyniku tragicznej serii zgonów muzyków. Pomysłodawcami filmu byli były gitarzysta kapeli Lenny Maguire oraz jego menagerka Ellen Ailsworth. Wraz ze znajomym reżyserem Frederico Giordanim wystąpili z pomysłem i zarysem scenariusza do wytwórni Richards Majestic Productions, prowadzonej obecnie przez Tiffany Wright. Wytwórnia zauważyła w produkcji potencjał i dała zielone światło - po wymaganym okresie przygotowań ekipa filmowa rozpoczęła pierwsze zdjęcia w Blueberry w hrabstwie Red County, gdzie kapela stawiała swoje pierwsze kroki - o tym właśnie okresie traktuje pierwsza część dokumentu. Drugi etap zdjęć miał miejsce na terenie siedziby RMP w Los Santos.
Dokument przedstawia pełną upadków i wzlotów historię Dick in Dixie, które swoim nie do końca przemyślanym zachowaniem często ładowało się w kłopoty. Jest to jednak głównie opowieść o ludziach złamanych przez los, którym wspólne granie pozwoliło wyrwać się na chwilę z szaro-burej rzeczywistości. Film zawiera niepublikowane dotąd nagrania z prywatnych zbiorów, wywiady z osobami z otoczenia kapeli oraz naturalnie nagrania z samych koncertów. Głosu udzieliły również znane w branży persony jak Jack Wesker czy NIKSY. Twórcy dokumentu postanowili nie wybielać zbytnio kontrowersyjnych działań kapeli, ich ocenę pozostawili widzom. Premierę filmu poprzedziła kampania marketingowa, która objęła piątkową akcję promocyjną na Vespucci Canals, wywiad z Lennym Maguire'em w Self Radio, wykupiony przy Palamino Avenue billboard oraz liczne zapowiedzi w serwisie Lifeinvader. Premiera drugiej części nastąpi w środę, natomiast części trzeciej w piątek.**
 
Part One:
W wyniku splotu dziwnych okoliczności w Blueberry w Red County powstaje punk rockowa kapela Dick in Dixie, której krokami kieruje z początku pewien pentekostalny Wielebny. Duchownemu sytuacja jednak szybko wymyka się spod kontroli, a zespół zaczyna iść swoją własną drogą - pełną alkoholu, narkotyków i skandalicznych zachowań.
Part Two:
Po niemal dwuletniej przerwie Dick in Dixie zyskuje drugie życie.  Pierwsze koncerty w Paleto Bay prowadzą do współpracy z wytwórnią AKAN Records. Kapela zaczyna zdobywać rozgłos, pakując się jednak w coraz to kolejne kłopoty, poczynając od oskarżeń o homofobię, a kończąc na śmiertelnym wypadku spowodowanym przez jednego z członków.
Part Three
Po śmierci Daphne Stevenson kapela bierze się w garść i wydaje pierwszy album - Nuthin' to Lose, który toruje im drogę na szczyt. Występuje w trakcie San Music Festival oraz zakłada własną dystrybucję. Wkrótce nad Dick in Dixie zaczynają gromadzić się czarne chmury, które zwiastują jej tragiczny koniec.
Promocja:
Dane:
 

**Na platformie Richards Majestic Originals pojawiła się właśnie trzecia i ostatnia część dokumentu RHYTHM & BOOZE. Widzowie mogą w niej prześledzić drogę Dick in Dixie na szczyt, którą utorowało wydanie pierwszego albumu "Nuthin' to Lose" oraz koncert na San Music Festival. Nawarstwiające się problemy prowadzą jednak do spektakularnego upadku kapeli oraz tragicznego końca jej członków. 
 
Premierą ostatniego odcinka serialu dokumentalnego zamykamy już definitywnie historię kapeli. W zasadzie wszystkie wydarzenia przedstawione tutaj miały miejsce w grze, to podsumowanie funkcjonowania Dick in Dixie z czasów samp, a od drugiego odcinka to streszczenie naszej gry już tutaj, na vibe. Niektóre sceny zostały oczywiście zrekonstruowane pod potrzeby formy dokumentu. Jak ktoś po 30 minutach nie ma jeszcze dość, to szczegóły może poznać w naszym starym temacie.
Naprawdę zajebiście nam się grało niszową kapelę, która ciągle walczy o zaistnienie w natłoku wszelkich gwiazdek, którym dużo łatwiej o popularność. Zdawaliśmy sobie sprawę, że gatunek muzyki na jaki się decydujemy zapewne nie trafi do każdego, ale w tym tkwiła frajda. Staraliśmy w grze skupiać się przede wszystkim na naszych postaciach, ich historiach i relacjach, dla których branża rozrywkowa miała być po prostu tłem ale też motorem napędowym. Wyszło dzięki temu chyba coś innego. Nie raz łamaliśmy się widząc puste przestrzenie pod sceną, ale mimo wszystko graliśmy swoje i jesteśmy zadowoleni z tego, jak to się wszystko potoczyło. Jest pewien niedosyt, że można było więcej -  dlatego powstał ten dokument. Fajnie sobie to wszystko odświeżyć w takiej formie i podzielić się z resztą serwera tym co w nas siedziało.
Największym wygranym jest oczywiście carlos, którego postać, Lenny Maguire, dołączyła do składu już tutaj, na vibe - w zasadzie przypadkiem. On teraz kontynuuje swoją karierę, możecie ją śledzić tutaj. I może teraz odcinać kupony od sukcesów kapeli i martwych kolegów.
Przy zamykaniu pewnych rozdziałów wypada zazwyczaj podziękować wszystkim, którzy wspierali, obserwowali czy po prostu z nami grali, ale tych osób było by zbyt dużo, pozwolimy sobie zatem na honorable mentions, a wszyscy którzy wiedzą, że powinni tu być - są w naszych serduszkach.
@Nynek @Nina @Goku@ikko @houstonfornication @naughty

**Na platformie streamingowej należącej do Richards Majestic Productions zadebiutowała właśnie pierwsza z trzech części dokumentu o kapeli Dick in Dixie, która została rozwiązana rok temu w wyniku tragicznej serii zgonów muzyków. Pomysłodawcami filmu byli były gitarzysta kapeli Lenny Maguire oraz jego menagerka Ellen Ailsworth. Wraz ze znajomym reżyserem Frederico Giordanim wystąpili z pomysłem i zarysem scenariusza do wytwórni Richards Majestic Productions, prowadzonej obecnie przez Tiffany Wright. Wytwórnia zauważyła w produkcji potencjał i dała zielone światło - po wymaganym okresie przygotowań ekipa filmowa rozpoczęła pierwsze zdjęcia w Blueberry w hrabstwie Red County, gdzie kapela stawiała swoje pierwsze kroki - o tym właśnie okresie traktuje pierwsza część dokumentu. Drugi etap zdjęć miał miejsce na terenie siedziby RMP w Los Santos.
Dokument przedstawia pełną upadków i wzlotów historię Dick in Dixie, które swoim nie do końca przemyślanym zachowaniem często ładowało się w kłopoty. Jest to jednak głównie opowieść o ludziach złamanych przez los, którym wspólne granie pozwoliło wyrwać się na chwilę z szaro-burej rzeczywistości. Film zawiera niepublikowane dotąd nagrania z prywatnych zbiorów, wywiady z osobami z otoczenia kapeli oraz naturalnie nagrania z samych koncertów. Głosu udzieliły również znane w branży persony jak Jack Wesker czy NIKSY. Twórcy dokumentu postanowili nie wybielać zbytnio kontrowersyjnych działań kapeli, ich ocenę pozostawili widzom. Premierę filmu poprzedziła kampania marketingowa, która objęła piątkową akcję promocyjną na Vespucci Canals, wywiad z Lennym Maguire'em w Self Radio, wykupiony przy Palamino Avenue billboard oraz liczne zapowiedzi w serwisie Lifeinvader. Premiera drugiej części nastąpi w środę, natomiast części trzeciej w piątek.**
 
Part One:
W wyniku splotu dziwnych okoliczności w Blueberry w Red County powstaje punk rockowa kapela Dick in Dixie, której krokami kieruje z początku pewien pentekostalny Wielebny. Duchownemu sytuacja jednak szybko wymyka się spod kontroli, a zespół zaczyna iść swoją własną drogą - pełną alkoholu, narkotyków i skandalicznych zachowań.
Part Two:
Po niemal dwuletniej przerwie Dick in Dixie zyskuje drugie życie.  Pierwsze koncerty w Paleto Bay prowadzą do współpracy z wytwórnią AKAN Records. Kapela zaczyna zdobywać rozgłos, pakując się jednak w coraz to kolejne kłopoty, poczynając od oskarżeń o homofobię, a kończąc na śmiertelnym wypadku spowodowanym przez jednego z członków.
Part Three
Po śmierci Daphne Stevenson kapela bierze się w garść i wydaje pierwszy album - Nuthin' to Lose, który toruje im drogę na szczyt. Występuje w trakcie San Music Festival oraz zakłada własną dystrybucję. Wkrótce nad Dick in Dixie zaczynają gromadzić się czarne chmury, które zwiastują jej tragiczny koniec.
Promocja:
Dane:
 

**Na platformie streamingowej należącej do Richards Majestic Productions zadebiutowała właśnie pierwsza z trzech części dokumentu o kapeli Dick in Dixie, która została rozwiązana rok temu w wyniku tragicznej serii zgonów muzyków. Pomysłodawcami filmu byli były gitarzysta kapeli Lenny Maguire oraz jego menagerka Ellen Ailsworth. Wraz ze znajomym reżyserem Frederico Giordanim wystąpili z pomysłem i zarysem scenariusza do wytwórni Richards Majestic Productions, prowadzonej obecnie przez Tiffany Wright. Wytwórnia zauważyła w produkcji potencjał i dała zielone światło - po wymaganym okresie przygotowań ekipa filmowa rozpoczęła pierwsze zdjęcia w Blueberry w hrabstwie Red County, gdzie kapela stawiała swoje pierwsze kroki - o tym właśnie okresie traktuje pierwsza część dokumentu. Drugi etap zdjęć miał miejsce na terenie siedziby RMP w Los Santos.
Dokument przedstawia pełną upadków i wzlotów historię Dick in Dixie, które swoim nie do końca przemyślanym zachowaniem często ładowało się w kłopoty. Jest to jednak głównie opowieść o ludziach złamanych przez los, którym wspólne granie pozwoliło wyrwać się na chwilę z szaro-burej rzeczywistości. Film zawiera niepublikowane dotąd nagrania z prywatnych zbiorów, wywiady z osobami z otoczenia kapeli oraz naturalnie nagrania z samych koncertów. Głosu udzieliły również znane w branży persony jak Jack Wesker czy NIKSY. Twórcy dokumentu postanowili nie wybielać zbytnio kontrowersyjnych działań kapeli, ich ocenę pozostawili widzom. Premierę filmu poprzedziła kampania marketingowa, która objęła piątkową akcję promocyjną na Vespucci Canals, wywiad z Lennym Maguire'em w Self Radio, wykupiony przy Palamino Avenue billboard oraz liczne zapowiedzi w serwisie Lifeinvader. Premiera drugiej części nastąpi w środę, natomiast części trzeciej w piątek.**
 
Part One:
W wyniku splotu dziwnych okoliczności w Blueberry w Red County powstaje punk rockowa kapela Dick in Dixie, której krokami kieruje z początku pewien pentekostalny Wielebny. Duchownemu sytuacja jednak szybko wymyka się spod kontroli, a zespół zaczyna iść swoją własną drogą - pełną alkoholu, narkotyków i skandalicznych zachowań.
Part Two:
Po niemal dwuletniej przerwie Dick in Dixie zyskuje drugie życie.  Pierwsze koncerty w Paleto Bay prowadzą do współpracy z wytwórnią AKAN Records. Kapela zaczyna zdobywać rozgłos, pakując się jednak w coraz to kolejne kłopoty, poczynając od oskarżeń o homofobię, a kończąc na śmiertelnym wypadku spowodowanym przez jednego z członków.
Part Three
Po śmierci Daphne Stevenson kapela bierze się w garść i wydaje pierwszy album - Nuthin' to Lose, który toruje im drogę na szczyt. Występuje w trakcie San Music Festival oraz zakłada własną dystrybucję. Wkrótce nad Dick in Dixie zaczynają gromadzić się czarne chmury, które zwiastują jej tragiczny koniec.
Promocja:
Dane:
 

Kwiecień nie dał artyście chwili wytchnienia. Korzystając ze środków, które przyniósł ogromny sukces filmu dokumentalnego, Lenny będąc na fali postanowił wspomóc nawał powstających w ostatnim czasie kapeli o ciężkich brzmieniach zakładając własną wytwórnię, którą prowadzi razem ze swoją menadżerką, w duchu Dick in Dixie - stawiając na wolność artystyczną swoich podopiecznych. Maguire, będąc prezesem pełni także funkcję inżyniera dźwięku, realizując wszelkie wizje muzyków. Pierwsze ruchy promocyjne wytwórni polegały na nawiązaniu współprac partnerskich z lokalami, które przyciągają fanów ciężkich brzmień jak magnes. Niedługo po tym, odbyły się rozmowy z Soul Evisceration i Social Therapy, mające na celu zapewnić kapelom występy support podczas wydarzenia MUDLANDS 2023. Na ten moment spod ramienia Hard-On ujawnił się jeden singiel, młodego, obiecującego artysty - Miles Muir, jednak niektórzy, zagłębieni w ciężko brzmieniowych kuluarach, mogą wiedzieć, że nadchodzi coś jeszcze. 
AKTYWNOŚĆ
Założenie wytwórni hołdującej dawnej dystrybucji Dick in Dixie - Hard-On Records. Współpraca partnerska z lokalami - Barrel o’Beer i HAKAEL. Współpraca z Social Therapy i Soul Evisceration w ramach koncertów podczas MUDLANDS 2023. Realizacja i dystrybucja kawałka “C’est La Vie” Milesa Muir i nadchodzącego singla Victora Dwight z Social Therapy. Post o oficjalnym otwarciu klubu HAKAEL, współpracy i okazanie wsparcia dla Jacka Weskera.
 

**Ostatnimi czasy los nie był łaskawy dla członków Social Therapy. Wydawałoby się, że gdy muzycy zażegnali wewnętrzny konflikt nic gorszego stać się już nie może...a jednak. Po incydencie, przez który Jack Wesker wylądował w szpitalu zespół gwałtonie zderzył się ze ścianą. Poza systematycznymi odwiedzinami u wokalisty w szpitalu członkowie zaczęli obmyślać plany na kolejne ruchy wyczekując z dnia na dzień wieści o poprawie zdrowia Weskera. Nie wszyscy jednak spędzali ten czas bezczynnie - Victor, basista zespołu wykorzystał ten czas na dopięcie do końca swojego solowego projektu. Muzyk wraz z pomocą członków Social Therapy oraz Fehu "Pandory" Skarsgard z zaprzyjaźnionego Soul Evisceration nagrał utwór, który już niedługo miał ujrzeć światło dzienne.**

**W godzinach wieczornych do sieci trafiła piosenka autorstwa Victora Dwighta - basisty zespołu Social Therapy. Jest to drugi samodzielny utwór muzyka zaraz po  Mental Prison nagranym na potrzeby akcji help_orphanage v2 a zarazem jego pierwszy, pełnoprawny, solowy projekt.**
**Po przesłuchaniu utworu można odnieść wrażenie, że artysta zawiera w nim swoje emocjonalne prośby o wybaczenie. Osoby z towarzystwa muzyka mogą skojarzyć charakter utworu z niedawnym spięciem pomiędzy Jackiem Weskerem - wokalistą Social Therapy a resztą zespołu. Dodatkowego wydźwięku utworowi dodaje fakt, że w momencie wydania kawałka, Jack Wesker przebywa w szpitalu po brutalnym ataku nożownika.**
**W opisie utworu można także znaleźć wzmiankę, że powstał on we współpracy artysty ze studiem Hard-On Records, poniżej znajduje się również lista osób, które wzięły udział w nagrywaniu utworu (Fehu Skarsgard, Wattie Reid, Theodore Hunterly).**
 
Tekst:
 

Kapitał: 600000$
Status: Początkujące przedsiębiorstwo
**Hard on Records jest tym co szybko wypełniło niszę w środowisku wytwórni muzycznych, decyzja o założeniu projektu dedykowanego głównie cięższym brzmieniom była strzałem w dziesiątkę. Zwłaszcza ku uciesze fanów, zadowolonych, że ich ulubione zespoły też będą mogły rozwijać się w studyjnych warunkach, nie tracąc przy tym charakteru za które pokochała je widownia.**
Przedsiębiorstwo do następnej wyceny wygeneruje $90 000 tygodniowo.

**7.05 dokładnie o godzinie 21;00 na kanale V-Tube oraz portalach streamingowych pojawił się kolejny już utwór Milesa Muira pt; "C'est La Vie" z jego pierwszej, niedawno zapowiedzianej płyty /2005/. Kawałek był wcześniej zapowiadany przez chłopaka oraz wytwórnię w której nagrywał w mediach społecznościowych, do samej piosenki która opowiada o jego byłej miłości i tęsknocie za nią dołączony jest również teledysk nagrany we współpracy ze znajomymi. Sam kawałek ma świetną jakość ponieważ nagrywany był w profesjonalny studio Hard-On Records.**
 

 

**Na social mediach Fehu Pandory Skarsgard wleciał krótki filmik z Soul Wasteland (potocznie zwanej mordowni), gdzie daje popis umiejętności, grając solówkę z utworu. W opisie jest zawarta tabulatura dla zainteresowanych gitarzystów, oraz krótkie zachęcenie do wspólnej gry**
Hej! To solo to istny sztos. Kto podejmuje się zagrania tego? 😆
 

**Ellen jest bardzo zadowolona z aktywności zespołu, którego ma nadzieję niedługo zakontraktować. Mniej cieszy ją fakt, że widać ją na nagraniu w godnym pożałowania stanie. **

Niedługo po rozpoczęciu swej działalności i zakończeniu prac remontowo-budowlanych przez firmę Gold Coast Development, wytwórnia zaprosiła do siebie na rozmowy kapele Social Therapy i Soul Evisceration, z których to członkami Lenny i Ellen znali się prywatnie już od jakiegoś czasu. Efektem spotkań było zorganizowanie obu grupom koncertu w trakcie wydarzenia MUDLANDS 2023, w czym Hard-On pełniło funkcję pośrednika i wsparcia organizacyjnego. I o ile rozmowy z Eelisem Forsbergiem i Fehu Skarsgard poszły względnie gładko, tak na negocjacje z ekipą Jacka Weskera nałożyły się ich wewnętrzne i prywatne problemy, które przyczyniły się do nieporozumień i tarć pomiędzy zespołem a wytwórnią. Konflikt póki co został jednak zażegnany, a furtka do przyszłej współpracy wydaje się być nadal otwarta. 
Hard-On podpisało również umowę dystrybucyjną z młodym i początkującym muzykiem Milesem Muirem. Współpraca ogranicza się na ten moment do samego wynajęcia studia oraz udzielenia pomocy w zakresie dystrybucji następnego utworu artysty. Na podstawie powodzenia przedsięwzięcia wytwórnia postanowi, czy warto będzie w przyszłości zaoferować 18-letniemu Milesowi długotrwałą kooperację.Wytwórnia postanowiła również uderzyć do lokalnych klubów i pubów w celu nawiązania współpracy dotyczącej wzajemnej promocji artystów i ich koncertów oraz podsyłania sobie świeżo odkrytych talentów. Główną partnerką do rozmów okazała się być zarządzająca The Barrel O'Beer Martina Maslowsky. Ellen i Martina zawarły wstępne porozumienie co do dalszej współpracy, do której być może niedługo dołączą również inne lokale - w tym nowo założony HAKAEL należący do członków kapeli Soul Evisceration.
Social Media:
Hard-On Records ogłasza rozpoczęcie działalności na swoim nowym LI WAV: Hard-On Records duchowym następcą studia Dick in Dixie Hard-On Records ogłasza koniec prac remontowych, dziękuje za współpracę Gold Coast Development Wytwórnia zapowiada koncert Soul Evisceration podczas MUDLANDS 2023 Relacja Hard-On z koncertu Social Therapy i Soul Evisceration z MUDLANDS 2023

**Ellen jest bardzo zadowolona z aktywności zespołu, którego ma nadzieję niedługo zakontraktować. Mniej cieszy ją fakt, że widać ją na nagraniu w godnym pożałowania stanie. **

**Ellen jest bardzo zadowolona z aktywności zespołu, którego ma nadzieję niedługo zakontraktować. Mniej cieszy ją fakt, że widać ją na nagraniu w godnym pożałowania stanie. **

**Dnia 05.05.2023 w dniach wieczornych do internetu i na serwisy streamingowe trafił drugi już z kolei teledysk wydany przez zespół black ritual metalowy - Soul Evisceration. Na teledysku użyto nagrań z 3 ostatnich koncertów zespołu, wliczając w to wydarzenie Bloody Celebrations w Soul Wasteland, Mudlands 2k23 czy otwarcie baru Hakael. Zapewne wielu z odbiorców może wyłapać siebie w tłumie na teledysku, gdyż sporo uwagi poświęcono właśnie publice. Jakość nagrania jest celowo nieco obniżona w sposób kontrolowany - montaż prezentuje się dobrze, choć na pewno nie jest to montaż wykonany przez profesjonalną firmę. Jakość audio klasycznie dla black metalu, utrzymana na pewnym poziomie i delikatnie obniżony - jednak całość nagrana w jakości studyjnej, na dobrym sprzęcie. Biorąc pod uwagę frekwencję na koncertach, spora część osób może pokusić się o zerknięcie na klip chociażby ze względu na próbę znalezienia samych siebie w tłumie. Sam tekst uderza mocno w klimaty nordyckie i wierzenia - przedstawiając prawdopodobnie fragmenty Ragnaroku jednak z perspektywy przeciwnej niż ''właściwa" strona. Na klipie ponadto przy zespole pojawia się chociażby Wattie Reid - muzyk dawnego Remedy. Osoby bardziej angażujące się w życiu Soul Evisceration, mogą wiedzieć, że wystąpił on z nimi w Hakael. Ponadto - na nagraniu widać wokalistę Eelisa Forsberga w masce zrobionej z czaszki jelenia z porożem, który nacina nożem ręce, powodując spory spływ krwi. Osoby będące na koncercie również mogły wylapać ten szczegół iż było to prawdziwe zachowanie wokalisty a nie jedynie montaż wideo, tym bardziej przy lekko zaburzonej jakości w montażu. Na samym nagraniu pojawia się także sporo krwi wśród uczestników koncertów - najczęściej podczas moshpitu czy ścianie śmierci. Co bardziej zmyślni i siedzący w klimatach metalowych słuchacze mogli wyłapać iż maski założone przez Fehu Pandorę Skarsgard i Eelisa Forsberga mogą być nawiązaniem do zespołu prowadzonego wiele lat wstecz przed rodziców kobiety - Silent Lunacy.**
 
 

 
 
 
 

**27 lutego na profilu VTube młodego artysty pomiędzy twórczością związaną z coverami znanych utworów pojawiła się nowa produkcja. Mianowicie pierwszy własny utwór stworzony przez Milesa Muira, video w zasadzie nie przedstawia nic szczególnego, jest to zwykła animacja, która ma na celu przyciągnąć oko widza. Sam utwór opowiada o zmyślonej, nieszczęśliwej miłości młodego chłopaka.**
 
 

**Kariera młodego chłopaka powoli nabiera rozpędu, coraz mniej pojawia się w swojej dotychczasowej pracy na etacie, więcej czasu pochłania mu muzyka z której może powoli zacząć żyć; właściwie nie wstydzi się już tego, że nagrywa pod swoim imieniem i nazwiskiem. Dwa ostatnie miesiące były dla Milesa kluczowe w jego karierze, podpisał on między innymi umowę dystrybucyjną na jeden ze swoich kawałków z wytwórnią HARD ON Records. Kolejnym, bardzo dużym krokiem w jego karierze było podpisanie kontraktu z agencją PRIME, której jeden z menadżerów zgłosił się do niego widząc w nim potencjał. Na ten moment młody chłopak szykuje się do wydania kolejnego ze swoich singlów pt. /C'est La Vie/, do którego przez dosyć długi czas nagrywał klip razem ze swoimi znajomymi. Sam kawałek został nagrany w profesjonalnym studio, więc słuchacze nie będą mogli narzekać już na jakość nagranej piosenki. Jakiś czas temu poinformował też swoich odbiorców o tytule kolejnego utworu oraz wrzucił teaser powstałego klipu na swój profil LifeInvader.**
 
 
 
 
 
 
 
 

 

**Lokal po burzliwym remoncie, który skutkował odnowieniem starego wnętrza wrócił na mapy miasta. Środek został okraszony iście piekielnymi elementami, jak płomienie czy czerwone światła, a nad stołami można zobaczyć anielskie skrzydła, które wiszą dumnie niczym trofea.**
 
**Rekrutacja ruszyła pełną parą, stawiając na to, by bar trzymał się głównego założenia - dać klientowi kompleksową obsługę zapewniając przy tym też rozmowę i atmosferę, jakby był gościem, a nie tylko usługobiorcą.**
 
**W celu zapewnienia też idealnej jakości asortymentu, HAKAEL podjęło się współpracy z Los Santos Truck Lines, które reprezentował właściciel - David Hudson**
 



**Czym byłby też HAKAEL, gdyby nie imprezy? Ledwo po skończeniu ostatnich szlifów media jak i miasto obiegły plakaty informujące o imprezie z okazji otwarcia lokalu. Nie obędzie się tam od dobrego jedzenia, alkoholu, ale i również koncertów. Tego dnia na deskach sceny wystąpi kapela Social Therapy, której za support robić będzie zespół Soul Evisceration.**
 
 
 
BONUSOWE WRZUTKI:

**Bar podjął współpracę z McGuire and Foster Limited Company, których bourbon oraz amerykańska whisky dołączą do oferty w lokalu. Hakael jako swoją misję stawia na jakościowe trunki, które będą nie tylko dobrze smakowały, ale pozwalały klientom na poznanie nowych jakości standardowych alkoholi, które spożywają. Ruch w stronę współpracy z tą spółką jest jednym z elementów realizowania tej strategii biznesowej.**
 
 

**W lokalu pojawia się coraz więcej osób ze świata muzyki. Mikaila Lozano, Cha$e, Lenny Maguire, członkowie Social Therapy to tylko niektóre z osób, które odwiedzają piekielny bar w celu spotkań towarzyskich przy mocnym alkoholu i cięższej muzyce. Nawiązując do tychże odwiedzin, mówi się też o domniemanej współpracy wytwórni HARD ON z HAKAEL. Dodatkowo scena niejednokrotnie zapełniała się muzykami, którzy w przypływie dobrego humoru grały dla niedużej publiki covery, lub po prostu wygłupiali się**
 
 

**Czym byłby też HAKAEL, gdyby nie intensywne sytuacje, które zawsze lokal przyciągał przed laty? Bez minięcia tygodnia od otwarcia, bar zaliczył dwa nieprzyjemne incydenty, praktycznie dzień po dniu. Podczas pierwszego, w dniu 29.04 do baru wpadł mężczyzna, ścigany przez zastępców szeryfa. Ten w akcie desperacji sięgnął po nóż kuchenny, biorąc barmankę za zakładniczkę. Cała sytuacja została prędko opanowana, a agresor został przejęty przez odpowiednie jednostki.**
 

**Kolejna nieprzyjemna sytuacja miała miejsce 30-go kwietnia, w dniu oficjalnego otwarcia lokalu. Po koncercie Soul Evisceration i Social Therapy, frontman drugiej kapeli - Jack Wesker udał się na papierosa na zewnątrz lokalu. Po jakimś czasie wrócił cały we krwi, po podwójnym dźgnięciu nożem przez nieznanego napastnika. Impreza w tamtym momencie została przerwana, a lokal zamknął się do środy, w celu umożliwienia służbom porządkowym działanie w pełnym zakresie. Informacja względem stanu zdrowia muzyka jest na ten moment nikomu, poza bliskimi, nieznana.**
 
FOTORELACJA Z KONCERTU:
 

Chapter III - Flame Grows Stronger, or is it?
 
Członkowie Social Therapy nie byli zbyt aktywni ostatnimi czasy. Jedynie aby pochodzić na imprezy organizowane z ręki Soul Evisceration, lub mniejsze koncerciki. Oprócz jednego - MUDLANDS 2K23 gdzie pojawili się zapowiadając nowy album - ROAD TO STREET SELF DESTRUCT. W trakcie tej przerwy jednak nie można powiedzieć, że w zespole się nie działo. Prawie nastąpił jego rozłam, kiedy to pod nieobecność Weskera, Clarke, Dwight i Hunterly dali skusić się narkotykom, którym Jack jest przeciwny - z racji na swoją przeszłość w Mongols Motorcycle Club. Przez to nastąpiła dość spora kłótnia, która zatrzymała prace nad albumem, niemalże kończąc działanie zespołu całkowicie.
Zmiana nastąpiła dopiero po koncercie na MUDLANDS, zespół znalazł finalnie wspólny język, który utracili przez wcześniej wspomnianą sytuację. Dowodem tego miał być koncert w HAKAEL

Po tym koncercie, udanym rzecz jasna, stała się jednak mała tragedia dla zespołu i bliższych znajomych Weskera. Mężczyzna został dźgnięty nożem zaraz za lokalem, jego stan był krytyczny - jak jest teraz, tego już niestety nikt, prócz lekarzy nie wie...
(Będzie aktualizacja na dniach dodatkowa)

**Na platformie streamingowej należącej do Richards Majestic Productions zadebiutowała właśnie pierwsza z trzech części dokumentu o kapeli Dick in Dixie, która została rozwiązana rok temu w wyniku tragicznej serii zgonów muzyków. Pomysłodawcami filmu byli były gitarzysta kapeli Lenny Maguire oraz jego menagerka Ellen Ailsworth. Wraz ze znajomym reżyserem Frederico Giordanim wystąpili z pomysłem i zarysem scenariusza do wytwórni Richards Majestic Productions, prowadzonej obecnie przez Tiffany Wright. Wytwórnia zauważyła w produkcji potencjał i dała zielone światło - po wymaganym okresie przygotowań ekipa filmowa rozpoczęła pierwsze zdjęcia w Blueberry w hrabstwie Red County, gdzie kapela stawiała swoje pierwsze kroki - o tym właśnie okresie traktuje pierwsza część dokumentu. Drugi etap zdjęć miał miejsce na terenie siedziby RMP w Los Santos.
Dokument przedstawia pełną upadków i wzlotów historię Dick in Dixie, które swoim nie do końca przemyślanym zachowaniem często ładowało się w kłopoty. Jest to jednak głównie opowieść o ludziach złamanych przez los, którym wspólne granie pozwoliło wyrwać się na chwilę z szaro-burej rzeczywistości. Film zawiera niepublikowane dotąd nagrania z prywatnych zbiorów, wywiady z osobami z otoczenia kapeli oraz naturalnie nagrania z samych koncertów. Głosu udzieliły również znane w branży persony jak Jack Wesker czy NIKSY. Twórcy dokumentu postanowili nie wybielać zbytnio kontrowersyjnych działań kapeli, ich ocenę pozostawili widzom. Premierę filmu poprzedziła kampania marketingowa, która objęła piątkową akcję promocyjną na Vespucci Canals, wywiad z Lennym Maguire'em w Self Radio, wykupiony przy Palamino Avenue billboard oraz liczne zapowiedzi w serwisie Lifeinvader. Premiera drugiej części nastąpi w środę, natomiast części trzeciej w piątek.**
 
Part One:
W wyniku splotu dziwnych okoliczności w Blueberry w Red County powstaje punk rockowa kapela Dick in Dixie, której krokami kieruje z początku pewien pentekostalny Wielebny. Duchownemu sytuacja jednak szybko wymyka się spod kontroli, a zespół zaczyna iść swoją własną drogą - pełną alkoholu, narkotyków i skandalicznych zachowań.
Part Two:
Po niemal dwuletniej przerwie Dick in Dixie zyskuje drugie życie.  Pierwsze koncerty w Paleto Bay prowadzą do współpracy z wytwórnią AKAN Records. Kapela zaczyna zdobywać rozgłos, pakując się jednak w coraz to kolejne kłopoty, poczynając od oskarżeń o homofobię, a kończąc na śmiertelnym wypadku spowodowanym przez jednego z członków.
Part Three
Po śmierci Daphne Stevenson kapela bierze się w garść i wydaje pierwszy album - Nuthin' to Lose, który toruje im drogę na szczyt. Występuje w trakcie San Music Festival oraz zakłada własną dystrybucję. Wkrótce nad Dick in Dixie zaczynają gromadzić się czarne chmury, które zwiastują jej tragiczny koniec.
Promocja:
Dane: