Znajdź zawartość

DEBORAH MANSON to 28-latka urodzona i wychowana na biednych przedmiesiach Liberty City. Wychowywana przez macochę i ojczyma od urodzenia była dzieckiem trudnym oraz sprawiającym wiele problemów wychowawczych. Dziewczyna nie interesowała się życiem domowym ani szkolnym. W wieku nastoletnim poznała grupkę osób, które bardzo szybko stały się jej bliską rodziną. Przez wiele lat spotykała się z nowo poznanymi przyjaciółmi z którymi imprezowała, zażywała narkotyki oraz piła alkohol. W tym samym momencie poznała muzykę rock oraz black metal która zafascynowała ją do tego stopnia iż dziewczyna zupełnie zmieniła swój wizerunek oraz podejście do osób które ją wychowywały. Zachowanie dziewczyny, styl ubioru oraz nowi znajomi nie spodobali się jej rodzinie zastępczej. Nastolatka często była zamykana na klucz w piwnicy gdzie potrafiła spędzić nawet do kilku dni. Pewnego sobotniego ranka ciała macochy i ojczyma zostały znalezione w ich łóżku. Deborach została oskarżona o podwójne morderstwo, względem czego trafiła do więzienia w Liberty City. Za sprawą jej przyjaciela wyrok odsiadki został skrócony do ośmiu lat. Podczas pobytu w więzieniu młoda dziewczyna starała się szlifować swoje umiejętności muzyczne. W ciągu niespełna dwóch lat nauczyła się perfekcyjnej gry na gitarze, a także zdobyła umiejętności wokalne. Koniec odsiadki był najgorszym momentem dla 28-letniej już wówczas Deborach. Nie miała domu i pieniędzy oraz dowiedziała się o masowym samobójstwie swoich przyjaciół z przeszłości. Nie mając innego wyboru, zdecydowała się na sprzedaż narkotyków. Dzięki zarobionej kasie postanowiła wyjechać do Los Santos. Na miejscu zakupiła motocykl Western Demon oraz wynajęła pokój w motelu na Sandy. Dzięki otoczeniu bardzo szybko się zaklimatyzowała. W pobliskim barze udało jej się spotkać kilku motocyklistów którzy bardzo ciepło przyjęli Deborach do pracy jako barmankę. Dziewczyna zaprezentowała swój kunszt artystyczny swoim nowym znajomym. Szybko została doceniona przez nich co poskutkowało ofercie pomocy w rozwoju jej kariery. Plany na przyszłość jakie ma Deborach to komponowanie muzyki, szlifowanie swojego wokalu, pokazanie się szerszej publiczności w formie małych występów oraz aktywne promowanie swojego talentu na portalach społecznościowych. Dziewczyna ma nadzieję że pewnego dnia ktoś ją zauważy i doceni za to co robi i kocha. Materiały: * BlacK Widow- Dark Shadows feat Cassius Arceneaux * Black Widow- The Soul of Demon feat Danny Torres * Black Widow- Wake Up, Stand, Go * Black Widow- Stranger Wydarzenia: * 01/04 Pandora Is Getting Old- Birthday Live Music Party- koncertowa premiera singla artystki Black Widow- Dark Shadows * 06/04 Koncert w klubie Total Explode w Los Santos- koncertowa promocja singla Dark Shadows orz premiera The Soul of Demon * 08/04 Koncert w barze Moonlit Hideout w Paleto Bay- czynna promocja singli Dark Shadows oraz The Soul of Demon, prezentacja coverowa kilku znanych singli * 12/04 Koncert w barze Steel Thunder w Sandy Shores * 18/04 Spontaniczne show w pubie Nulight w Los Santos * 19/04 Koncert na trzeciej edycji United Quad Competition * 21/04 Występ na 84 VFF w Maze Bank Arena, przedpremierowa prezentacja singla "STRANGER".

Seth Ronald "Ronnie" Dagaard - Urodził się i wychowywał w Des Moines, Iowa; Młodociany frontman zespołu Mindless, bawiącego się gatunkami post-hardcore, metalcore oraz lekko wchodząc w nu metal. Ekipa składała się z Johna Greene'a, Jamiego Hewitta, Setha Dagaarda oraz Romeo Verilio. Band rozpadł się kiedy frontman wdał się w krwawą bójkę z basistą - Greenem, wtedy cała reszta postanowiła odciąć się od tego wszystkiego i zapomnieć o wspólnym epizodzie. Mimo, że inicjatorem bójki był John Greene, wina spadła na Dagaarda, przez co spędził półtorej roku za kratkami. Wokalista twierdzi, że świadkowie zostali przekupieni, a dowody podrobione - stąd takowa decyzja sądu, Greene'a puszczono wolno. Po opuszczeniu zakładu karnego Seth znacznie przycichł i nie pojawiał się nigdzie, nawet w miejscach, które uznawały go za stałego bywalca. Również odciął się od reszty - w tym pozostałych znajomych oraz rodziny. Postanowił opuścić rodzinne miasto w poszukiwaniu czegoś lepszego, miejsca, w którym nikt nie będzie go kojarzył z twarzy, a tym bardziej z twórczości. Za cel obrał Los Santos, tak zadecydowało upuszczenie długopisu na mapę Stanów. Dłuższy czas nie mógł się zbytnio odnaleźć w nowym otoczeniu, żyjąc na torbach, przenosząc się z miejsca na miejsce - szukając czegoś dla siebie. Próbując złapać się normalnej pracy nie był w stanie utrzymać jej na więcej niż kilka tygodni, nużyły go. W każdej chwili ciągle myślał nad przeszłością i tym co się stało, walcząc z samym sobą; "Wrócić do muzyki?" "Odpuścić do reszty i pozostać szarym człowiekiem dostającym minimalną płacę?" "Tym razem być winnym ataku na Greene'a?". Te pytania dręczyły niedoszłego wokalistę undergroundowego zespołu codziennie, bez ustanku. Do momentu, w którym powiedział, że czas z tym skończyć i wyjść "z ukrycia", rozpocząć coś, co pozwoli mu być niezależnym, co da mu możliwość polegania tylko na sobie niżeli na X ilości innych osób, które w każdej chwili mogą wypiąć się na resztę lub sprawiać problemy - zupełnie jak to poprzednio. Z racji na sporą ilość czasu na przemyślenia, do głowy w pewnym momencie wpaść też musiała myśl odnośnie tego jaką muzykę zacznie tworzyć po "powrocie". Z pewnością nie chciał porzucać tego, od czego zaczął - metalu i ciężkich brzmień, nie był w stanie odrzucić od siebie tego co go stworzyło jako artystę. Sam metal jednak nie zadziałał tak jak zakładał, potrzebował czegoś dodatkowego, czegoś co dołoży cegiełkę do wyróżnienia się z tłumu, ale też co będzie na tyle popularne, że ktoś może nawet przypadkiem znaleźć jego twór - rap. Kolejna bitwa z myślami później i zdecydował się na takie połączenie, postawił sobie jednak jeden warunek; "Jeśli chociaż raz wrzucę o tym ile mam pieniędzy, etc. - skaczę z mostu, nawet mnie nie łapcie". Z tą myślą rozpoczął pracę nad nowym wizerunkiem, z póki co czystą kartą, a co najważniejsze - nieznaną twarzą. Before Jail Seth nigdy nie słynął ze swojej cierpliwości, do czegokolwiek. Od dziecka wszystko musiało być na już, czy to nauczenie się czegoś nowego czy załatwienie danej sprawy przez drugiego człowieka, nie było mowy o spóźnieniach w dostarczeniu obiecanej rzeczy. Znacznie przekładało się to na jego relacje, głównie te z rodziną - szybko uznany za czarną owcę i spychany na drugi plan na rzecz swojego rodzeństwa co dalej skutkowało zbieraniem w sobie agresji i niepotrzebnych zgrzytów. Wtedy nie wiedząc co z tym robić bardzo często ulegał wpływom gniewu i wybuchał na najmniej znaczące rzeczy, nawet na pytania o czas. Mało kto był w stanie pojąć jak ktoś taki nie został odizolowany od społeczeństwa, a tym bardziej w jaki sposób ukończył wymagane szkoły, ale jednak stało się. W wieku siedemnastu lat stał się członkiem wcześniej wspomnianego zespołu Mindless, gdyż mimo wszystko talentu wokalnego nie dało się mu odmówić. Założycielem był basista John Greene, człowiek istotny już z wiadomego powodu dla historii całego zajścia. Bójka w jaką się wdali miała miejsce tuż przed zakończeniem się koncertu w jednej z sal w Des Moines, gdzie zespół grał swój drugi w krótkiej karierze koncert. Poleciała krew, obaj użyli dostępnych dla siebie instrumentów, by pokonać swojego przeciwnika. Gdy tylko walka się rozpoczęła na dobre i było jasne, że nie jest to performance cała publika szybko opuściła lokal, wezwano policję. Będąc już na miejscu i biorąc pod uwagę reputację jaką nosił za sobą Seth, zeznanie pozostałych członków ekipy, którzy byli po stronie Greene'a - Daagard trafił do radiowozu, a później na wyrok. W ten właśnie sposób skończyła się pewna epoka - a przynajmniej w jego życiu, Mindless rozpadło się kilka tygodni po tym wydarzeniu - nikt nie chciał mieć z nimi niczego wspólnego, gdyż ludzie, którzy wtedy widzieli co się stało opowiedzieli się po stronie Setha - nikt jednak już ich nie słuchał, uznano ich za niewartych uwagi przez to, że nie znaleziono ich na miejscu przy aresztowaniu - gdyby nie wyszli mogliby jeszcze uratować wokalistę jako dopuszczeniu do głosu świadkowie. Jail Time Zapadł wyrok. Półtorej roku za kratkami za napaść. Z początku, z racji na wiek to przez rok w ośrodku poprawczym, końcówkę odsiadki został przeniesiony do "normalnego" więzienia, wiele się nie zmieniło w jego zachowaniu, można powiedzieć, że kompletnie nic. Ciągle zgrywał mocnego - tak się to jednak kończyło, na zgrywaniu. Pewnego dnia został w końcu sprawdzony przez pozostałych ludzi towarzyszących mu w tej "niedoli" i pobity. Wypuszczony dzień po swoich urodzinach by postawić pierwsze kroki potrzebował dłuższej chwili, jednak gdy już to zrobił i wrócił do siebie postanowił postawić jeszcze jeden krok. Poza Des Moines, najlepiej jak najdalej od tego miasta, gdzieś gdzie nie jest znany i nie ma łatki przestępcy na sobie... Los Santos Muzykowi nie szło aż tak dobrze jak można było przypuszczać. Trochę się obijał, szukał czegoś co dałoby mu jakikolwiek stały przypływ gotówki na wydatki związane z karierą w podziemiu Miasta Aniołów. Tym razem starając się utrzymać pracę zaczął też chodzić po lokalnych barach i pubach - takich jak wtedy jeszcze działający Hakael. Tam spotkał się z dawnym znajomym, ale też poznał nowych, którzy mieli okazać się wielką pomocą na drodze ku czemuś więcej niż ciche rzucanie tworów na wiatr. Z ich asystą pojawił się na scenach, ale też uzyskał dostęp do profesjonalnego sprzętu, na jaki oni mogli sobie pozwolić, Seth jednak tylko o takim mógł marzyć. Dzięki tymże znajomościom rozwinął się na tyle, że również startujący zespół Lost Empire zgodził się na feat z Dagaardem. Tak oto powstał Reality Check, ale też dzięki Astaroth Records - bowiem tak nazywa się wytwórnia Forsberga i Skarsgard, do której dołączył, miał szansę wydać utwory Brentnocchio jak i nagrać swoją wizję na wydane przez Papa Roach Last Resort. Tym ostatnim otworzył sobie, aby wiele nie bredzić, największą dotychczas furtkę w swojej karierze. Występ na bankiecie organizowanym przez Chastain Foundation. Tam pokazał nieco bardziej wyszukanej publice, w tym także już mocno rozpoznawalnym twarzom w mieście na co go stać pod względem artystycznym, ale także jaki jest z charakteru, kiedy to ujawnił jaki był jego wkład w pomoc ofiarom huraganu, który uderzył miasto. Co dalej z tego wyjdzie? Póki co wiadomo jedynie, że Seth nigdzie nie idzie, a jego stary znajomy Jamie Hewitt jest skory do ponownej współpracy. Wzmianki: https://li.v-rp.pl/post/21662_swieze-informacje-dobry-poczatek-w-szeregi-wytworni-astaroth-dolacza-nowy-muzyk.html https://li.v-rp.pl/post/30154_seth-dagaard-37321-dziekuje-ci-z-calego-serca-za-to-ze-wydajac-tak-piekny-dotyk.html https://li.v-rp.pl/post/32460_muzyk-seth-dagaard-37321-chyba-nie-odnalazl-sie-na-bankiecie-meredith-luciano-10.html https://li.v-rp.pl/post/60854_ingerujemy-torturalnie-aresztujcie-nas-seth-dagaard-37321rџ-yi.html https://li.v-rp.pl/post/60830_no-ladnie-kenny-whitfield-36077-az-tak-slabo-idzie-w-twojej-nowej-wytworni-ze-mu.html https://li.v-rp.pl/post/72555_seth-ronnie-dagaard-czy-to-naprawde-twoja-droga-do-gwiazd-czy-po-prostu-skok-w.html https://li.v-rp.pl/post/71212_dzieki-harlow-jeszcze-raz-za-klipy-ale-sie-jaaaraaaaaam-noah-alexander-seth-ronn.html https://li.v-rp.pl/post/69915_kolejny-dzien-kolejna-osoba-ktora-spotkacie-na-scenie-ze-mna-1-go-kwietnia-setha.html https://li.v-rp.pl/post/72518_seth-ronnie-dagaard-quot-she-freaky-she-a-lil-039-freak-she-on-me-ah-freak-out.html https://li.v-rp.pl/post/70829_rџ-gcid-eјkie-uderzenie-w-sobotni-wieczgir-w-total-explode-szykuje-sid-u-nas-kon.html https://li.v-rp.pl/post/72251_dopiero-sie-ocknelismy-po-koncercie-w-miniona-sobote-wlatuje-mala-fotoleracja-cz.html Social Media: https://li.v-rp.pl/Seth_Dagaard_37321 Twórczość: Total Drama Inbound - Singiel Brentnocchio - Singiel Reality Check - Singiel, feat. z Lost Empire Last Resort Redesigned - Singiel Turning A New Leaf - Singiel SPITE THE MIND / IN MEMORY OF REASON - EP Killer Clowns & Boys in Blue - Singiel Relics Of The Past - Udział w produkcji MOXXXY jako feat. przy AFTERLIFE oraz EPHEMRAL BLISS Powiązania: Astaroth Records

HELVEGEN - pod tą właśnie nazwą kryje się nowo powstały zespół muzyczny, w którego skład wchodzą w pełni nieznani, undergroundowi artyści. Kapela narodziła się z pomysłu wokalisty, Jorgena Bjorklunda, gdy ten po długiej absencji w mieście powrócił do niego i postanowił ożywić relacje ze swoimi starymi znajomymi. Całą ekipę Helvegen łączy jeden wspólny cel - dać dobre show i pokazać każdemu na co ich naprawdę stać. Donośny wokal Bjorklunda w połączeniu z ostrymi riffami utalentowanych gitarzystek - Yvette oraz Avery u boku których staje basistka Jill a całość podkręca energiczna perkusja Oscara dają porządne, rockowe oraz metalcorowe wrażenia. Ekipa startuje od kompletnego zera, łącząc wszystkie posiadane dobra materialne i wspólnymi siłami organizując sobie miejsce do praktyk. "Kolejny, typowy garażowy band" - można by rzec. I choć Bjorklund i reszta są świadomi tego jak ciężka jest przed nimi droga, przyświeca im chęć tworzenia dobrej muzyki i zdobywania z niej środków do życia, albowiem każdy z członków zespołu postanowił, że właśnie z tego chce się utrzymywać. Helvegen nastawia się na dawanie mocnego i niezapomnianego show na każdym ze swoich występów a swoją muzyką chcą trafić do tych najbardziej zmęczonych życiem. Ich twórczość to nie tylko puste darcie ryja o śmierci - to śpiew i krzyk zagubionych dusz, które poszukują zrozumienia. Czy zdołają zabłysnąć na muzycznej mapie Los Santos? Jorgen Bjorklund (ur. 1994) - amerykański wokalista o skandynawskich korzeniach oraz autor tekstów, lider zespołu HELVEGEN. Wychowany w rodzinie klasy średniej - jego matka była księgową w jednej z lokalnych firm w Los Santos, ojciec zaś, wywodzący się ze Szwecji, weterynarzem w klinice weterynaryjnej. Muzyka nigdy nie była czymś bardziej znaczącym w rodzinie Bjorklund i zaczęła się budzić dopiero przez samego Jorgena. Chłopak od najmłodszych lat utożsamiał się z muzyką i to ona była wyznacznikiem jego charakteru. Już w wieku 8 lat zaczął uczęszczać na dodatkowe zajęcia po szkole gdzie uczył się grać na gitarze. Wraz z poznawaniem kolejnych gatunków muzycznych młody Jorgen zapragnął poszerzać swoje horyzonty i poza samą gitarą zaczął również naukę gry na takich instrumentach jak skrzypce czy pianino. Jego pierwszy związek miał również duży wpływ na dalsze muzyczne poczynania chłopaka - To właśnie jego partnerka obudziła w nim chęci do śpiewu. Pod miłosnym amokiem skomponował dla niej kilka utworów, które często dla niej wykonywał. Mimo wszystko związek nie przetrwał próby czasu i różnorodności charakteru. Nieudany związek odcisnął swoje piętno na charakterze chłopaka. Nieszczęśliwa miłość wraz z buntowniczym okresem w wieku dojrzewania młodzieńca sprawiły, że chłopak podupadł w nauce i coraz mocniej zaczął utożsamiać się z punkową subkulturą a punk rockowe i metalowe brzmienia zaczęły go prowadzić przez życie. To właśnie wtedy, w okresie szkoły średniej, wraz z grupką znajomych założył swój pierwszy zespół punk rockowy o nazwie "THE REJECTERS" w składzie którego zagrał kilka mniejszych koncertów na różnych domówkach. Dobór nazwy zespołu był adekwatny nie tylko do twórczości jaką tworzyła ekipa ale również i do ich charakterów. Zespół rozpadł się po około roku, gdy po jednej z imprez Bjorklund wraz z gitarzystą, Jordanem Hayes, zostali zatrzymani przez departament podczas dewastacji jednego ze sklepów na Mirror Park. Po wyjściu z zakładu karnego Jorgen próbował wyjść na prostą, odcinając się od starych znajomości. By wiązać koniec z końcem dorwał dorywczą pracę w sklepie spożywczym znajomego rodziny. Chłopak jednak nie był zbyt chętny do pracy i ciągły pociąg do muzyki sprawił, że ponownie zaczął myśleć nad muzyczną karierą. W 2017 roku przeniósł się do Oklahomy gdzie zasilił szeregi zespołu „Warturtles”, który w tamtym momencie miał problemy ze znalezieniem wokalisty. Niestety to również okazał się niecelny strzał – konflikty charakterów i różnorakie wizje Jorgena a reszty zespołu odnośnie twórczości sprawiły, że po niespełna roku Bjorklund opuścił kapelę. W 2021 roku mężczyzna powrócił do Los Santos i postanowił odświeżyć swoje stare znajomości by ponownie spróbować sił. Yvette Autumn Marzano, pseudonim artystyczny "Oblivion". Ambitna, konkretna i pewna siebie dziewczyna, ze skłonnościami do bycia opryskliwą. Szczera do bólu, nigdy nie owija w bawełnę. Na scenie muzycznej, od zawsze występuje w przebraniu, a jej dane osobowe nie są znane dla nikogo, poza członkami zespołu. Oblivion uważa, że jest to jej totalnie zbędne, a ona sama nie potrzebuje sławy. Chce, by ludzie doceniali zespół za muzykę, którą tworzą, a nie za poszczególne osoby, stąd właśnie pseudonim "zapomnienie". Gra na gitarze od dobrych paru lat, zafascynowana muzyką metalową, która towarzyszy jej od nastoletnich lat. Nie zliczy, ile razy bawiła się na koncertach wraz ze swoimi znajomymi. Na imprezach towarzyszy jej alkohol i różne odmiany marihuany, a dziewczyna w gronie znajomych uważana jest za tą świrniętą i pozytywną optymistkę. Avery Lahde (ur. 1998 w Los Santos) – amerykanka z krwi i kości, muzycznie specjalizuje się w gitarze i klawiszach. Pochodzi z rodziny klasy średniej. Jej ojciec to typowy korposzczur pracujący w jednej z lokalnych korporacji, jej matka to kasjerka w lokalnym markecie. Ma dwójkę młodszego rodzeństwa – brata i siostrę. Rodzice Avery rozwiedli się, gdy ta miała 15 lat po zdradzie jej taty z jego sekretarką, cała ta sytuacja wywarła piętno na psychice jej mamy – ta popadła w depresję. Młoda Avery praktycznie została wtedy „głową rodziny” - zajmowała się młodszym rodzeństwem, a dodatkowo jeszcze wspierała matkę – i mentalnie i finansowo łapiąc się różnych, dorywczych prac (czasem nielegalnych, przez krótki czas handlowała narkotykami). Wtedy młoda dziewczyna wypracowała w swojej psychice dwie zasady: „pomagaj rodzinie” i „licz zawsze na siebie, bądź niezależna”. Mimo swojej odpowiedzialności lubiła poddawać się pokusie i przyjemnościom – najczęściej alkoholowi i narkotykom. Jako samouk zaczęła także grywać na gitarze. Mając 18 lat trafiła do zamkniętego ośrodka terapeutycznego, gdzie poznała Jill i zaczęła z nią dzielić pasję do muzyki, dziewczyny zaczęły się przyjaźnić przez wspólne zainteresowania i dość podobne podejście do życia. Laski po wyjściu z ośrodka grały razem na ulicach dla napiwków. Podczas jednego z ulicznych występów, zostały dojrzane przez tajemniczego, charyzmatycznego mężczyznę imieniem Topherusa. Jill i Avery były tak oczarowane jego charyzmą i obietnicą „lepszego życia”, że nawet nie zauważyły kiedy weszły w krąg sekty, łączącej satanizm laveyański z własną wizją Topherusa. Avery krótko grała w pewnej garażowej kapeli, o której dowiedziała się za pośrednictwem social mediów. Tam też nauczyła grać się na klawiszach. Wpadła jednak w konflikt z jednym z członków zespołu i w trakcie kłótni groziła jego liderowi nożem. Po tym incydencie została wydalona z kapeli paląc za sobą mosty. Jest typową koneserką narkotyków (zna się nawet na ich produkcji), poza tym mimo mylących pozorów (wygląda raczej na zimną sukę) ma duszę artystki, oddaje się muzyce w stu procentach, zna się także na poezji, pisaniu tekstów. Swojego wrażliwszego oblicza jednak nie pokazuje zbyt często, jak już to wybranym. Jest zagubioną duszą. Szukała zrozumienia głównie w mitologii nordyckiej, naukach związanych z wszechświatem (np. manifestacje/afirmacje, pozytywne wibracje). Odkryła swoją ścieżkę poznając Topherusa i jego sposób na życie, dołączając do jego sekty, jest jednak otwarta na inne nurty religijne/filozoficzne. Wcześniej długo też interesowała się filozofią, głównie tą Nietzschego. Nie ogranicza się muzycznie tylko do cięższych brzmień, inspirują ją także artyści, którzy reprezentują inne gatunki muzyczne. Jill Skjeggestad (ur. 1997 w Los Santos, San Andreas) - amerykańska basistka o skandynawskich korzeniach. Wychowana w artystycznej rodzinie - córka norweskiego nauczyciela muzyki i amerykańskiej malarki. Państwo Skjeggestad rozwiedli się, gdy Jill miała zaledwie osiem lat. Efektem rozwodu było dorastanie w dysfunkcyjnej rodzinie, gdzie obecny był tylko jeden wzór osobowy w postaci ojca, chociaż tak naprawdę całe dzieciństwo spędzała u babci na północ od Los Santos. To właśnie seniorka rodu tchnęła w dziewczynę miłość do natury, roślin i wszelakiego zielarstwa. Z kolei ojcu zawdzięcza swoją pasję do muzyki i umiejętności gry na basie oraz klawiszach, gdzie na lekcjach największy nacisk stawiany był na poczucie rytmu. Stąd muzykantka godzinami ćwiczyła grę na instrumentach z metronomem u boku. Okres dorastania pchnął Jill w wątpliwe towarzystwo z marginesu społecznego, które nie tylko pokazało świat pełen metaamfetaminy, psychodelików, przemocy i seksu ale także okultyzm i swojego rodzaju witchcraft. Rozpoczęła życie na własnych zasadach, często pakując się w kłopoty. To też czas, kiedy miała przyjemność grać w garażowej kapeli “Chelsea Smile”. W wieku dziewiętnastu lat trafiła do zamkniętego ośrodka terapeutycznego. Ukojenie znalazła w muzyce i zielarstwie połączonego z białą magią. Pewnego dnia podczas gry na ulicy dla napiwków, poznała tajemniczego mężczyznę imieniem Topherus, który wciągnął ją w krąg lokalnego związku wyznaniowego i nadał nowy kierunek jej istnieniu. Oscar Jones – Urodzony 06/07/1996 roku w Vice City amerykanin. Młody chłopak który zawsze miał pasje do tworzenia muzyki. Kiedy był mały, ojciec – zajawiony perkusista chciał go wkręcić w to co kochał najbardziej. Na początku Oscar nie był skłonny do gry na bębnach lecz w późniejszym czasie stało się to jego pasją i jego marzeniem było stworzenie lub dołączenie do kapeli. Zawsze lubił dobrze imprezować, chętnie sięgał po różnego rodzaju używki i alkohol co często wiązało się z problemami i bójkami pod klubami. Kiedy miał 20 lat przeprowadził się z Miami do Los Santos by tam zacząć nowe, lepsze i pełne wrażeń życie. We are the children of Hel... TWÓRCZOŚĆ HELVEGEN - the story Chapter 1. Children of Hel Chapter 2. Where is Helvegen?

**Późnym wieczorem dnia 10 listopada 2021 roku na kanał głównej gitarzystki zespołu Dumpster Kids - Judy Bousquet, który znajduję się na V-Tube wleciał krótki filmik z trzema mocnymi metalowymi riffami, które zaprezentowała pokazując je właśnie w owym filmiku w jak najbardziej zrozumiały sposób do swoich widzów, którzy pragną rozpocząć naukę gry na gitarze elektrycznej. **

Arthur Price (ur. 31.03.1995) to wokalista i gitarzysta metalcore'owy. Urodził się na wyspach Brytyjskich, dokładniej w Szkockim mieście Airdrie, stąd jego pseudonim artystyczny - Highlander. Od trzeciego roku życia mieszkał i wychowywał się w Los Santos, uczęszczał do tutejszych szkół, a edukacje ponadpodstawową kontynuował w James Logan High School. Gitara i ostrzejsze, muzyczne brzmienia interesowały go od małego chłopca - jego ojciec był zapalonym fanem metalu i rocka, który wprowadził Arthura do tego świata. Z początku uczył się grać na gitarze klasycznej, by nabrać wprawy i doświadczenia pod okiem instruktora. Później przerzucił się na gitarę elektryczną, hobbystycznie grając covery, ćwicząc skale, komponując muzykę w różnych tonacjach, zapisując się też na lekcje śpiewu, które zaczął niedługo po mutacji głosu, w wieku nastoletnim. Poświęcił swojemu hobby całe życie, lecz nigdy nie założył zespołu, promując się, jako solowy artysta. Jego rodzice wspierali go cały czas w swojej pasji - można niejako powiedzieć, że to dzięki nim, a w szczególności jego ojcu, mężczyzna stawia swoje kroki w branży muzycznej. Utwory: Highlander - Spectres of the Past Highlander - Addictions kill