Znajdź zawartość

Ruby Jasmine Cooper (ur. 08/29/1991 w Los Santos, SA) - amerykańska gitarzystka i artystka tatuażu z wieloletnim doświadczeniem w obu dziedzinach. Znana ze swojego wyjątkowego talentu muzycznego, pijackich ekscesów, jak i ze współpracy z jedną z topowych gwiazd rocka wywodzących się z Miasta Świętych - Raven Lockheart. Obecnie jej kariera opiera się na pracy jako stand-in dla zdesperowanych bądź niepełnych zespołów potrzebujących kolejnej gitary na koncert, jak i innych artystów potrzebujących jej usług do sesji nagraniowych. Swoją niemalże 14-letnią karierę tatuatorską postanowiła zakończyć na rzecz kariery muzycznej, tłumacząc to wypaleniem zawodowym. W zespołach o różnym zabarwieniu gatunkowym spędziła już przeszło 16 lat, zaczynając od garażowej punk-kapeli Shitstains w wieku 16 lat i undergroundowej kapeli The Rugged, aktywnej przeszło 14 lat temu w Nowym Jorku. Przypisuje jej się także krótkie członkostwo w metalowym zespole Dumpster Kids, które dwa lata temu przeżywało okres świetności w podziemiu Los Santos. Po emeryturze Raven i solidnym czeku, który od niej otrzymała, postanowiła spłacić swoje długi, sprzedać mieszkanie i rozpocząć nomadzkie życie w minivanie, podróżując po San Andreas i sąsiednich stanach, ruszając tym samym w swego rodzaju "trasę koncertową". Pojawiała się w każdym miejscu, w którym mogłaby zarobić solidny grosz na swojej grze. Ostatnimi czasy została dostrzeżona jako stand-in w zespole Velvet Bangtail podczas koncertu w Barrel O'Beer, zastępując ich dotychczasową gitarzystkę Heather Baxter. To z kolei skłoniło media do spekulacji apropos jej powrotu na muzyczną scenę Los Santos. Na jej temat krąży wiele plotek, wliczając w to bliższe kontakty z klubami jednoprocentowymi, zamiłowanie do używek i alkoholu, nimfomania, czy bogata w przemoc kartoteka policyjna. O ile każda z nich ma w sobie jakieś ziarno prawdy, żadna z nich nigdy nie została w pełni potwierdzona publicznie. Mimo to jest owiana złą sławą, przez którą każdy porządny obywatel omijałby ją raczej szerokim łukiem, co negatywnie przekłada się na jej perspektywy karierowe. ZNANE POWIĄZANIA - Raven Lockheart - Nina Kryukova - Dumpster Kids - Velvet Bangtail - MOXXXY WCZESNE ŻYCIE KARIERA

Mirror Park, dzielnica zamieszkiwana praktycznie przez każdą możliwą grupę społeczną. Znajdziesz w niej ćpunów, gliniarzy, biznesmenów, zwykłych cywili i przede wszystkim motocyklistów na ogromnych motocyklach. Jednym z coraz bardziej popularnych miejsc jest pub ROCK & ROGUE w którym możesz odpocząć po ciężkim dniu w pracy, dorobić się jako pomocnik w kuchni, a także wpaść w tarapaty z okolicznymi bandziorami. Jakiś czas temu ikoną tej dzielnicy był bar o nazwie VALHALLA założony przez członków klubu motocyklowego Nordheim Warriors. Po ich nagłym zniknięciu lokalni mieszkańcy narzekali na brak taniej knajpy, przez co kobieta o ksywce Rogue postanowiła wziąć sprawę w swoje ręce. ROCK & ROGUE, knajpa formalnie założona przez Justice Perious, kobietę która od lat współpracuje z klubem motocyklowym Demised Riders. Niestety powrót Justice do więzienia wywrócił knajpę do góry nogami. Całą inicjatywę i lokal przejął prezes klubu Demised Riders, który chce zbudować tam idealną knajpę kojarzoną z wspomnianym klubem. Pub posiada sporą ilość różnych trunków w swojej ofercie, oraz ciepłe przekąski w niskich cenach ze względu na marną jakość. Dla typowego mieszkańca Los Santos jest to idealne miejsce, żeby się najeść i nachlać za dobrą cenę. W lokalu znajdziesz członków klubu, bandziorów, a także punków i miłośników heavy-metalu. Wizytówką tego miejsca jest ogromna scena na której przeróżne kapele grają swoje głośne koncerty. Weekendami zobaczysz tam multum pijanych kolesi, poczujesz woń dymu tytoniowego, oraz usłyszysz głośną muzykę i przez którą nie da się tam nawet normalnie porozmawiać. Nieoficjalnie mówi się, że w biurze ubijesz każdy szemrany interes, kupisz od kilku kolesi dobrej jakości kokę, oraz ugadasz jakikolwiek przestępczy temat. Cały zamysł pubu oparty jest jako maszynka do prania brudnej forsy, która w większości pochodzi ze sprzedaży narkotyków. OOC: Cześć, chcę wystawić drugi spot mojej organizacji Demised Riders Motorcycle Club, tym razem wybraliśmy PUB w którym chcemy stworzyć klimat heavy-metal i dać możliwość innym na złapanie interakcji z nami. Chcemy organizować co jakiś czas głośne imprezy na które z chęcią zaproszę projekt jakiejś kapeli. Głównie będzie to podobny spot jak Raphie’s Pub, który prowadziłem rok temu. Aplikacja nie jest zbyt piękna, ale myślę że pod spot organizacji takie coś wystarczy. Do zobaczenia w gierce!

**10 czerwca w godzinach popołudniowych na oficjalnym kanale wytwórni GENERATION-A oraz portalach streamingowych pojawił się długo zapowiadany debiutancki album MIkaili Lozano pod tytułem "Deadly Storm". To LP jest zupełnym przeciwieństwem wydanej jeszcze w Stronzo Records EP "Street Lights". W porównaniu do wcześniejszego projektu Mikaila tym razem postanowiła pokazać pazur w swoich utworach, nie zważając na używanie cenzuralnych słów czy po prostu poruszania ciężkich tematów, co można było już to odczuć w tytułowym singlu "Deadly Storm", nagranym z Jill "Atropa" Skjeggestad czy też "Fake Love", który okazuje jak poważnym problemem są toksyczne relacje międzyludzkie. Mikaila zaczęła pracę wraz z początkiem bieżącego roku, w międzyczasie złożyło się wiele czynników, które niemal doprowadziły do tego, że sam krążek miał nie ujrzeć światła dziennego, a sama Mikaila planowała całkowite porzucenie kariery muzycznej, o czym śpiewa w piosence "My Journey". W mieście można od dłuższego czasu zauważyć bilboardy promujące nadchodzący album, sama Mikaila w głównej mierze postawiła promować swój album z pomocą Social Media oraz mocy internetu. Dodatkowo wraz z premierą albumu ruszyła wysyłka pre-orderów, które były dostępne do zamówienia przedpremierowo. Za album odpowiada ze strony producenckiej Laila "FHY" Aguirre oraz Montez "mont2k" Flynn, który swoją cegiełkę dołożył jako producent single "Deadly Storm".** 01. PATHETIC IDIOT **Pathetic Idiot jest to utwór z przekazem dla swojej dawnej przyjaciółki i osoby, z którą współpracowała, czyli Sophie Letrie-Scott. Jest to odpowiedź na konflikt, który próbowała wywołać kobieta na Mikaili po tym jak odeszła ona ze Stronzo Records i została wyrzucona z OH-ME - powód zerwania nie jest znany do dziś, aczkolwiek można po treści utworu się domyśleć, że nie był on jakiś poważny. Mikaila nawołuje wielokrotnie do piosenki "Bad News" Jacoba Scotta, która wywołała ogromne kontrowersje w sieci przez sposób, w jaki została ona promowana. Sam utwór został napisany w okresie, gdy ta drama wręcz wrzała w sieci. Pierwotny plan zakładał, że zostanie on udostępniony "na świeżo" przy tej sprawie.** 02. WORRIES **Worries to utwór, który opowiada o tej ciemnej stronie show-biznesu. Mikaila stara się przekazać w tej piosence swoją naiwność oraz zupełnie inaczej wyobrażała sobie swoją karierę muzyczną. Utwór to swego rodzaju ukazanie tego, że współcześni artyści to tylko jednostki w tabelce dla hien z show-biznesu, które tylko rozmyślają o tym by wydusić z takiego artysty jak najwięcej korzyści, nie zważając na żadne konsekwencje.** 03. DEADLY STORM FEAT. ATROPA **Tytułowy utwór, który zainicjował informację o tym, że Mikaila pracuje nad albumem. Jest to utwór, który wywołał w sieci furorę i był wielokrotnie wspominany przez osoby z tego sektora chociażby przez Lexie Tavares w wywiadzie dla Aishy Huxley. Sam utwór szczegółowo był omawiany w czwartym odcinku AskhOle Exclusive, gdzie Mikaila wystąpiła wraz z Jill "Atropą" Skjeggestad. ekst utworu opowiada o silnym i niezłomnym charakterze kobiet. Artystki płeć piękną przyrównują do oceanu, który chowa za sobą wiele oblicz. Z jednej strony ocean kojarzy nam się ze spokojnością, bez wody nie istniałoby życie, a z drugiej - wzburzone wody oceanu mogą stanowić śmiercionośny żywioł (stąd tytuł Deadly Storm), który zniszczy wszystko, co spotka na swojej drodze. Jest to jedyny utwór na LP, za który odpowiada jeszcze Montez "mont2k" Flynn.** 04. FAKE LOVE **Fake Love to utwór, który został udostępniony wraz z informacją o pre-orderze albumu. Jest to świeży utwór, który swoją premierę miał nie tak dawno przed samą premierą LP. Tekst piosenki Fake Love skierowany jest do osób, będących w toksycznym związku. Mikaila wciela się w osobę, która chcę zakończyć ten trudny epizod w życiu. Zwrotki utworu przedstawiają osobę, że jest pewna tej decyzji i jest gotowa ją podjąć, natomiast refren przedstawia drugą stronę medalu, czyli myśli o tym, że może warto dać tą kolejną szansę, licząc na to, że toksyczny partner zmieni się i będzie lepiej. Utwór ma za zadanie przekazać to, że dokonanie takiego wyboru nie jest wcale prostą sprawą jak może się wydawać wielu osobom oraz ma za zadanie przedstawić to, że takie związki są dużym problemem w społeczności.** 05. KILLER **Killer to kolejny utwór, który został udostępniony przedpremierowo wraz z teledyskiem. Utwór to wyrzucenie emocji z siebie odnośnie fatum, które według Mikaili, ciąży na niej. Uważa ona, że każdy kto zbliży się do niej ostatecznie spotyka przykra sytuacja, która zagraża życiu tej osobie lub nawet je traci. Osoby, które śledzą karierę dziewczyny mogą spekulować, że chodzi tu dokładnie o śmierć Ilario Gallo, postrzelenie Jill "Atropa" Skjeggestad oraz ostatnią sytuację z Lexie Tavares. Można również przypuszczać, że jest to obwinianie siebie za śmierć matki, która niedawno zmarła z powodu choroby.** 06. EGOIST **Egoist to utwór, który opowiada o trudnym charakterze samej Mikaili, co niejednokrotnie skutkowało konfliktami z jej bliskimi i przyjaciółkami. Dziewczyna otwarcie przyznaje w piosence, że jest egoistką, jednak uważa ona tą cechę bardziej jako zaletę niż wadę. Uważa, że w niektórych sytuacjach po prostu treba być w życiu egoistą, bo pozwala to na chłodno podchodzić do niektórych spraw.** 07. MY JOURNEY **Utwór opowiada od drodze, którą musiała Mikaila przejść, aby zrealizować cały album. Dziewczyna przyznaję się do tego, że była ona trudna przez śmierć matki, która spowodowała u samej Mikaili początki depresji. Zdradza również w utworze fakt, że była ona gotowa zrezygnować z kariery muzycznej. Piosenka się wyróżnia na tle innych piosenek stylem muzycznym. Instrumental został w pełni stworzony przez producentkę Lailę Aguirre.** 08. MOVE FORWARD **Piosenka niesie przekaz motywacyjny dla słuchacza. Jest to już znany zabieg w twórczości Mikaili, że stara się przekazywać treści motywacyjne, co już miało miejsce w poprzednim projekcie "Street Lights" przy piosence "Catch Your Dream". Można śmiało stwierdzić, że jest druga część utworu, która w brzmieniu znacznie się odróżnia oraz sam tekstu utworu jest nieco zaostrzony.** 09. SHH! **Album zamyka utwór pod tytułem "SHH!". Jest on skierowany do osób, które oceniają Mikaile przez jej przynależność między innymi do GEN-A, która nie cieszyła się ostatnio zbyt dobrą opinią przez skandal z udziałem Marylin Hatheway na Paradise Island. Dziewczyna wręcz atakuje osoby, które starają się ją oceniać pochopnie i każe takim osobom po prostu się zamknąć.** PROMOCJA I WYDATKI: AKCJE RP: INFORMACJE DLA OPIEKUNÓW:

Ruby Jasmine Cooper "...mirror fuckin' image of no control..." Ur. 08.29.1991 w Los Santos, San Andreas. Gitarzystka lubująca się w ciężkich brzmieniach szeroko pojętego hard rocku. Głównie znana ze względu na jej luźne powiązania z heavy metalowym zespołem Dumpster Kids oraz jej obecną, stałą współpracę z solową wokalistką Raven Lockheart, u której gra gitarę rytmiczną i okazjonalnie pomaga przy wokalu. Najprościej można ją opisać jako wulgarną, bezpardonową, towarzyską i artystyczną duszę o dość niepoważnym i humorystycznym podejściu do życia, którym maskuje nękające ją od dekady problemy z tożsamością, emocjami i używkami. Wczesne lata Wychowana na obrzeżach Davis w jednej z nielicznych białych rodzin zamieszkujących tamtejsze obszary na przełomie lat ‘90 i ‘00, od najmłodszych lat stykała się z otaczającą ją przemocą, biedą, narkotykami i obopólnym rasizmem, którego niejednokrotnie padała ofiarą. Starając się uchować ją przed wszelkim złem oferowanym przez świat, jej rodzice próbowali ukierunkować ją w życiu poprzez wiarę katolicką, która była głęboko zakorzeniona wśród licznej rodziny Cooper. Z czasem jednak rygor i ciągła kontrola sprawowana nad córką, jak i przemoc psychiczna, z którą przyszło jej się zmagać ze strony jej rodzicieli, finalnie doprowadziły do buntu młodej Ruby i zmusiły ją do szukania zrozumienia i ciepła rodzinnych relacji gdzie indziej. Praktycznie od urodzenia wykazywała masywne zainteresowanie rzeczami, które pozwalały jej tworzyć. Wszelakie lalki i nudne grzechotki odpychała na bok na rzecz kartek i kredek, po których potrafiła bazgrać bez końca. Swoje umiejętności rysunkowe szlifowała przez całe swoje dzieciństwo, stopniowo przemieniając swoje bazgroły w całkiem niezłe szkice portretów i pejzaży. Nie przekładało się to jednak zbyt dobrze na jej edukację - im więcej lat wybijało jej na liczniku, tym bardziej robiła się skłonna do olewania lekcji i gryzmolenia w swoich zeszytach i szkolnych podręcznikach. Nie pomagała w tym też ciężka sytuacja w domu, od której Ruby próbowała uciec przelewając każdą krztynę emocji na papier z pomocą ołówka. Jak to jednak bywa, z biegiem czasu i to przestało jej starczyć, a swoje uczucia zaczęła “wentylować” za pomocą innych mediów. Swojego muzycznego przebudzenia doznała dopiero w wieku piętnastu lat. Kierowana rządzą zyskania przynajmniej niewielkiej niezależności finansowej i kupna JAKIEGOŚ instrumentu muzycznego (tym samym chcąc sprzedać kolejnego pstryczka w nosy swoich opiekunów), załapała się na wolny etat w jednej z filii popularnej sieci fast-foodów i zaczęła oszczędzać niemalże każdy zarobiony grosz, skąpiąc nawet na nowe ciuchy. Po blisko roku zdecydowała się na kupno swojej pierwszej gitary akustycznej pod lekkim naciskiem swojej przyjaciółki z junior high - tej samej, która przez następne kilka miesięcy uczyła jej podstaw gry na nowym nabytku. Mniej więcej w tym samym czasie Ruby powoli zaczęła wtajemniczać się w subkulturę punkową, dzięki której znowu poczuła się częścią “rodziny”, choć tym razem znacznie liczniejszej. Niestety nie ma Ying bez Yang - bez odpowiedniego wzoru do naśladowania, ci gorsi z jej nowych znajomych szybko sprowadzili dziewczynę na złą stronę, zastępując jej dotychczasowo spokojne życie bójkami, alkoholem i trawką. Rozwijając się jednocześnie na froncie rysowniczym i muzycznym, udało jej się chwycić robotę w salonie tatuażu po niespełna rocznym stażu, a swój wolny czas poświęciła na grę w garażowych kapelach. W dniu osiemnastych urodzin została na stałe wykopana z domu i wydziedziczona z rodu Cooper. Chcąc kompletnie odciąć się od swojego starego życia, postanowiła wyprowadzić się na drugi koniec kontynentu - do Liberty City - dzień po jej dziewiętnastce. Początki kariery Początki życia w Liberty nie przyszły dziewczynie najłatwiej. Spory szok spowodowany zetknięciem się ze znacznie bardziej kulturowo różnorodnym i ubogaconym miastem zdecydowanie nie pomogły jej się odnaleźć w jej “nowym domu”. Na starcie chwytała się każdej roboty jaka wpadła jej w ręce byle by związać koniec z końcem, powoli ustatkowując się w jednej z biedniejszych dzielnic. Z czasem ogarnęła fuchę w niszowym studiu tatuażu, gdzie zapoznała się z Zane’m, co w dość szybkim tempie zaowocowało krótkim lecz namiętnym związkiem. Za start jej kariery muzycznej uznaje się jej debiut w kapeli The Rugged założonej przez wcześniej wspomnianego Zane McAlister’a, pomimo wcześniejszych doświadczeń ze sceną w kilku garażowych ugrupowaniach. Nie wybili się jednak nawet w najmniejszym stopniu, a jakikolwiek rozgłos zyskali jedynie w rockowym podziemiu Liberty City. Całej sytuacji nie pomógł też fakt, że pomimo iż mieli kilka własnych piosenek, żadna z nich nie została nagrana w studiu, a obecnie jedyny ślad, jaki po nich pozostał, można znaleźć w postaci nagrań z koncertów w okropnej jakości pałętających się w zakamarkach sieci internetowej. Sama kapela wytrzymała niespełna rok, rozpadając się wraz z związkiem między Ruby a Zane. Wraz z Adamem (basistą) i Georgie’m (perkusistą) postanowili szukać szczęścia dalej w innych grupach, z czasem zakładając własną. Ta jednak też nie wytrzymała próby czasu, zmuszając ich trójkę do ponownego rozejścia. Przez następne kilka lat tułała się po licznych projektach muzycznych, których gatunki zahaczały o wszystko - od pop-punku, przez rapcore, po thrash metal. W żadnym nie zagrzała jednak miejsca na dłużej, coraz częściej czując się jako stand-in niż faktyczna członkini kapeli. Zauważając, że jej kariera zmierza donikąd, po latach nieowocnych starań postanowiła w końcu zawiesić broń i kompletnie oddać się sztuce tatuażu, którą w tamtym momencie uważała za jedyną rzecz, na której faktycznie się zna. Od tamtego momentu muzyka przybrała w jej życiu charakter drugorzędny, okazjonalnie odkurzając swoje gitary na domówkach czy biwakach. TBC...